Λέγεται, φίλες και φίλοι και όχι μόνο, πως, κάποιον Πρόεδρο , ημιορεινής Κοινότητας της περιοχής μας , Πόντιο πρόσφυγα, με σημαντική μόρφωση και με ενδιαφέρον για το λειτούργημα του, επισκέφτηκε την Κοινότητα του, άνευ Προσκλήσεως, μια Αρκούδα από το διπλανό δάσος και δημιούργησε προβλήματα επιζήμια στους συμπατριώτες του.
Σαν καλός ποιμενάρχης του χωριού, θεώρησε υποχρέωση του να ενημερώσει , για το γεγονός, την προϊσταμένη του αρχή, τη Νομαρχία, εγγράφως και λεπτομερώς για τα συμβάντα, έτσι έστειλε την παρακάτω αναφορά του :
Εξοχότατε Κύριε. Νομάρχα.
Οτε η Άρκτος εισήλθεν εις το χωρίον, ουκ εγρικίσαμεν αυτήν (δεν την καταλάβαμε) , όμως αντελήφθημεν αυτήν, από τα σιαματάδας των κοσαρίων (από την φασαρία που έκαναν οι κότες). Τότε, όλοι οι χωρικοί συν ξύλοις και ροπάλοις (με ξύλα και ρόπαλα-διάφορα άλλα αντικείμενα-) εκυνηγήσαμεν αυτήν, τότε η Άρκτος εισήλθεν εις του Γιαβούς την αυλήν (τότε η αρκούδα μπήκε στην αυλή του Γιαβούς –προφανώς όνομα ή παρατσούκλι κατοίκου )και κατεσπάραξεν το μοχτερόν΄ατ (και κομμάτιασε ή έφαγε το γουρούνι του).
Ο καλός μας Πρόεδρος αναφέρθηκε και στο γουρούνι, προφανώς για κάποια βοήθεια για τον συμπολίτη του που έχασε το γουρούνι του για τις γιορτές των Χριστουγέννων, δεδομένης και της οικονομικής κατάστασης των προσφύγων της εποχής –
