Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Πέμπτῃ, οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες, ἀλληλοδιαδόχως ἔκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσαρά τινα ἑορτάζειν, τὸν ἱερὸν Νιπτῆρα, τὸν μυστικὸν Δεῖπνον (δηλαδὴ τὴν παράδοσιν τῶν καθ’ ἡμᾶς φρικτῶν Μυστηρίων), τὴν ὑπερφυᾶ Προσευχήν, καὶ τὴν Προδοσίαν αὐτήν.
Το ύψος κοινωνίας του Θεού με τον άνθρωπο δεν απέχει πολύ, καθώς Εκείνος βρίσκεται τόσο χαμηλά, στα πόδια του σκυμμένος, ζωσμένος με την ποδιά για να τα πλύνει. Μέσα στην ακαθαρσία, από τα πταίσματα γεμάτος, τώρα με νερό τα καθαρίζει και σε λίγο με το Αίμα Του. Θυσία πριν το Πάθος αιώνια παραδίδει το Σωμά και το Αίμα Του για να ζήσει ο κόσμος κι αυτός ακόμη ο προδότης.
Και έξω πριν συλληφθεί στο όρος των Ελαιών προσεύχεται στον Πατέρα, ως Ίδιος προς Ίδιο, φανερώνοντας την αγαπητική κοινωνία των Προσώπων της Αγίας Τριάδος, δεν αμφιβάλλει, ούτε αμφιταλαντεύεται αν πρέπει, ή όχι να πιεί αυτό το ποτήρι, η Θεία Φύση παραχωρεί στην Ανθρώπινη, θέλοντας να διαλύσει και την παρά μικρή αμφιβολία καθώς είναι ταυτόχρονα Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος, Δυο Ουσίες, Δυο Φύσεις, Δυο Θελήσεις, Δυο Ενέργειες στο Ίδιο Πρόσωπο, στον Χριστό.
Έφτασε η ώρα και ξεπροβάλλει ο όχλος, μπροστά ο μαθητής τρέχει το φίλημα να δώσει κι ορμούν με μίσος καταπάνω Του, σ’ Αυτόν που τάραξε τις ισορροπίες τους, που ξεσκέπασε τα προσωπεία τους, που δεν εμπόδισε μια πόρνη να Του φιλήσει τα πόδια, ενώ πολλές φορές συνέφαγε με τελώνες κι αμαρτωλούς. Το Συμβούλιο τον Ιουδαίων οδηγεί τον Χριστό στο θάνατο κι ο Ίδιος σιωπηρά πορεύεται στο μυστήριο της σωτηρίας όλου του κόσμου, ακόμα κι αυτών των διωκτών.
Μεγάλη Πέμπτη, κι ο Χριστός προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του, να φάμε και να πιούμε για να ζήσουμε, το προσέφερε, το προσφέρει και θα το προσφέρει μέχρι της συντελείας των αιώνων. Καλώντας σε κάθε Θεία Λειτουργία να Τον γευθούμε για να ζήσουμε, όχι επειδή ήμαστε άξιοι, αλλά νεκροί που θέλουμε να ζήσουμε, κι ανασταινόμαστε από την αγάπη Του, γι’ αυτό μας προτρέπει αν θέλουμε να κοινωνήσουμε μαζί Του, να φτάσουμε στο ύψος Του, να ζώσουμε την ποδιά να πλύνουμε τα πόδια των αδελφών μας, να τους διακονήσουμε, όπως Εκείνος ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Γεώργιος Τρυφωνόπουλος
Θεολογός
