Ποικιλότροπος (Αυτό)Εξευτελισμός – Γράφει ο Μιλτιάδης Α.Ηλιάδης

Εάν το μελάνι ήταν σπάνιο, δεν θα το ξοδεύαμε για να γράψουμε πάλι τα αυτονόητα  αλλά  τα ευκόλως εννοούμενα… δεν παραλείπονται. Από όπου και να το πιάσεις το πράγμα, μυρίζει άσχημα. Οι αναθυμιάσεις έρχονται από παντού, μα ιδιαίτερα εκλύονται από την βουλή με τις παραστάσεις κωμωδίας των πρόσφατων ημερών να δίνουν μια ξεχωριστή  νότα  στην αηδιασμένη αλλά πάνω από όλα συνένοχη ελληνική κοινωνία, για το θέατρο που παίζεται μπροστά της.Aυτή πάντως…αλληθωρίζει. Τραγελαφικά  γεγονότα  συνέβησαν εκεί κατά την επικύρωση της συνθηκολόγησης των Πρεσπών με τα ήξεις αφήξεις βουλευτών, τις μεταγραφές τους, τις κραυγές και κυρίως τον αυτοεξευτελισμό τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με δαύτους δεν είναι ούτε η ηλιθιότητα, ούτε ο κυνισμός, ούτε η ανειλικρίνεια και η ασχετοσύνη τους. Είναι η παντελής έλλειψη του αυτοσεβασμού τους! Ούτε ένας από  αυτούς δεν κάθησε μπροστά στον καθρέφτη να πει «Τι λες και κάνεις βρε μαλ…α; Πως θα κυκλοφορήσεις έξω λέγοντας αυτές τις ανοησίες, λέγοντας ακριβώς τα αντίθετα με αυτά που είπες για να μπεις εκεί μέσα και επιμένεις πως δεν τα είπες, ενώ σε ξεμπροστιάζουν οι πρότερες συνεντεύξεις  και τα τιτιβίσματα  σου; Ούτε ένας ή μία δεν είπε «Όπα ρε!!Δεν ξεφτιλίζομαι άλλο για δέκα φράγκα και μια καρέκλα» Αυτοί, που υπό αδιευκρίνιστες αιτίες ορίστηκαν αντιπρόσωποι του εκλογικού σώματος,  βρέθηκαν να  καθορίζουν την ιστορία ενός ολόκληρου έθνους με τη θεσμική ισχύ εκείνου του μέρους. Θα περίμενε κανείς να κοιταχτούμε και οι υπόλοιποι σε έναν καθρέφτη, εμείς δηλαδή που στέλνουμε τους κλώνους μας, πλην εξαιρέσεων, εκεί μέσα. Που τέτοια τύχη. Τι να περιμένεις ωστόσο από μια κοινωνία με υψηλά ποσοστά βολεμένων;Nα κοιτάξει το είδωλο της εκεί; Παρενθετικά, με το απρόσμενο τέλος που περιμένει στη γωνία τον οποιοδήποτε, όλο αυτό το βόλεμα θε να γίνει… τσαφ, καπνός!!Τι αναζητάς μωρέ τώρα από ανθρώπους που ¨παράγουν¨ περισσότερη υποκρισία απ’ αυτήν που μπορούν να αντέξουν σε   τόπο υποτίθεται χριστιανικό; Μας νιώθω! Μας θρέφει. Είναι ηδονιστικά γλυκιά η άτιμη, ειδικά όταν περιφρονείς επιδεικτικά το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα. Όμως τι  να αποζητήσεις από υπάρξεις που έντεχνα διασύρονται από θεωρητικούς κομισάριους ,  που ξέρουν μαεστρικά να γαργαλούν τα ζωώδη μας ένστικτα  και κάνουν όχι μόνο να ανεχόμαστε μα και να λατρεύουμε τη βία; Την καλή βία. Την κακή τη μισούμε ειδικά όταν μας σφαλιαρίζουν αυτά τα μιάσματα της κακής βίας. Και κλαψουρίζουμε μετά (sic)για έλλειψη δημοκρατίας. Το ανεπανάληπτο είναι πως την πιπιλίζουν και τύποι καλοθρεμμένοι  που τα πρότυπα τους έχουν τόση σχέση με αυτήν, όση σχέση έχει ο γράφων με την αντιπτέριση. Τι να λαχταράς ωρέ εν τέλει, από την κοινωνία που αφήνει τον κόσμο της  βορά σε όλα αυτά που αποπνέουν ιλιγγιώδη παράνοια και ανασφάλεια; Που αφήνει τα μάτια της ακάλυπτα να βλέπουν  την εγκληματικότητα να ζει διαρκώς ένδοξες στιγμές ,τις βόμβες να σκάνε στα πόδια της και τα αντάρτικα των πόλεων να λιμνάζουν  αλαμπρατσέτα με τους  λοιπούς τραμπούκους, στα απόνερα της απαράδεχτης αφασίας μας. Το να δείχνεις αγαπητοί μου ανοχή σε αυτήν τρέλα που απειλεί καθημερινά εσένα και τα παιδιά σου, σημαίνει πως έχεις αποσυνδέσει τα όποια λογικά  κύτταρα αντίδρασης από το είναι σου. Τελικά, είμαστε όλοι μηδενιστές. Αυτό σκέφτομαι. Άλλοι είναι από ιδεολογία. Οι υπόλοιποι είμαστε από νοοτροπία. Αυτή τη νοοτροπία της βλακώδης αδιαφορίας ,της απάθειας στη διάλυση, του ωχαδερφισμού και της εγκληματικής ανεμελιάς μας για το θέατρο που σας περιέγραψα γλαφυρά πιο πάνω. Συνεχίζουμε να τη βλέπουμε να ρημάζει τη γενέτειρα μας, κοιτώντας απλά… αλλού λες και δεν απειλούμαστε!Μεταλλαχθήκαμε  μετά από  κομματική πολύχρωμη καθοδήγηση σε ανθρώπους με ψευδαισθήσεις, ανθρώπους χωρίς συνειδητότητα. Και η απουσία δισταγμού για την οποιαδήποτε χυδαιότητα ακραίου τύπου, κυνισμό ή ψέμα, είναι η κορωνίδα της συμπεριφοράς μας, παρέα με τον αυτοεξευτελισμό μας. Που αποτελεί στάση ζωής πια και αυτός. Και εμείς όλα αυτά τα δυσώδη τα καταπολεμούμε με…αντιφλεγμονώδη αντί για νυστέρι. Λεηλατούμε, ασελγούμε, και φτύνουμε κατάμουτρα την Ελλάδα και μετά ατελείωτες διαπιστώσεις, αέναες μπαρουφολογίες ,ψηφίσματα, ταρατατζούμ- ταρατατζούμ περί  κυρίαρχης δημοκρατίας, έτσι για να ξορκίζουμε τους δαίμονες μας. Και δυστυχώς, όπως δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι αλλά οι σύγχρονοι Έλληνες τους έχουμε γραμμένους στα όργανα αναπαραγωγής μας, η Νέμεσις του νόμου του Αντιπεπονθότος για την Ύβρη και τον Βιασμό του τόπου, θα είναι αδυσώπητη και εξοντωτική!! Σύμφωνα με αυτόν, το μέλλον μας δεν είναι προδιαγεγραμμένο αλλά το καθορίζουμε εμείς με τις επιλογές μας∙ το δε παρόν έχει καθοριστεί από τις επιλογές του παρελθόντος. Υπάρχει δηλαδή η σκληρή ανταπόδοση σε αυτά που κάναμε και κάνουμε. Για τις πολιτικές και τις κομματικές, θα συμφωνήσω. Για τις άλλες το τοπίο είναι ιδιαίτερα ομιχλώδες.Γι’ αυτό λοιπόν η επίκληση της άγνοιας σήμερα για τα παλαβά και ανώμαλα που ζούμε, αποτελεί πρόφαση και  μέγιστη υπεκφυγή. Τώρα που το αναλογίζομαι, είναι και αυτό το χρήμα το άτιμο ρε παιδιά που όταν το πιάσουμε στα δάχτυλα των χεριών, στο μυαλό μας θρονιάζεται η υπέρτατη ηδονή  και αυτό …μας πεθαίνει. Μας έμεινε λοιπόν μυαλό για τα πιο πάνω αφού το φυγαδεύσαμε;Παρόλα αυτά, θα περίμενε κάποιος ρομαντικός και ονειροπόλος να αλλάξει κάτι. Όταν είσαι απαλλαγμένος εντούτοις από τα βάσανα της νοημοσύνης, αυτό φαντάζει ακατόρθωτο. Κουράζει παιδιά η Ελλάδα. Και είναι μεγάλος ο θυμός να σκέφτονται οι υγιείς σκεπτόμενοι ότι λόγω φύσης και κλίματος η χώρα αυτή θα έπρεπε να  σε ξεκουράζει ποικιλοτρόπως. Αυτή η χώρα που έγινε…χώρος από πατρίδα που ήταν κάποτε…