Κατά καιρούς έρχεται ένα μήνυμα από διαδικτυακό φίλο στο ίνμποξ μου με μια φράση που έχει στόχο να με ωθήσει να κλικάρω στον σύνδεσμο: «Είσαι εσύ στο βίντεο;”. Λίγο αργότερα ο διαδικτυακός φίλος διαπιστώνει ότι πάτησε κάτι που δεν έπρεπε και κάνει μια ανάρτηση που αναφέρει: αν λάβατε κάτι από μένα μην το ανοίξετε είναι ιός. Κάπως έτσι λειτουργούν και τα διχαστικά πολιτικά μηνύματα.
Ο αποδέκτης που είναι π.χ. ιδιωτικός υπάλληλος μαθαίνει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται περισσότερο για να δουλεύουν λιγότερο ή καθόλου, ενώ οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουνσυστηματικά. Οι κάτοικοι της ελληνικής περιφέρειας πληροφορούνται ότι όλα τα έργα υποδομής πραγματοποιούνται στην πρωτεύουσα, ενώ οι κάτοικοί του Λεκανοπεδίου πως οι αγρότες εισπράττουν επιδοτήσεις χωρίς να εργάζονται. Και φυσικά σε αυτού του είδους τα «ίνμποξ»υπαίτιοι είναι οι πολιτικοί που μεροληπτούν υπέρ μιας κατηγορίας, υπέρ των «άλλων» για ψηφοθηρικούς λόγους.
Αν οι ιοί του facebook βασίζονται στην περιέργεια και στην έλλειψη προσοχής, οι ιοί του διχασμού βασίζονται στο αίσθημα της αδικίαςπου μπορεί να αισθάνεται ένας πολίτης. Αυτοί που προωθούν τους ιούς του facebook, αλλά και τους ιούς του πολιτικού διχασμού ξέρουν να βρίσκουν τις σωστές φράσεις που θα κάνουν τον χρήστητης εφαρμογής να κάνει κλικ και να μεταδώσει τον ιό στους διαδικτυακούς του φίλους και τον πολίτη να διαδώσει το διχαστικό μήνυμα σε συμπολίτες με τους οποίους μοιράζεται κοινά σημεία.
