-Έι Κάκο. Τι χαμπάρια;
-Χάμπο… σήμερα κατ’ με στεναχωράει.
-Γιατί Κάκο;
-Γιατί δω και μέρες, τι μέρες δηλαδή, δω και καιρό συναντάω νέα παιδιά, θκα μας, απ’ την περιοχή δηλαδής, που με λεν “θα πάω στη Σαλονίκη”’ ή “πήγα στη Σαλονίκη” ή “θα πάω αλλού”…
-Έ. Κι είν’ κακό αυτό Κάκο; Μπορεί να ‘ν και για καλό.
-Ά Χάμπο. Και γιατί να φέγουν τα θκα μας τα παιδιά ‘πο δω;
-Γιατί δω δεν έχουν τι να κάνουν Κάκο!
Κι άμα παν στη Σαλονίκη θα λα βρουν;
-Μπορει και να βρουν εκεί Κάκο. Μεγάλο καράβι η Σαλονίκη.
-Μεγάλο καράβι, μεγάλες φουρτούνες!
-Ναι Κάκο μα μπορεί και να είναι ευκαιρίες εκεί.
-Και δεν είν’ κρίμας τα θκα μας τα παιδιά να μη μπορούν να βρουν κατ’ να κάνουν δω;
-Κρίμας είν’ Κάκο, δε λέω. Μακάρι να ‘ βρίσκαν δω.
-Ξες τι μ’ είπε ψες ο Βασιλάκης οπ’ έφυε στη Σαλονίκη πριν καιρό;
-Τι σ’ είπε Κάκο;
-Με λέει,”μπα Κάκο θα λα γυρίσω πίσω”με λέει!
-Γιατί να γυρίσει πίσω Κάκο;
-Γιατί, με λέει,”δε γελάει τ’ αχείλι τους κει. Όλοι κατ’ λογιοί είν’ πια. Καλύτερα χωριάτς δω” με λέει.
– Έεε, μπορεί να ‘ν για καλύτερα. Ποιός ξέρει; Κι είχε δουλειά κει;
-Είχε για. Αλλά, κόσμος κει έχει αλλάξει πολύ από παλιά λέει.
-Εγώ Κάκο ξέρω έναν άλλο, Σαλονικιός, όπου ήρθε από κει εδώ για καλύτερα.
-Κόσμος παν κι έρχονται δηλαδής!
-Παν κι έρχονται οι ανθρώπ’ Κάκο. Ψάχνονται για καλύτερα.
-Δε λέω Χάμπο. Μα σάμπως και πουθενά δεν είν’ καλύτερα δω!
-Ξέρω γω. Ίσως έξω να ‘ν καλύτερα. Ποιός ξέρει; Φύγαν κι έξω κι άλλα παιδιά. Και μεγάλοι φύγαν. Φύγαν Κύπρο ένας, φύγαν Γερμανία άλλος, Αστραλία άλλος φύγαν…
-Ναι για. Άφκαν μαγαζιά πίσω ένας, συγγενείς άλλος, χωράφια!
-Θυμάσαι Κάκο το ‘60 όπου έφευγαν πάλε για αλλού;
-Έλεα να μη το ξαναδούμε!
-Το ξανάδαμε αλλά.
-Αφνοί δεν είπαν θα λα ‘ρθει η ανάπτυξη και να είν’ δουλειές;
-Με την ανάπτυξη δε γίνηκε φαίνεται καλά. Τώρα κοιτάν μήπως με την αποανάπτυξ’ αφού!
-Λες να πετύχει Χάμπο;
-Λες γω, στου Κασίδι το κεφάλι όλοι κάνουν τον κουρέα Κάκο! Έτς λέω γω…