“Τρεις μέρες τώρα δε μπόρεσα να κοιμηθώ.
Το μυαλό μου ήταν διαρκώς στον Αλέξη
και στεναχωριέμαι, που πιέζεται τόσο πολύ….”
Αρίστη Τσίπρα ( μητέρα πρωθυπουργού )
Τσίπρα, γουρπάν η μάνα σ’
εσέν πολλά νουνίζει,
φοάται γιαμ’ κακοπαθάντς
κι άλλο ‘κι ταγιανίζει.
‘Σ σα χείλια σ’ ένοιξαν γεράν
και ‘ς σην καρδία σ’ πόνον,
σεράντα Λαφαζάνηδες
επέραν άλλον δρόμον.
‘Σ σο μεσοστράτ’ ‘κ’ επρόφτασες,
‘ς σο μεσοστράτ’ ‘κ’ επήες,
εσέν απεχωρίγανε
και ν’ εκαρδοπονίες….
Εντόκαν εσέν άσπλαχνα
τη χώρας οι τουσμάνοι,
κι ατώρα κρούν, παστών’ν ε ‘σε
τ’ εσόν ’ οι Λαφαζάνοι.
Τσίπρα μ’, θα ευρήκ’ ‘σε εχτικόν
και κατ’ κακόν ,γιαβρόπο μ’,
τη Μέρκελ, πώς ‘κ’ εκόμπωσες,
τη τσούνας, το καρδόπον!
Εφέκαν εσέν μαναχόν
χωρίς τον Βαρουφάκην,
ντο είχεν κρητικόν μαχαίρ’
και HONDA μηχανάκι…
Κι απάν ‘ς σα ξημερώματα
και ‘ς σα πετεινολάλια,
τα κάκκαλα σ’ εζούλιξαν
κ’ έκοψαν τ’ εχτιπάρια σ’…!
Αείκον σκύλλ’ μνημόνιον,
ντ’ εφορτώθες και έρθες,
να σύρτς ατό , ‘κι σύρκεται,
τρανόν πελιάν εχτέθες…
Ατό κανείς ‘κι αναγνώθ’,
ουδέ κι ο πατριάρχης,
εδέβασέν α’ ‘ς ση κοφού
κι ατός ο Βαρουφάκης.
Και ‘μω! το θάμα σ’, είδαμε
εσέν ‘ς σ’ έναν μερέαν,
με το Ποτάμ’ με το Πασόκ
και τ’ άλλον την παρέαν…
Αείκον άλλο μωχαπέτ’
‘ς ση βουλήν κ’ εγουρεύτεν,
με τ’ έναν Ναι, με τ’ έναν Γιόκ
ο κόσμον ‘ταγουτεύτεν…
‘Σ σ’ αβού τον κόσμον μαναχόν
τα ράχια ‘κ’ ανταμούνταν,
το ψέμαν κι η αλήθεια
αγλήγορα ξαμούνταν…
