Είδα πρόσφατα μια ανάρτηση του Αυγουστου Κορτώ
Μια φωτογραφία ενός όμορφου χαμόγελου από διακοπές, τις αναμνήσεις που την συνοδεύουν και μια υπόσχεση
“Μα θα ξανά ‘ρθουμε”
Σκέφτομαι πως τα χαμόγελα των διακοπών μας, είναι αποθέματα ζωής!
Και οι αναμνήσεις η μόνη περιουσία που έχουμε!
Ας ανατρέξουμε λοιπόν σ´ αυτά ,ας νιώσουμε την ανεμελιά, τη χαρά, ας θυμηθούμε πόσο ωραία ζεσταίνει τα καλοκαίρια ο ελληνικός ήλιος τα πρόσωπα μας!
Ας ξαναθυμηθούμε τις μυρωδιές, το θυμάρι, το νυχτολούλουδο, τα γεμιστά στο φούρνο!
Τους ήχους , τα τζιτζίκια, τη βαβούρα στη βεράντα, τη συναυλία του αγαπημένου μας καλλιτέχνη, το πανηγύρι στο χωριό!
Ας κλείσουμε τα μάτια για να νιώσουμε, τα δροσερά σεντόνια, την άμμο κολλημένη στο σώμα μας και το φιλί που ήταν γεμάτο αλμύρα και καρπούζι.
Αυτή είναι η την δική μου αγαπημένη φωτογραφία διακοπών .
Αγαπημένη γιατί έχει όλα όσα αγαπώ, ποίηση , γαλάζιο, την υπόσχεση ενός έρωτα, που έρχεται να μου αλλάξει τη ζωή.
Είναι Ιούλιος, στην Μονεμβάσια, στην βεράντα του Ρίτσου!
Δεν θυμάμαι γιατί χαμογελώ, μάλλον γιατί υπάρχει ευτυχία τριγύρω.
Θυμάμαι όμως ξεκάθαρα την αίσθηση της ευγνωμοσύνης, για όλο αυτό που μου δίνονταν εκείνη τη στιγμή.
Στις αναμνήσεις μας λοιπόν θα στηριχτούμε και θα υποσχεθούμε στον εαυτό μας, πως θα φτιάξουμε και άλλες, καλύτερες τώρα που ξέρουμε την αξία τους!
Υπόσχεση λοιπόν «Μα θα ξανά ´ρθούμε»
Πίστη Κρυσταλλίδου
