*Ειδικευόμενος Νεφρολόγος, Πολιτκός Επιστήμων
Απορροφημένοι στα εν πολλοίς ανόητα των παραπολιτικών και των κουτσομπολιών κινδυνεύουμε να χάσουμε για μια ακόμα φορά την ουσία. Φροντίζουνε, βέβαια, για αυτό οι γνωστοί αυλοκόλακες και οι παρατρεχάμενοι των «ιδιαίτερων γραφείων» αλλά το θλιβερό τους ανάστημα δεν εξασφαλίζει και ιδιαίτερες δυνατότητες χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Αστείοι ήτανε και αστείοι συνεχίζουνε να είναι. Φαντάζομαι μονάχα να τους έβλεπε από μια μεριά ο αγαλματοποιός του Λουκιανού. Πολύπειρος αυτός και εραστής της ακρίβειας και της λεπτομέρειας, φώναξε κάποτε έναν ταπεινό σανδαλοποιό για να τον συμβουλέψει για τα σανδάλια ενός αγάλματος που έφτιαχνε. Μωρός αυτός και εραστής της κούφιας πολυπραγμοσύνης, αφού ενημέρωσε τον γλύπτη πως τα πέδιλα ήταν καλώς καμωμένα άρχισε να αραδιάζει ανόητες φλυαρίες για τα υπόλοιπα μέρη του αγάλματος και να κάνει αρνητικές παρατηρήσεις για ζητήματα της γλυπτικής τέχνης, που ούτε ξώφαλτσα δεν γνώριζε. «Άχρι πεδίλων και μέχρι σφυρών» του ανταπάντησε ο γλύπτης, δηλαδή μέχρι τα σάνδαλα και τις σφύρες, δεν σου επιτρέπεται να προχωρείς πέρα από αυτά. Έτσι και με δαύτους. Μέχρι τα παραπολιτικά, τα κουτσομπολιά και τα γνωστά πληρωμένα και εξαργυρώσιμα. Βήμα παραπάνω.
Σε πείσμα λοιπόν των «εξ απορρήτων» και των «εκ του πονηρού» η ουσία της πολιτικής θα εξακολουθήσει να ταυτίζεται με τον δημόσιο λόγο. Ακόμα και όταν αυτός κατηγορείται από τον κάθε Κλέωνα πως χρησιμοποιείται από τους ρήτορες του Δήμου προκειμένου να παραπλανούν τους πολίτες και να τους μετατρέπουν σε θεατές των λόγων και σε ακροατές των πράξεων, έρχεται ο Περικλής και βάζει τα πράγματα στην θέση τους: “ δεν πιστεύουμε ότι τα λόγια φέρνουν ζημιά στα έργα. Να μην διδαχτούμε πρώτα με τον λόγο, πριν φτάσουμε να κάνουμε όσα πρέπει, αυτό είναι που θαρρούμε πιο βλαβερό». Ο δημόσιος λόγος γύρω από τα μείζονα του κοινού μας βίου αποτελεί προϋπόθεση και εχέγγυο δημοκρατίας. Με τον λόγο φωτίζονται οι πτυχές των επιμέρους θεμάτων και με τον λόγο ενημερώνονται οι πολίτες για την φύση των προβλημάτων και τις συνέπειες των αποφάσεων που λαμβάνονται κατά καιρούς. Ευεργετικός και καταλυτικός ο ρόλος του αλλά με τρία προαπαιτούμενα. Να μην μονοπωλείται από κανέναν, να μην βαρύνεται η αντίθετη άποψη με εθνικές μειοδοσίες και λοιπά εθνοπροδοτικά συμφραζόμενα και το κυριότερο να αφορμάται από την περιγραφή και την ερμηνεία των γεγονότων, να προχωράει στην κριτική των έως τώρα αποφάσεων και να καταλήγει στο ενδεδειγμένο των λύσεων. Τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από αυτά που γίνονται στην εγχώρια πολιτική ζωή μας. Εξού και ο κενός περιεχομένου λόγος, ο γεμάτος τσιτάτα και συνθήματα, ο μονότονα καταγγελτικός και περιγραφικός, ο συναισθηματικός και σπαραξικάρδιος, ο ενίοτε γραφικός και παραληρηματικός, στα όρια του ντελίριουμ τρέμενς, χωρίς ίχνος πρότασης και δημιουργικής αντιπαράθεσης. Το ζητούμενο είναι να αμαυρωθούν η αξιοπιστία και οι προθέσεις των απέναντι. Και δια της απαξίωσης να αποκτήσει ο κομιστής του το απαιτούμενο ανάστημα προκειμένου να πολιτεύεται με ασφάλεια και να εκλέγεται αβρόχοις ποσίν.
Αλλά αυτό που εκνευρίζει περισσότερο είναι η διάσταση εκείνη του δημόσιου λόγου που διαχωρίζει τους πολίτες και τους πολιτικούς σε κατόχους της μιας και μοναδικής αλήθειας και σε πραγματικούς εκπροσώπους των λαϊκών συμφερόντων, από την μια μεριά, και από την άλλη σε πλανημένους ηλίθιους που υπηρετούν μειοψηφούντα και ξοφλημένα κόμματα, ξένα συμφέροντα και τιποτένιους αρχηγίσκους.
Για να τελειώνει λοιπόν το παραμυθάκι της volonte generale , της οποίας κάποιοι φαντασιώνονται πως αποτελούν τους κύριους εκφραστές της. Όσο καλπονοθευτικό είναι η συγκυβέρνηση να λαμβάνει στην περιοχή μας το 28% του συνόλου των ψήφων ( επι των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) και να επικαλείται την «ψευδεπίγραφη» δημοκρατική νομιμοποίηση για να παίρνει συλλογικές αποφάσεις που αφορούν στην ζωή όλων μας, άλλο τόσο καλπονοθευτικό είναι περιφερειάρχες του ίδιου ποσοστού ( 28% επι του συνόλου των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) και βουλευτές του απειροελάχιστου ( 3.000 επι συνόλου 166.000 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων καίτοι 1.8%!) να καμώνονται τους μοναδικούς εκπροσώπους του συνόλου του εκλογικού σώματος και να περιφέρουν την αλαζονεία τους από ακροατήριο σε ακροατήριο επιχειρώντας να μας πείσουν πως μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια και πως μόνο αυτοί έχουν την νομιμοποίηση για να μας την αποκαλύψουν . Επειδή λοιπόν κανείς δεν εκπροσωπεί το όλον του εκλογικού σώματος, ούτε καν το μέρος αυτό που στοιχειοθετεί μια καθαρή πλειοψηφία ικανή να προσδώσει στον λόγο τους ερείσματα πλέριας δημοκρατικής νομιμοποίησης, ας σοβαρευτούνε όλοι τους και ας προσπαθήσουν από κοινού να βρούνε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της περιοχής μας. Ειδάλλως θα πορευόμαστε για πολλά χρόνια ακόμα με λογικές Φουρτουνάκηδων και Βροντάκηδων, με τους γόνους των δυο επιφανών οικογενειών να τα τακιμιάζουν κάτω από τα μάτια μας και να περνάν αυτοί καλά και οι φίλοι τους ακόμα καλύτερα. Και ο νοών νοείτω….