Οπέρτς πα εφτωχοί έμνες ,
οφέτος τσίπ’ εχάθαμ’,
ας σ’ αρκατάσια ορφανοί,
ας σοι φίλ’τς ενεσπάλθαμ’..
Ο Τσίπρας, έναν παλικάρ’,
κ’ έναν παιδίν γενναίον
‘κ’ επόρεσεν ν’ εμάζευεν,
τ’ ευρώ για το μηναίον.
Η εφτωχία ετσόκεψεν
άμον γομάρ’ ‘ς σ’ ωμία τ’,
ετέρεσεν να πετσαρεύ’
μανάχος τη δουλείαν…
Καλόν έν’ η αριστερά,
άμαν παράν ‘κι φέρει
΄ς σα σκατωμένα λάχανα
ξαν έπλωσεν το χέρ’ ι…
Έρθεν η ώρα για να πίν’
το πικρόν, το ποτήρι,
‘ς σην Άγγελαν, ντο ψαλαφά,
με την οκάν να δίνει.
Ατέ, τη σκύλλ’ η Άγγελα,
όλα ατά ντ’ εποίνεν!
‘ς σα ποδαρια τς να ρούζουμε,
εκάτσεν κ’ ενεμείνεν…
Γουρπάν ισ’ ψη μ’ ,Αλέξανδρε,
χάσον την εντροπήν ι,
απ’ εσέναν κι αλλ’ εμπροστά ,
ντ’ εποίκαν α’ πολλοί είν’…!
Και με τ’ αείκα έφτασεν
ους την καγγελαρίαν, ο Τσίπρας, αγραβάτωτον,
με κάμποσα παιδία..
Εκεί ευρωκοδέσποινα
΄΄Άγγελα Μερκελίνα΄΄
εφόρεσεν τα κίτρινα,
‘ξέβεν ‘ς σην απαντήν ατ’.
Καλώς, καλώς το πρόγεμα μ’,
καλώς το δειλινάρ ιμ’,
καλώς το απατσάρευτον μ’
και το ετεψιζνάρ’ ιμ’…!
Κι η Μέρκελ, η αφώτιστος,
εφάισεν κ’ εν επότ’σεν
και ‘ς σ’ εύκαιρον το δίσακον
πέντε ευρώ κ΄εχώρτσεν…!
Αρ’ δέβα , Τσίπρα, ‘ς σο καλόν
εκεί κι απόθεν έρθες ,
το σκατόν, ντο θα έτρωες,
φά ‘το, ας ού εχτέθες.
Κι ατώρα ο Αλέξανδρον
νουνίζ’ κι απονουνίζει…
Τον κόσμον ατό το σκατόν ,
πώς θα καλοφαϊζει… !
