Κι αχά εγένταν τ’ εκλογάς
τη Νέας Δημοκρατίας,
κ’ εξέβεν ο μοναχογιόν,
τη Κώστη, τη Μαρίας..
Τρέξτεν και στυχαριάστ’ ατόν,
τον Κώστην Μητσοτάκην
Ο μονοκούρφιγον ο γιόν
‘διάβεν τον Μεϊμαράκην..
Ο Μητσοτάκης χαίρεται,
πετά ας ση χαράν ατ’,
πρωθυπουργόν θελ’ να ελέπ’
ατώρα τον παιδάν ατ’…!
Η θεγατέρα τ’ ‘κ’ έντονε,
ατέ έσον τσουμπουσλίσα,
με τον κόσμον ετάβιζεν,
έτον πολλά χουϊλίσα..
Η Ελλάδα μουν ‘κι ίνεται
χωρίς τον Μητσοτάκην,
Παπανδρέου ,Καραμανλήν,
πιάν’ ατέν τ ’ ομμάτ’ ι….
Οι Έλληνες εγίλεψαν
τα δημογεροντίας
και ν έλλαξαν τον αρχηγόν
τη Νέας Δημοκρατίας..
Ο Μητσοτάκης ‘κ’ έν τρανός,
πολλά μικρός πα ‘κ’ έν ι,
Οι Γερμανοί πολλά αγαπούν,
ερέχκουνταν κι οι ξένοι…!
Ατόν πολλά σαρεύ’ ατόν
η κεφαλαιοκρατία,
τα απολύσεις τα πολλά
κι η γερμανοκρατία…!
Πολλά δεξιός πα κ’ έν ατός,
κεντρώος έν ολίγον,
Τη Δ.Ε.Η. ν ξάει ‘κι θέλει ατό
θ’ εφτάει φτερόν και φύλλον…
Ατώρα θα κουίζ’ ατόν
Ο Αλέξανδρον ο Τσίπρας,
να μοίραζ’νε τα τέρτοπα
και τη λαού τα πίκρας….
Και θα ξαμούνταν άγρεα
με τον Αλέξην Τσίπραν,
αούτο τ’ ασφαλιστικόν
διπλόφαρδον έχ’ τρύπαν…
Έϊ! μαύρε …μαύρε …Κυριάκο,
τα χρόνια, ντο εξέβες,
θα κλαίς και θα φτουλίεσαι
τρανόν πελιάν εχτέθες…!
