-Ήρθε, είπε και έφυγε ο Ερντογάν και οι *συνήθεις αδαείς ειδήμονες*, άρχισαν την αποτίμηση της επίσκεψης του, όχι με ευρέα εθνικά κριτήρια, αλλά με στενές κομματικές ιδιοτέλειες!
-Η διαχρονική ταυτότητα της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, εκφράζεται κατ΄ εμέ μέσα από 2 ποντιακά τραγούδια, που αγαπώ *πάρα πολύ*!
α/. *Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ’ κε μπαίν’ η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν…..*! Γιατί ακριβώς από αρχαιοτάτων χρόνων, η ελληνική ιστορία γράφτηκε επάνω στη ευχή ή την κατάρα της Ελληνίδας μάνας με την παρακελευσματική φράση που έλεγε η Σπαρτιάτισσα στον άνδρα της ή στον γιό της πριν την μάχη δίνοντας τους την ασπίδα, *ή τάν ή επί τας*, δηλαδή, “ή θα γυρίσεις με αυτήν νικητής ή θα σε φέρουν επί αυτής νεκρό”, όπερ ερμηνευόμενο, *ή θα υπερασπιστείς νικηφόρα την πατρίδα ή θα πεθάνεις για την πατρίδα*! Και αυτό επιβεβαιώθηκε και στο *έπος του 1940*, με την μάνα να ξεπροβοδίζει και να δίνει πατριωτικό κατευόδιο στον άνδρα ή τον γιό της για να πάει στο αλβανικό μέτωπο να πολεμήσει και να υπερασπιστεί την Ελλάδα, σταυρώνοντας τον και προτρέποντας τον *ή να γυρίσει νικητής ή να πεθάνει σαν ήρωας υπερασπιζόμενος την πατρίδα, αλλά κιοτής να μην επιστρέψει σπίτι, τέτοιος άνδρας δεν χωρά στο σπιτικό της*!
β/. “Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος…”! Ω! Άμοιρε και άμυαλε Έλληνα! Η διχόνοια είναι ο δίδυμος αδελφός σου! Ναι και αλίμονο, μπροστά στον κίνδυνο ενώνεσαι και στην ειρήνη εχθρεύεσαι! Είπε την σοφή φράση ένας Εβραίος, *Τον ένα Έλληνα να τον φοβάσαι, γιατί είναι σπόρος απόγονος του πανούργου Οδυσσέα, του ατρόμητου Αχιλλέα, του σοφού Περικλή, του ήρωα Κολοκοτρώνη. Τους δύο όχι. Άσ΄ τους να φαγωθούν μόνοι τους, αφού η διχόνοια είναι στο αίμα τους*!
-Και εμείς οι πρόσφυγες αυτό το ξέρουμε πολύ καλά! Στην Τουρκία είμασταν Γουνάν (Έλληνες) στην Ελλάδα τουρκόσποροι. Θυμίζω για μια ακόμη φορά, στην Ελλάδα, στην χώρα Βαβέλ, των αλλόγλωσσων, ξενόγλωσσων, αλλόθρησκων, αλλομοιότροπων, αλλογενών Ελλήνων, οι Έλληνες του Βυζαντίου, ήταν τουρκόσποροι!
-Ο Διονύσιος Σολωμός, το 1823 έγραψε το ποίημα *Ύμνος στην Ελευθερία*! Θυμίζω μόνο δυο από τις 158 στροφές του:
(144)
Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή·
καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ.
(147)
Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει ελευθεριά.
-Θα κλείσω με την φράση προτροπή προς κάθε “κοκορόμυαλο πολίτη ή πολιτικό*, που για να ακουστεί απλά κοκορολαλεί, πετεινοκοκορεύεται και κοτοκακαρίζει αστόχαστα, ότι ας σκεφτεί πρώτα ότι μπορεί να σφάλει με όσα λέγει καθώς *η γλώσσα (του) προτρέχει της διανοίας του*, γι΄ αυτό να θυμάται πάντα *ή λέγε τι σιγής κρείττον ή σιγήν έχε*, ανόητε ραγιά!
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
Πρόσφυγας αδικοχαμένων πατρίδων
Έλλην το γένος, Μακεδνός
Πατριώτης κατά το ήθος
Σκεπτόμενος κατά το έθος
Εκφραζόμενος κατά το είκος
Χριστιανός Ορθόδοξος
(08 Δεκ. 2023)