Τα τελευταία χρόνια , τα λεγόμενα και μνημονιακά χρόνια, έχουν γραφτεί σε άρθρα και έχει ειπωθεί ακόμη και μέσα στο κοινοβούλιο πολλές φορές ότι ο Σαμαράς και η κυβέρνηση του (ακόμη και οι ψηφοφόροι του Α. Σαμαρά)… είναι προδότες … αλήθεια ποιός πολιτικός και ποιά πολιτική θεωρείται προδοτική;
Τα “χρυσά” χρόνια, τα χρόνια της “αλλαγής”, την δεκαετία του 80 και έπειτα, τότε που οι σημερινοί εξηντάρηδες και πενηντάρηδες ζούσαν στα χρόνια του Α. Παπανδρέου, λέγανε ότι
“ο λαός τότε έφαγε ψωμί”….
όντως έφαγε ψωμί αλλά σε βάρος ποιών; σε βάρος των παιδιών τους; σε βάρος ακόμη και του δικού τους το μέλλον το συνταξιοδοτικό ;
Τα μεσογειακά προγράμματα που μας έδινε η τότε Ε.Ο.Κ. αντί ο λαοπλάνος Α.Παπανδρέου, να τα διαθέσει για τον ιδιωτικό τομέα ώστε να χτιστεί η βιομηχανική , η παραγωγική, η δημιουργική Ελλάδα, που ήταν και ο λόγος για τον οποίο δυνόταν τα προγράμματα αυτά στην χώρα μας,
αντ’αυτού διδόταν οπουδήποτε αλλού, ξοδευόταν οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί και για το λόγο που μας τα έδιναν…αρκεί να μην χανόταν η καρέκλα της εξουσίας!
Το αποτέλεσμα; Μεγάλες εταιρείες πολυεθνικές αλλά και ντόπιες εγκατέλειψαν την Ελλάδα! (MAZDA, PIRELLI, TOYOTA κ.λπ.)
Τα χρόνια περνούσαν το πελατειακό κράτος διογκωνόταν και γινόταν όλο και πιο απαιτητικό, οι οικονομικές πολιτικές προσαρμοζόταν στο πολιτικό μοντέλο αυτό με άμεσο αποτέλεσμα αυτά που καταναλωνόταν στην εθνική οικονομία να ήταν περισσότερα από αυτά που παραγόταν.
Ξεκινάω την αναφορά μου στον Α. Παπανδρέου γιατί θεωρώ ότι εκεί ήταν η ρίζα του “κακού” ή καλύτερα, από τότε ξεκίνησε η παρακμή , η αρχή της χρεοκοπημένης κομματικής πελατειακής Ελληνικής οικονομίας. Όσοι επακολούθησαν δυστυχώς αντέγραφαν το πασοκικό μοντέλο διακυβέρνησης με γνώμονα μόνο την εξουσία και το πως θα παραμείνουν σε αυτήν.
Εσείς αγαπητοί μου αναγνώστες ποιους πολιτικούς θεωρείτε “προδότες”;
Αυτούς που σε γνώση τους μοίραζαν τα δανεικά προκειμένου να έχουν θέση στην εξουσία , υποθηκεύοντας το μέλλον των επομένων γενεών;
Ή αυτούς που προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα έσοδα με τα έξοδα και να περιορίσουν τον δανεισμό;
Αυτούς που αντικαθιστούσαν τον ιδιωτικό τομέα σε αποκλειστικό όφελος του δημοσίου, με γνώμονα το κέρδος από την μεγάλη δεξαμενή ψήφων του δημοσίου;
Ή αυτούς που δεν λογαριάζουν πολιτικό κόστος και μεταρρυθμίζουν το παλαιοκομματικό αγκυλωμένο πελατειακό κράτος μετατρέποντας την Ελλάδα σε σύγχρονη εναρμονισμένη οικονομία;
Αυτούς που έλεγχαν την ψήφο των ψηφοφόρων με την ρουσφετολογική μέθοδο των προσλήψεων…που δεν άντεχαν τα δημόσια ταμεία;
Ή αυτούς που σταδιακά εγκαταλείπουν το μοντέλο του πελατειακού κράτους, προς όφελος των πολλών , προς όφελος των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων του ιδιωτικού τομέα, που από τα κρατικοδίαιτα “ιδιωτικά” ΜΜΕ δεν γίνεται κανένας λόγος και καμία αναφορά;
Ξεκάθαρα λοιπόν ας λειτουργήσουμε υπεύθυνα, παραμερίζοντας το προσωπικό, το κομματικό το πελατειακό συμφέρον , προς όφελος των πολλών αξίων και των αξιών, ας τολμήσουμε έστω και ενδόμυχα, έστω και σιωπηλά έτσι απλά με την ψήφο μας , με την ισχύ που μας δίνει η δημοκρατία να στείλουμε το μήνυμα, να διαλέξουμε … ποιοι πολιτικοί, ποια πολιτική, ποιος πολιτικός θεωρείται “προδότης”.
Αυτός που σε γνώση του υποθηκεύει το μέλλον των πολλών προς όφελος των κομματικών πελατών ή αυτός που με νοικοκυροσύνη προσπαθεί να μοιράσει τα λίγα (αλλά εγχώρια παραγόμενα) σε πολλούς;
Η επιλογή είναι δική μας, το μέλλον είναι στα χέρια μας, στην ψήφο μας …στην νοοτροπία μας. Οι εκλογές ίσως να έρθουν πολύ σύντομα (μέσα στον Ιανουάριο) αρκεί να μπορέσουμε να επωμιστούμε σαν λαός την επιλογή των φθηνών λόγων ή των ψεμάτων που θα επιλέξουμε να εμπιστευθούμε!
