“ΑΓΑΠΑ τον πλησίον όπως τον εαυτό σου” αναγράφεται στη Βίβλο. Το στοιχείο της προσφοράς ο ενεργητικός χαρακτήρας της αγάπης γίνεται φανερό όταν πάντα περιέχει κάποια βασικά στοιχεία στη χημεία όλων των μορφών της αγάπης. Τη φροντίδα,την ευθύνη,τον σεβασμό και τη γνώση. Πρωτίστως της αυτογνωσίας. Ποια μητέρα δεν έχει την αγάπη με μέλημα τη φροντίδα του παιδιού της,προτού ακόμα το φέρει στον κόσμο; Ποιος άνθρωπος δεν αισθάνεται την ευθύνη της αγάπης ώστε να προστατεύει τα αγαπημένα του πρόσωπα;Ποιος δεν τρέφει σεβασμό στα πρόσωπα που αγαπάει; Μα για να γνωρίσει ενεργητικά την αγάπη,πρέπει να έχει μάθει να φροντίζει,να σέβεται τον εαυτό του,να είναι υπεύθυνος απέναντι του.Και αυτό προϋποθέτουν ΠΙΣΤΗ εσωτερική,πίστη στις δυνάμεις και δυνατότητες μας για να υπάρξει η εσωτερική αγάπη που θα μπορέσει στην συνέχεια να δοθεί.
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ νεροχύτης της κοινωνίας μας έχει γεμίσει με αποφάγια δουλικότητας. Το ότι δεν ….μας αγαπάνε είναι δεδομένο. Το ότι δεν μας ΑΓΑΠΑΜΕ,επικίνδυνο. Όταν το σημείο της ανοχής έχει ξεχειλώσει,όταν δεχόμαστε άδικα παραγγέλματα υπό μορφή Νόμων,όταν κάθε ένας από μας δέχεται τόσες δοκιμασίες,τότε πραγματικά δεν αγαπάμε τους εαυτούς μας.
Και αν δεν μπορούμε να προστατεύσουμε,να σεβαστούμε,να φροντίσουμε και να γνωρίσουμε ΕΜΑΣ,τότε πως θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο στους λατρεμένους συγγενείς και φίλους.
ΥΠΑΡΧΕΙ λοιπόν,πίστη στην (όποια) θρησκεία ασπαζόμαστε. Υπάρχει πίστη στους φίλους.Στην Οικογένεια. Υπάρχει η πίστη της μητέρας ότι το παιδί της θα μεγαλώσει,θα περπατήσει,θα μιλήσει,θα μεγαλουργήσει. Όπως επαγγελματικά αν θέλετε υπάρχει η πίστη ότι δουλεύουμε με ευθύνη απέναντι στους άλλους. Πραγματικά η πίστη είναι βασική προϋπόθεση της ανθρώπινης ύπαρξης. Αλλά όπως έγραψε και ο Νίτσε: “Εκείνο που ενδιαφέρει,σε σχέση με την αγάπη,είναι η πίστη στη ΔΙΚΗ ΜΑΣ αγάπη,στην ικανότητα της να προκαλεί αγάπη στους άλλους και στην αξιοπιστία της”.
Αν η αγάπη στον εαυτό μας είναι εγωισμός ή αμαρτία τότε η έλλειψη της είναι …αρετή. Μάλλον εκεί στοχεύουν ορισμένοι…Άλλωστε ο ίδιος ο φιλόσοφος έχει εγκωμιάσει την Ελλάδα και τους Έλληνες για την αντοχή στο μίσος των ξένων.
Αυτά τα λίγα με πολύ θυμό και αρκετό προβληματισμό.
