‘-Γεια – χαρά Κάκκο. Έλα να πιάσουμε στασίδι…
-Γεια σου Χάμπο…Πετράκη…καφέ!
………….…
-Τι λέει Κάκκο; Έμαθα είχες μουσαφίρια στο σπίτι αυτές τις μέρες;
-Έ, ναι Χάμπο, λόγω των εκλογών. Ήρθε ο γιος μου, ο Γιωγάνης, απ’ την Αθήνα για. Πρωτευουσιάνος. Έφερε και την εγγόνια μου τη Θεγοδοσία για.
-Ήταν να ψηφίσουν; Ήρθε όλη η οικογένεια;
-Ναι για. Δεν πήρε τα χαρτιά του από δω και ευκαιρία, πήρε μιαν άδεια μερικές μέρες, πήρε και την εγγόνα, τη Θεγοδοσία, και ήρθαν. Η γυναίκα του, η Αλεξάνδρα, δεν ήρθε γιατί αυτή ψηφίζει στην Αθήνα. Αθηναία για!
-Δηλαδή, μένουν μόνιμα στην Αθήνα.
-Ναι. Δουλεύει κει σε μιαν εταιρία. Καλά είναι…
-Ας έχει το παιδί δουλειά και όλα γίνονται.
-Ναι. Δόξα τω θεώ!…Να σου πω κάτι Χάμπο;
-Κάκκο..ο καφές σου…
-Να ‘σαι καλά Πετράκη! Γεια μας…
-Για πες Βε Κάκκο. Τι είναι; Είν’ για τα πολιτικά;
-Μπα! Άλλο θα σ’ πω. Για την εγγόνα μου για…
-Ά, έτσι μπράβο Κάκκο. Πες κάτι άλλο. Κάτι ευχάριστο.
-Ήρθε που λες το παιδί…χαρές…είδε τον παππού και τη γιαγιά…πήρε και το δωράκι του…Όλα καλά!
-Έμορφα…
-Ναι Χάμπο. Κοιτάει το παιδί…χαζεύει όλο το σπίτι…
-Να σε διακόψω Κάκο. Κι εγώ…Όπου με πήγαινε η μάνα μ’ επίσκεψη, χάζευα και σκάλιζα! Με φωναζ’ η μάνα μ’ κοντά της και με τσιμπούσε…Κρυφά!
-Δε σ’ έλεε “σπίτι θα τα πούμε”;
-Ακιβώς! Λοιπόν, τι έκανε η Θεγοδοσία;
-Τιποτα δεν έκανε το παιδί. Έφερε ένα γύρο το σπίτι… είδε τις κορνίζες με τις φωτογραφίες. Σ’ όλες ήταν η Θεγοδοσία. Χαρά…Στις πολλές μόνη της. Σε άλλες με τους γονείς της, το Γιωγάνη και την Αλεξάνδρα, και με τους παππούδες σε μερικές.
-Φαντάζομαι, έχει πολλές στολισμένες η κυρά Θεγοδοσία σ’ όλο το σπιτι…
-Να σε πω Χάμπο…μπορεί και τριάντα κορνίζες. Τις βλέπει καλά – καλά η μικρή, ρωτάει: “Γιαγιά, τι πολλές φωτογραφίες που εiχεις στο σπίτι σας; Και σ’ όλες είμαι κι εγώ”!
-Έ, τριάντα είν’ πολλές.
-Στάσου να δις Χάμπο. Τη λέει η γιαγιά της λοιπόν: “Τι θαρείς κοκώνα μου; Μόνο αυτές πως έχω”; Και πάει και ανοίγει ένα μπαούλο και βγάζει από μέσα ίσα με δέκα άλμπουμ μπορεί και παραπάνω γεμάτα με φωτογραφίες!
-Πολλές, ε Κάκκο;
-Πολλές Χάμπο. Κοιτάει το παιδί, θα ‘ναι… δέκα χρονών…θιάμαξε!
-Τόσες πολλές φωτογραφίες γιαγιά! Και τις έχεις όλες τυπωμένες! Εμείς τις έχουμε όλες ηλεκτρονικές…
-Ε βέβαια Κάκκο. Νέα τεχνολογία για!
-Ναι Χάμπο. Μπορεί… Όμως η μικρή η Θεγοδοσία κάθησε όλο το απόγευμα και ξεφύλλιζε τα άλμπουμ και χαιρότανε. Και γελούσε και ρωτούσε τη γιαγιά της ποιος είν’ εδώ και ποιος είν’ εκεί; Και κάτ’ παλιές ασπρόμαυρες που ήταν κι εγώ νέος και η γιαγια της της έφερνε στη μύτη της και τις μύριζε και αναστέναζε από χαρά…