Έϊ κιτί Ελλάδα, ερρούξες οπίς ας σ’ αυτοκίνητα κι ας σα κινητά κ’ εθάρρεσες θα πιάν’τς τ’ ευλοϊας την άκραν.
Οι ανθρώπ’ ,άμον ποτάμ’, εξύγαν ΄ς σα πολιτείας και ευκερώθαν τα χωρία και τ’ αυλία ας σ’ ανθρώπ’ς. Ατό πα είπαν α’ ΄΄αποκέντρωση΄΄
Νέ ανέντρωποι! Πη ‘κι νουνίζ’, όταν κάθεται ,θαμάετ’, όταν σ’κούται.
Εθάρρεσετεν με το δανεικόν την παράν θα τρώτεν και ζήτεν άμον αρχόντ’ και βασιλιάντ.
Έφαετεν τα δανεικά κι ατώρα εγένουστουν ιρεζίλ ‘ς ση κόσμονος τα πόρτας .
Έκοψετεν τα ημερικά και τα συντάξεις κι ατώρα: τάξον τον παλαλόν ας χαίρεται…
Ο λαόν πα, σασουρεμένος καρύπς και καταφρονεμένος λάσκεται χωρίς δουλείαν… και τα σκυλία άλας δί’.( είναι άνεργος)
Νε ανέντροποι, πώς εγροίκ’σετεν κ’ εκρέμ’σετεν αβού τον κόσμον ‘ς ση γης το τιποκόλ’…( πυθμένας δοχείου) ας σο βελόν ‘ς σο ράμμαν εποίκετεν τ’ ανθρώπ’ς.( εξαθλιωμένους)
Αβούτο ο κόσμον χρόνια και ζαμάνε έζησεν και παρέζησεν με τ’ έργατα και τ’ έξέργατα.
Άμον άρθωπος ελογαρίαζεν και πορεύκουτον με τ’ ολίγα και τα πολλά.
‘Σ σο γεργάν κερέν έπλωνεν τα ποδάρια τ’ και ‘ς ση χώρας το δάνος ‘κ’ επεκρεμάουτον,
Άν είχεν έτρωεν κι αν ‘κ’ είχεν πα, ο Θεόν καμίαν ‘κ’ εφήνεν ατόν .
Το κατσίν εσούν, άμον τσαρούσ’ εντροπή κ’ εξέρ’. Την ψήφον ας σο μυτίν εμουν θ’ εβγάλετεν. Εφυγαδίασετεν τα παράδας έξ’ κι ατώρα ψοφεμένα άλλογα αραεύετεν, να παίρετε ‘τά οπίς.
Οι παλαιοί έλεγαν: ο κλέφτες ψέφτες πα ίνεται
Ας σ’ εκατόν ντ’ έκοψαν θα δίνε τ’ έναν.. Τον λαόν, να σπάεις ατον, αίμαν ‘κ’ εβγάλ.
Ολόερα τ’ όλια: ΄΄κρίμαν κι ανομία…΄΄
΄΄ Το δημόσιον χρέος ΄΄εγέντον ΄΄πλεόνασμαν! ΄΄ μώ τη σκύλ’ τα παιδία, εποίκαν άμον εκείν τον πεντικόν: ‘ς σο τρυπίν ατ ‘κ’ εχώρνεν κ’ εκείνος, μουσαφίρ’ εκουβάλνεν .
Οι Ρωμαίοι, άξιοι και προκομέν’, καμίαν κ’ επροσκύνεσαν τ’ Αγαρενούς και τοι Λεβάντας. Περήφανοι κι αρχοντικοί, πάντα με τα χέρια τουν ετσαφίουταν, τα κιφάλια τουν ψηλά…
Aτώρα πα, μώ το νόμο σ’! εκόπεν τη Ρωμανίας το τακάτ. Το γέλος εχάθεν ας σον πρόσωπον εμουν, ο ήλεν εγέντον φέγγος, ο ουρανόν ελίβωσεν, η πλάσ’ εσκοτείνεψεν και τα πουλία τ’ ουρανού έκοψαν τη λαλίαν ..
Μαναχόν τα κουρούνας κράζ’νε και φοβερίζ’νε ‘μας …
Ατοίν πα θα πρέπ’ να μαθάν’νε και σ’κών’νε το κιφάλ’. Το τογρίν την καλατσήν τον παλαλόν
λέγν’ ατό:
΄΄ας σα δανεικά, ντο ‘κι θα παίρτς, τ’ ιμσά πα καλά είν’…
