Ο Ανχελ Γκουρία ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ, κατά την επίσκεψη του στη χώρα μας πριν λίγο καιρό, εξύμνησε προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του για τα όσα εντυπωσιακά επετυχαν στα χρόνια της διακυβέρνησης τους.
Και δικαίως τους επαίνεσε, αφού ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση με την αμέρηστη συμπαράσταση των κυβερνητικών βουλευτών, αυτών δηλαδή που ψηφίζουν ΝΑΙ σε όλα για να μην πέσει η κυβέρνησή τους, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται και όχι για να μη χάσουν τους παχυλούς μισθούς, όπως κάποιες κακές γλώσσες διαδίδουν, εφάρμοσαν και με το παραπάνω όλες μα όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις που προέβλεπε το 3ο μνημόνιο που υπέγραψαν με την τρόικα το 2015.
Όμως το παράξενο είναι ότι και ο κ. Τσίπρας επαίνεσε τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ. Και πάνω στους επαίνους που εκστόμιζε ο πρωθυπουργός η ανταπάντηση από τον Ανχελ Γκουρία ήταν άμεση. Ζήτησε:
Να επεκταθεί ο ΦΠΑ σε όλα, δηλαδή ακόμη και στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Μείωση των συντάξεων.
Κατάργηση του εναπομείναντος ΕΚΑΣ. Δηλαδή αυτού του επιδόματος που παίρνουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι οποίοι ευτυχισμένοι θα αναφωνήσουν: Μέγας είσαι κύριε (Τσίπρα) και θαυμαστά τα έργα της «αριστερής σου» κυβέρνησης.
Αυτός ο καθοδηγητής της κυβέρνησης (Γκουρίας) δεν δίστασε να βγάλει και έναν άσσο από το μανίκι του. Σύνταξη στα 71 μας είπε. Το ξαναγράφω, σύνταξη στα 71. Μάλιστα την εφαρμογή αυτού του μέτρου την προσδιόρισε και χρονικά . Πρέπει μας είπε να έχει εφαρμοστεί μέχρι το 2030 στη χώρα μας.
Και για τους δύσπιστους αναφέρω και άλλους θεσμούς που ζήτησαν τη θέσπιση αυτής της αντιμεταρρύθμιση. Η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα κράτη-μέλη για «τη διασφάλιση της επάρκειας και της βιωσιμότητας των τρεχουσών αλλά και των μελλοντικών συντάξεων», δεν βλέπει άλλη διέξοδο από την ακόμα μεγαλύτερη, βαθιά αντικοινωνική διεύρυνση του εργάσιμου βίου, που μεταξύ άλλων, περνά μέσα και από την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Επίσης από πέρυσι στη Γερμανία και πριν τις εκλογές, η κ. Μέρκελ πρότεινε για τη χώρα της την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, που σήμερα είναι στα 67 έτη.
Επομένως δεν είναι μια ατάκα κάποιου προσώπου έστω και επίσημου, αλλά μια απόφαση των εξωθεσμικών κέντρων που θα προσπαθήσουν με κάθε μέσον να την υλοποιήσουν. Τα λεφτά υπάρχουν μόνο για τη διάσωση των τραπεζών και των πλουσίων και όχι για τους εργαζόμενους. Δουλειά λοιπόν μέχρι τα βαθιά γεράματα και όποιος αντέξει. Δεδομένων μάλιστα των νέων αντεργατικών νόμων, των απολύσεων και της μερικής απασχόλησης δεν γνωρίζω πόσοι εργαζόμενοι θα έχουν τις προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν.
Η μήπως θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη και τη συζήτηση που άνοιξε έστω πολύ δειλά και μειοψηφικά στην Ολλανδία για το δικαίωμα στην ευθανασία των ατόμων άνω των 60 ετών που δεν έχουν τους πόρους επιβίωσης, έστω και αν είναι υγιή, ώστε όπως μας λένε οι υποστηρικτές αυτής της άποψης, να αποσυμφορηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Βαδίζουμε ολοταχώς σε μια κοινωνία «αγγελικά» πλασμένη.
