Είπα να σταθώ στον άμβωνα και να μιλήσω, ξεχασμένος από όλους, τώρα, για να έχουν τα λόγια μου αλήθεια, χωρίς εγωισμό, χωρίς φιλοδοξία, μόνο για την πατρίδα.
Πάψτε να μιλάτε με τη γλώσσα των άλλων. Η Μακεδονία είναι ελληνική γιατί δεν έχει ανάγκη από προστάτες, φίλους και γείτονες, παρόλο που τους τιμά όλους.
Η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική γιατί ξέρει να μην ξεχνά την Κύπρο, τους δυο λεβέντες που κρατάνε οι Τούρκοι στην Αδριανούπολη, γιατί έχει μάθει να λογαριάζει εχθρούς αυτούς που αρνούνται την αλήθεια και δεν φοβάται κανέναν.
Η Μακεδονία θα είναι πάντα ελληνική, γιατί τα δάκρυα των γέρων της, όπως εγώ, για το όνομά της, είναι ευχές από τις μάνες της εποχής μας, και πιο παλιά, που έδεναν τις υποσχέσεις με καδένα τα όνειρα και τη ζωή των παιδιών τους.
Όπως καταλαβαίνετε, η Μακεδονία είναι συμβολισμός όλου του Ελληνισμού, πατρίδα και ιδέα μαζί, ώστε κάθε ένας που δεν αντιλαμβάνεται τους κινδύνους από τον σφετερισμό του ονόματός της να είναι τουλάχιστον αφελής.
Τέλος πάντων . για να μην κουράζω. Ο Τσίπρας δεν είναι προδότης, όπως και κάθε άλλος Έλληνας πολιτικός. Αυτό μπορούσε, αυτό καταλάβαινε, αυτό έκανε. Ακόμη και το λάθος του είναι κάτι, γιατί δεν δείλιασε να το κάνει. Θα μπορούσε να το αποφύγει αλλά και πάλι στην ίδια αφετηρία θα επιστρέφαμε.
Από το 1995 και μετά το θέμα της Μακεδονίας το έκρυβαν όλοι κάτω από το χαλί. Δήθεν οικοδομούσαν μέτρα εμπιστοσύνης και την ίδια στιγμή υποχωρούσαν από τις αρχικές θέσεις μας. Δεν ήταν σοφία να ισχυρίζεται κάποιος ότι σε λίγα χρόνια θα ξεχνούσαμε τα του ονόματος. Ήταν κυνισμός που εκφραζόταν με θρασύτητα, χωρίς να λαμβάνει μέτρα για αυτή τη λήθη που μας υπαγόρευαν. Το ίδιο και η Αριστερά. Άλλοτε με τον ‘’αστυφύλαξ’’ και τον διεθνισμό, άλλοτε με τον ‘’χωροφύλαξ’’ και τις αρρωστημένες ιδεοληψίες της μίας πατρίδας.
Διαφωνώ, με τη συμφωνία των Πρεσπών για τρεις λόγους, απλούς και τίμιους. Πρώτον: αφού οι Αμερικανοί μάς εξώθησαν σε μια τέτοια συμφωνία, όπως και οι Ευρωπαίοι, γιατί δεν υποχρεώσαμε να υπογράψουν τη συμφωνία οι Βούλγαροι και οι Σέρβοι, οι μόνοι που στο μέλλον μπορούν να την αμφισβητήσουν;
Δεύτερον: γιατί δεν ορίσθηκε ακριβής χρόνος που θα φαινόταν από συγκεκριμένες ενέργειες ότι η συμφωνία τηρείται πράγματι;
Τρίτον: μια τέτοια συμφωνία γίνεται το δυνατόν δημόσια και όχι μυστικά, για να μπορέσει να τύχει ευρείας αποδοχής.
Κλείνω, η συμφωνία δεν αναγνωρίζει έθνος ή γλώσσα, παρά μόνο αν το επιτρέψουμε εμείς, αδιαφορώντας.
Φίλοι μου, μην σας τρομάζουν τα σύννεφα, αυτά θα φέρουνε βροχή. Ο ήλιος να σας τρομάζει, γιατί καίει!!!
Φωτιάδης Αλέξανδρος
Πρώην Εργαζόμενος – συνδικαλιστής τη ΑΕΒΑΛ
