-Γεια σου, Χάμπο. Τι χαμπάρια;
-Γεια σου, Γιάννε. Έλα, κάτσε. Εγώ παράγγειλα καφέ και διάβαζα την εφημερίδα, εδώ…
-Πετράκη…φέρε έναν καφε, σε παρακαλώ. Τι διάβαζες, Χάμπο;
-Τι να διαβάζω, Γιάννε. Εδώ…για τη Συρία. Άκρη δε βγάζεις τι λέει ο ένας και τι λέει ο άλλος.
-Δυστυχώς, Χάμπο. Τόσοι πολλοί άνθρωποι, να λεν τόσο πολλά πράματα, αλλά μέχρι στιγμής, όλα να είναι η φιλολογία του τίποτα!
-Αυτό καταλαβαίνω κι εγώ,Γιάννε. Είπα μήπως λάθος καταλαβαίνω. Αλλά, αφού το λες κι εσύ, δάσκαλος πράμα, άρα; Αυτοί δε λένε τίποτα. Δεν είν’ που αυτοί κάτι λένε κι εγώ ο κουτός δεν το καταλαβαίνω…
-Προς Θεού, Χάμπο, όχι. Αυτό είν’ η πολιτική. Να λες, να λες και να μη λες!
-Ναι, Γιάννε, ο ΟΗΕ, λέει, δε συμφωνεί να πει κάτι σταράτο. Να πει ένα Ναι η ένα Όχι!
-Ναι, Χάμπο. Χωριστά οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Πολωνοί και οι Βέλγοι από τους άλλους, είπαν πως ανησυχούν!
-Πω, πω. Του κάναν τη μούρη κιμά του Ερντογάν! Δηλαδή με πιάνεις να πνιγώ κάποιον εδώ μέσα στον καφενέ και με ας πούμε λες σε όλους: “Έτσι που σφίγγει ο Χάμπος τα χέρια του γύρω απ’ το λαιμό του ανθρώπου, ανησυχώ μη τυχόν στο τέλος τον πνίξει”! Και ο καφενές…μ’ αυτό που είπες…θορυβήθηκε, αλλά όχι και τόσο να κάνει και κάτι…
-Και να σκεφτείς, ο Τραμπ λέει: “Δεν πέρασαν οι Τούρκοι την κόκκινη γραμμή που έβαλα”.
-Είπε ο Τραμπ σε κανέναν τι λέει αυτή η κόκκινη γραμμή;
-Δε νομίζω,Χαμπο. Μάλλον τη ζωγράφισε στο μπλοκ της ιχνογραφίας του!
-Κόκκινη γραμμή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη…
-Ναι, Χάμπο. Και εύχεται, λέει, ο Τραμπ, να τον φωτίσει τον Ερντογάν ο Αλλάχ να μείνει “λογικός” και “ανθρώπινος”.
-Τώρα, μάλιστα! Κι εγώ, Γιάννε, εύχομαι να μου πέσει το τζόκερ, αλλά ούτε ο Θεός μ’ ακούει, ούτε ο Αλλάχ!
-Και να σκεφτείς πως οι Κούρδοι, που την πληρώνουν τώρα, ήταν η αιχμή του δόρατος για τους Αμερικανούς στον αγώνα κατά των Τζιχαντιστών του “Ισλαμικού Κράτους”.
-Εδώ διαβάζω, Γιάννε, ο Ρώσος πρέσβης του ΟΗΕ θα ρωτήσει τη Μόσχα να του πει τι θα πει, γι’ αυτό τώρα, ακόμα, δε λέει!
-Ναι, Χάμπο. Και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανησυχεί…αλλά όχι και τόσο που να ζητάει τον τερματισμό της επιχείρησης των Τούρκων, λέει!
-Βέβαια. Κι εγώ, Γιάννε, βλέπω κάποιον να σε κτυπάει και να σε ληστεύει και ανησυχώ, αλλά όχι και τόσο που να ειδοποιήσω την αστυνομία. Λέω: “Στάσου να δούμε. Μπορεί και να μην έχει λεφτά στο πορτοφόλι του. Και το αίμα που τρέχει απ’ το κεφάλι του, κάτσε να δούμε, μπορεί απλά να άνοιξε η μύτη του, μπορεί”!
-Ναι, Χάμπο. Κι έτσι, πες ο ένας, πες ο άλλος, με το μυαλό τους, το λύνουν το πρόβλημα. Εξάλλου αφού ο Ερντογάν βάφτισε την εισβολή “Πηγή Ειρήνης” σου λένε, ας ησυχάσουμε κάπως. Δεν μπορεί, καλό σκοπό θα έχει!
-Πηγή Ειρήνης! Αλλά, για ρωτά και τους ξεσπιτωμένους…για ρωτά και τους νεκρούς!