Ετικέτα: Σίσσυ Ραμπίδου

  Εκεί σε δύση διάφανη πίσω απ’ τους βράχους, την πύρινη λάβα ένα κομμάτι ουρανού με κόκκινη γιρλάντα βουτάει στο ...

Πτολεμαΐδα 3-5-2023 Ευλογημένων στιγμών μια βροχή στην άσφαλτο τσακίζεται μπροστά στα φώτα κι όταν γεμίζει γούρνες, λακκούβες, σχισμές, φουσκαλιασμένη, τολμά ...

Και λέει ο άνθρωπος «είμαι αυτάρκης, δεν φοβάμαι τίποτα». Μα ο άνθρωπος ασθμαίνοντας, λαχανιάζοντας, άπλυτος κι αχτένιστος, παλεύει και προσδοκά ...

Τα ανεξέλεγκτα ρεύματα της εποχής με τα σκουπίδια τους, παρασύρουν στη δίνη τους την ψυχική μας ηρεμία, σαρώνοντας τα θέλω, ...

  Μας έκανε να τρέξουμε ξυπόλυτοι μια δύναμη πανίσχυρη αναπάντεχη ψυχής, ένα ξεσήκωμα από το βόλεμα, μην καταλήξουμε στα απόβλητα ...

Ο ήλιος ξημέρωσε μια ημέρα και πάλι. Ακτινοβόλος, θερμός, δίνοντας εναλλαγές και χρώματα. Θεωρείς συχνά ότι είναι κάτι ασήμαντο, μια ...

-Όλες οι όψεις του εαυτού μου ξεδίπλωσαν απόψε. Τα σκληρά περιγράμματα του εσώψυχου διαλύθηκαν, όλα απλοποιήθηκαν. -Βρίσκεις ένα άδειο γράμμα ...

Αυτός είναι ο αιώνας των ανατροπών, της άπληστης ύλης και των φτηνών συναισθημάτων. Ο αιώνας του αγώνα των ανθρώπων και ...

Δεν ήταν καλή η χρονιά που πέρασε. Δεν θα μπορούσε άλλωστε έτσι κι αλλιώς να είναι όλα καλά για όλους ...

Φεβρουάριος  2020 Κοίταξες κατάματα τον ήλιο, πήρες εικόνα, φως και υπόσχεση θάρρους …. Μια μέρα ήταν απ’ αυτές που σ’ ...

 -Η  Δημοτική βιβλιοθήκη, σε κάθε πόλη πρέπει να είναι το κόσμημά της, σημείο αναφοράς της κουλτούρας και του πολιτισμού της. ...

Πτολεμαΐδα  20-09-2019 -Επέλεξα την Πτολεμαΐδα  για να δημιουργήσω οικογένεια.  Να φέρω τα  πολιτικά μου δικαιώματα από την πόλη που έμενα, ...

Ιούνιος   2019   -Μονομιάς πως έσφιξες τα μαλλιά σου σε κότσο όταν έσκυψες να βρεις μια στάλα Απρίλη στα νερά ...

Από πού  ήρθε είναι άγνωστο. -Κατέκλυσε την  γη  και στοίχειωσε πάνω της. Το μοναδικό  ον που συνειδητοποιεί την ύπαρξή του. ...

Ανέβηκες σε φτερούγες κι αγνάντεψες το μεγάλο αχανές παραμύθι της προηγούμενης νύχτας, γλυκαίνοντας τον εφιάλτη σου …. Στο ιδρωμένο μέτωπο ...

ΟΟ7 ΠΟΙΗΜΑ -Πρόσωπο λατρείας, πρόσωπο αστείρευτο, πρόσωπο θύμησης και στοχασμού, παραδομένο σ΄ ένα έλεος κάποιου ανελέητου φόβου, χρωματίζεις και χαράζεις ...

… Είναι παράξενο  που οι νύχτες έχουν τόση απλότητα , όταν θυμάμαι… Είναι παράξενο που πιστεύω σε ανθρώπινες  καλοσύνες, όταν ...

    Τι  ήταν    κι’  αυτό… Τι  μπόρα,  και  τι  κρύογια   Μάρτη  μήνα…  Όμως  όλα   καλοδεχούμενα…  Ας    αφήσουμε  και  κάτι   ...

-Ένας στρόβιλος είναι όλα… Παράνοια,  τρέλα. Μια δίνη ακατάπαυστη. Εκτίμηση, ταπείνωση, ταπεινότητα, υποτίμηση, ασυναισθησία… Όλη η ζωή σ’ ένα ολόγραμμα, ...

-Είμαι καλά… Πίνω ένα καφέ ελληνικό, αχνιστό, στο προαύλιο των ΚΤΕΛ, ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι Κυριακής, στη μία παρά… Ο ήλιος ...

  Έφυγε ο χρόνος. Άλλος ένας βαρύς και περίπλοκος. Με πολλές έγνοιες, πολλή απανθρωπιά και φτηνούς ποταπούς στόχους και προορισμούς…Συμφέρον…Κέρδος…Υπεροψία…. ...

Ένας βράχος μικρός στην ακτή, κι εσύ επάνω του σκαρφαλωμένος. Μιά βάρκα φουσκωτή, μια τεράστια ΖΟΝΤΙΑΚ αραγμένη στην άμμο. Μέσα ...

  - Αντίο για πάντα σ’ εσένα, που έγινες ουράνιο τόξο στον θολό ουρανό μας. Ένα αντίο σ’ εσένα που ...

Ήμασταν συμμαθήτριες. Ήμασταν γειτόνισσες. Ποτέ μας δεν κάναμε παρέα. Δεν μας ένωνε ίσως τίποτα. Κοινή μας φίλη μόνο η Σουλτάνα. ...

Μέσα Ιανουαρίου. Η γιορτή της αισιοδοξίας, των Χριστουγέννων έφυγε πιά. Ο καινούργιος χρόνος είναι γεγονός. Κι αυτές οι γιορτές πέρασαν. ...