‘-Καλημέρα, Γιώργο. Θα κάτσεις μαζί μας;
-Αφου το ξέρεις, Χάμπο, εσύ κι ο Γιάννες είστε η καλύτερη παρέα μου.
-Ένα καφέ για το Γιώργο, Πετράκη, από μένα…
-Ευχαριστω, Γιάννε, όμως, μήπως το παρακάνετε με τα κεράσματα κι εσύ κι ο Χάμπος.
-Εσύ, Γιώργο είσαι ακόμα φαντάρος και φοιτητής. Άσε εμάς, που ‘ μαστε συνταξιούχοι και έχουμε τα σίγουρα, μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει.
-Ναι, Γιώργο. Μα θα με πεις: “λίγα”; Λίγα. Πάντως, για να κερνάμε που και που, ένα καφεδάκι στο φίλο μας το Γιώργο, αντέχουμε ακόμα. Ασ’ τα όμως αυτά. Για πες, πως σε φάνηκαν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών;
-Για τις βάσεις ρωτάς, Χάμπο;
-Έεε ναι για. Για τις βάσεις. Σκάνδαλο! Για πες βρε Γιώργο, είν’ αλήθεια πως πέρασαν με βαθμό τρία, η έστω τέσσερα στα ΤΕΙ;
-Αλήθεια είναι, Χάμπο. Πέρασαν ΤΕΙ και θα βγουν με πτυχίο ΑΕΙ! Με βαθμό τρία, άντε το πολύ τέσσερα!
-Τι να πω, Γιώργο. Εμάς, δε το χωράει ο νους μας, γιατί στον καιρό μου έμπαινε ένας στους δέκα οκτώ και με βαθμούς, δεκαεξη, άντε δεκαπέντε…κάπου εκεί οι τελευταίοι…
-Οπότε το τρία και το τέσσερα σε φαίνεται για τ’ ανάθεμα, έτσι Γιάννε;
-Φυσικά, Γιώργο. Τρία έπαιρνες στην εποχή μου, αν έγραφες, μόνο και μόνο, το όνομα σου!
-Εγώ πάλι, θυμάμαι τον πατέρα μου, το Θεόφιλο, να με λέει: “Διάβαζε, Χάμπο, γιατί αν δε διαβάζεις θα γίνεις τσοπάνος”, σωστά τα λέω, Γιάννε;
-Σωστά, Χάμπο. Τα ίδια μ’ έλεγε και μένα ο πατέρας μου, ο Αβραάμ: “Αν δε διαβάζεις να μπεις στο πανεπιστήμιο, στο τέλος θα καταλήξεις τσοπάνης”, έτσι μ’ έλεγε.
-Ναι, αλλά έγινες δάσκαλος, ε Γιάννε;
-Σωστά, Γιώργο. Τα κατάφερα. Είχα γράψει, σύνολο, κοντά στο δεκαοχτώ και είχα και αγωνία αν θα περάσω…
-Τελικά, Γιάννε, δε γινήκαμε τσοπάνηδες. Σωστά;
-Βρε Χάμπο, τώρα που το σκέφτομαι, αυτό το σύστημα δεν αφήνει κανέναν να γίνει τσοπάνης! Αφού, όλους, τους παίρνανε κάπου.
-Σωστά, Γιάννε. Αυτό είναι, μέχρι και άδικο θα έλεγα!
-Άδικο,Γιώργο; Γιατί;
-Γιατί τον περνάς στο πανεπιστήμιο και του κόβεις μια λαμπρή καριέρα; Ρε παιδί μου, άσε τον να γίνει τσοπάνης, που έχει σίγουρα λεφτά και καλό μεροκάματο!
-Και δε μου λες, Γιώργο; Επειδή εμείς δεν παρακολουθήσαμε λεπτομερώς. Που περνάνε αυτά τα παιδιά με το τρία;
-Περνάνε, Γιάννε, διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων.
-Αχά. Αναρωτιέμαι, Γιώργο, μήπως τσοπάνης είν’ καλύτερα;
-Σίγουρα, Χάμπο. Σου λέω, τους κόβουν το μέλλον των παιδιών…Άσε ρε κύριε να γίνει και κάποιος τσοπάνης, μπας και βγάλει κανένα καλό μεροκάματο!