Οι ξανάρχονται
με τις πολλές παγίδες
και ο λαός αμύνεται
με ξύλινες ασπίδες.
Οι τωρινές οι εκλογές
δε μοιάζουνε τις άλλες.
Αυτές είναι φαρμακερές
χωρίς οίκτο και χάρες..
Στο ραντεβού, που κλείσανε
στις είκοσι Σεπτέμβρη,
οι φόροι θα ‘ναι πιστολιά,
οι περικοπές μαχαίρι..
Σας ικετεύει ο λαός,
μην τον ταλαιπωρείτε
φιλότιμος ,φιλότιμος,
μα κάποτε αρνείται..
Τα κόμματα συσκέπτονται
και συναποφασίζουν,
σε κυβερνήσεις εθνικές
μας προσανατολίζουν…
Τα μέτρα, που ψηφίσανε,
είναι παγειωμένα.
Κάθε τους λέξη, μαχαιριά
και βέλη πυρωμένα..
Άραγε τι θα γίνουνε
του κόσμου οι συντάξεις;
Αυτές, που χρυσοπλήρωσε,
με εισφοροεισπράξεις ;
Στη μέση θα τις κόψουνε,
να βγάλουν τα κλεμμένα,
τα μαύρα και τ’ αδήλωτα
και τα μπαρκαρισμένα..!
Κι εμάς, γλυκιά μανούλα μου,
μας στέλνουνε στις κάλπες,
για έναν επιούσιο
και κάτι ματσαράγκες…
Ό,τι και να ψηφίσουμε
στο τέλος μια ανία.
Θα τρώει η Αθήνα τις μπουκιές,
θα βλέπει η επαρχία…!
