Άλλος ένας ετήσιος κύκλος κλείνει φθάνοντας σε ημερολογιακά ορόσημα όπως τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Όλοι μας, αυτές τις ημέρες τις περιμένουμε με ανυπομονησία. Για να κλείσουν τα σχολεία, να πάρουμε δώρα, να πούμε τα κάλαντα, να φάμε τα γλυκά εδέσματα των ημερών, να παίξουμε, να χαζέψουμε τα φανταχτερά στολίδια και τα πολύχρωμα λαμπιόνια, να δούμε φίλους, να συνενωθούμε με τα οικεία μας πρόσωπα, να δώσουμε αγάπη, να χαμογελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να κάνουμε τον απολογισμό μας, να ονειρευτούμε τι θα θέλαμε για τη νέα χρονιά, να περπατήσουμε σε χιονισμένα μονοπάτια υπό τους ήχους του χιονοσκεπούς καμπαναριού, ανάλογα με την ηλικία μας και την ενασχόλησή μας.
Και αν αυτές οι μέρες περάσουνε χωρίς το βίωμα κάποιων από τα προαναφερόμενα νιώθουμε ένα τεράστιο κενό. Δεν είναι όλα αυτά συνήθεια, είναι ανθρώπινη ανάγκη. Είναι κάτι σαν τους σταθμούς για τα τρένα, σαν τα λιμάνια για τα πλοία.
Οι μεγαλύτεροι, καθοδηγούμενοι από το άστρο της Βηθλεέμ, αναζητούμε την παιδική μας αθωότητα, τότε που ο φουσκωτός Άγιος Βασίλης ως παιχνίδι γέμιζε ανείπωτη χαρά, πόσο μάλλον αν συνοδευόταν και από το χαρακτηριστικό ελαφάκι. Τότε που συγκινούσε το κοριτσάκι με τα σπίρτα και η τηλεοπτική μεταφορά, του επηρεασμένου από το πνεύμα των Χριστουγέννων Σκρούτζ, αποτελούσε μία συναρπαστική, συναισθηματικά φορτισμένη βιωματική μεσημεριανή προβολή.
Αυτές τις μέρες είναι ευτύχημα αν μπορέσει ο καθένας μας να γίνει συνοδοιπόρος με τους Μάγους της Ανατολής και να φθάσει στο Νεογέννητο Θείο Βρέφος. Να τον αγγίξει η θαλπωρή της Φάτνης, να τον επηρεάσει και να τον καθοδηγήσει η Γέννηση, να αισθανθεί τη ζεστασιά, να μυρίσει την ευωδία του μύρου, να μπορέσει να απλώσει το χέρι σε αυτόν που το χρειάζεται, να συγκινηθεί από το Θαύμα και να δακρύσει από χαρά. Αυτά τα δάκρυα χαράς να γίνουν οι πρωινές δροσοσταλίδες που το ψύχος θα τις μεταμορφώσει σε εξαίσιων σχεδίων νιφάδες, που θα καλύψουν τις στέγες και τη γη, ώστε να αποτελέσουν το απαιτούμενο υπόστρωμα πάγου για να μπορέσει να γλιστρήσει το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη με τα δώρα, την αγάπη, τη ψυχική ζεστασιά, την απάλυνση των προβλημάτων, την φιλανθρωπία.
Ας κλείσουμε τα μάτια, ας καταφέρουμε να ξεφύγουμε έστω για λίγο από την καθημερινή ρουτίνα της ζώσας πραγματικότητας και υπό τους ήχους του μικρού τυμπανιστή να προσμένουμε την Άγια Νύχτα και να δούμε να πραγματώνονται όνειρα και προσδοκίες. Εξάλλου:
Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον χα, καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα
Χα, καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν
οψέ γεννέθεν, ουρανοστάθεν.
Ήχοι, γεύσεις, ακούσματα, συναισθήματα, φιλάνθρωπα αισθήματα, όνειρα, προσδοκίες, ας χορέψουν ως νιφάδες ευτυχίας, ας μας γεμίσουν με χαρά και έχοντας υγεία και δύναμη ας ξεκινήσουμε με στόχους, όραμα, αισιοδοξία, ελπίδα, ορμή και θέρμη την πορεία μας στο ανατέλλων Νέο Έτος.
Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου – κι αρχή του χρόνου,
πάντα κάλαντα, πάντα του χρόνου – πάντα του χρόνου.
Καλή Εορταστική Περίοδο – Ευλογημένα Χριστούγεννα – Ελπιδοφόρο Νέο Έτος –
Χρόνια Πολλά
Γεώργιος Αρ. Λευκόπουλος
