Άλλο να ακούς για τον Κορωνοιο και άλλο να το ζεις, έστω και εξ ‘ αποστάσεως.
Να θέλεις να βοηθήσεις την οικογένεια σου και να μην μπορείς…
Να θέλεις να τους συμπαρασταθεί και η μόνη επικοινωνία να είναι μέσα από μια τηλεφωνική συσκευή…
Να ρωτάς κάθε μερα τα ίδια πράγματα: είστε καλά;έχετε πυρετό;μειώθηκε ο βήχας;έχετε δύσπνοια;
Όχι ο Κορωνοιος δεν είναι γρίπη, είναι πολύ πιο ύπουλος και επώδυνος…..
Μετά από 8 μέρες νοσηλείας ο πατέρας μου παιρνει εξιτήριο από το Μποδοσακειο Νοσοκομειο και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και σε όσους εργάζονται στην κλινική Covid-19
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον διοικητή του Σταυρό Παπασωτηρίου και για την ηθική του στηριξη.
Καμιά σχέση δεν έχει η καραντίνα στο σπίτι με εκείνη του νοσοκομείου…
24 ώρες μόνος, με μοναδική διακοπή στην μοναξιά σου η είσοδος του γιατρού η’ του νοσηλευτή που κρέμεσαι από τα χείλη του και για όσο διάστημα νοσηλεύεσαι τους θεωρείς οικογένεια σου.
Σε μια εποχή που το ΕΣΥ δοκιμάζεται το Μποδοσακειο Νοσοκομείο στέκεται στο ύψος των περιστασεων και αυτό το ζήσαμε.
Σε αυτόν τον “πόλεμο” όλοι χρειάζονται….
Και οι νοσοκομειακοί που είναι στην πρώτη γραμη της μάχης αλλά και οι ιδιώτες γιατροί που ο ρόλος τους είναι ουσιαστικός στις κατ ‘οικον νοσηλείες και στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων.
Τηρούμε τα μέτρα,κρατάμε αποστάσεις και εμβολιαζομαστε.
Μόνο έτσι θα πάρουμε την ζωή μας πίσω.
Αναστασια Κοτζακολιου
