Τα ανεξέλεγκτα ρεύματα της εποχής με τα σκουπίδια τους, παρασύρουν στη δίνη τους την ψυχική μας ηρεμία, σαρώνοντας τα θέλω, τις ανάγκες μας, ευτελίζουν το ήθος μας, θολώνουν την καθαρότητα της ματιάς μας. Ένας τραχύς χαρακτήρας διαμορφώνεται και διαμορφώνει το εύπλαστο εσωτερικό δυναμικό μας.
Μιλάμε-μιλάμε, φλυαρούμε και λίγο καταλαβαινόμαστε. Κρύβουμε συναισθήματα με το προσωπείο του καθωσπρεπισμού, δεν τσαλακώνουμε το άψογο προφίλ μας, θυσιάζουμε την ένστικτη ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία, αποξενωνόμαστε.
Οι φίλοι αποτραβιούνται, δεν ανοίγονται πια. Δεν δωρίζουν ένα κομμάτι τους στον φίλο. Προτιμούν την απομόνωση στην ασφάλεια της σκοτεινής κρυψώνας κι εμφανίζονται όταν σε ξαναχρειαστούν …. Απομακρύνονται με μια ακατανόητη μιζέρια, όταν διαπιστώνουν σ΄ εσένα κάτι περισσότερο ή λιγότερο που δεν τους ταιριάζει.
Πολύ εύκολα σε αποκαρδιώνουν! Πολύ εύκολα σε σβήνουν απ΄ τη ζωή τους! Πολύ απλά σε προσπερνούν!
Μπορούμε να είμαστε ο απλοϊκός εαυτός μας ή κι αυτός ο κρυφός και ανεξερεύνητος. Όμως θ άπρεπε να προσεγγίζουμε τους άλλους με την καρδιά, να ταυτιζόμαστε, να προσφέρουμε την καλοπροαίρετη συμβουλή μας, μια αγκαλιά, ένα άγγιγμα, ένα ζεστό βλέμμα, λίγη κατανόηση, μια τονωτική κουβέντα. Μπορούμε να σιωπήσουμε για λίγο, για ν΄ ακούσουμε να αφουγκραστούμε τα αδιέξοδά τους.
Δεν είναι τόσο φοβερό ν΄ ακούσουμε! Δεν είναι τρομερό να ταυτιστούμε!
Δεν θα είμαστε καλύτερα μες την ραθυμία, την ρουτίνα, την ανθρωποφοβία μας. Δεν θα ξοδευτούμε, δεν θα χάσουμε το περίφημο «ΕΓΩ» μας, δεν θα σπαταλήσουμε την κατασκευασμένη «ειρήνη» μας, δεν θα εκδιωχθούμε από τη δήθεν αξιοπρέπειά μας.
Τα πολύχρωμα, τα αέρινα τα απόκοσμα είναι τα στολίδια μας. Βρίσκονται στις ανάσες, στις δροσιές, στους χειμώνες, τα καλοκαίρια. Στις χάλκινες ζωγραφιές του Φθινόπωρου, στο ροζ της Άνοιξης. Είναι στο άγγιγμα ψυχής, στο δόσιμο, στο μοίρασμα, στην τρυφερότητα, στην απεριόριστη αγάπη. Αυτά δεν διαφεντεύονται και δεν μετριούνται από τον αγχώδη χτύπο του χρόνου, ούτε από τον υπερφίαλο εαυτό μας. Μετρούν και μετριούνται από το συναίσθημα!!!
Χ Α Ρ Ο Υ Μ Ε Ν Ε Σ Γ Ι Ο Ρ Τ Ε Σ