Είχα διαβάσει την όμορφη ιστορία του ποιητή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, που είχε φροντίσει η αγαπημένη του Τατιάνα Γιακόβλεβα,
να λαμβάνει κάθε εβδομάδα λουλούδια, παρόλο που εκείνος ζούσε στην Μόσχα και εκείνη στο Παρίσι.
Ακόμα και μετά τον θάνατο του ποιητή, τα λουλούδια συνέχιζαν να στέλνονται κανονικά. Δύο φορές την εβδομάδα η Τατιάνα, έβλεπε στην πόρτα της, τους νεαρούς από το ανθοπωλείο, να της φωνάζουν
«Από τον Μαγιακόφσκι!».
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτά τα λουλούδια ήταν που έσωσαν την ίδια από την πείνα, καθώς αναγκάστηκε να τα πουλάει στον δρόμο.
Είναι αυτές οι ιστορίες που επιβεβαιώνουν τον έρωτα!
Κοίτα να δεις όμως τι μου συνέβη εμένα αγαπημένε μου Δημήτρης, την προηγούμενη Παρασκευή που ήμουν στην Πτολεμαΐδα, πήγα στο Ανθοπωλειο που πήγαινες και εσύ, να αγοράσω μια «υπομονή», η κοπέλα πριν φύγω μου είπε
-ένα λεπτό! πάρε και αυτό το κόκκινο τριαντάφυλλο για σένα, γιατί κάθε μέρα ερχόταν ο αγαπημένος σου σε μας, για να σου πάρει λουλούδια!
Χαμογέλασα και θυμήθηκα αυτή τη συνήθεια σου, που με συνέπεια τηρείς ακόμα και τώρα, ακόμα και με αυτόν τον έμμεσο τρόπο.
Ο έρωτας θέλει συνέπεια …
για να διαρκέσει για πάντα!