Είναι αξιοθαύμαστο πόσο σταθερός μπορεί να είναι ο χαρακτήρας του κάθε ατόμου καθώς αυτά που συμβαίνουν γύρω του, ναι μεν μπορεί να τον αγγίζουν, αλλά δεν καταφέρνουν να τον κινήσουν.
Από την άλλη, ευτυχώς, είναι επίσης αξιοθαύμαστη η ικανότητα της ενσυναίσθησης ορισμένων ατόμων, η οποία τους ωθεί να ψάχνουν να αποκτήσουν γνώσεις, να βρουν λύσεις, να αντιληφθούν τα προβλήματα και να ανταποκριθούν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι συνανθρωποί τους.
Αναρωτιέμαι, όταν ακούμε κάποιους να λένε: “χθες ήπια δύο – τρία ποτηράκια παραπάνω και έκανα κάποια πράγματα αντίθετα με το χαρακτήρα μου” πως είναι δυνατόν να κάνει οποιοσδήποτε, οτιδήποτε αντίθετο με το χαρακτήρα του. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει όταν κάποιος αντιδρά άσχημα ενώ παίζει χαρτιά και προσπαθεί να πείσει πως το χαρτί τον οδήγησε να κάνει πράγματα αντίθετα προς τον χαρακτήρα του. Άλλοτε πάλι ακούμε πως κάποιος γέρασε και έγινε παράξενος, λες και δεν ήταν παράξενος απ’ τα νιάτα του.
Πολύ περισσότερο, τώρα, με την πανδημία του Κορωνοϊού, την απειλή της αρρώστιας, η ακόμα χειρότερα αυτήν του θανάτου από τον Κορωνοϊό, κάποιοι, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης, εγωκεντρικοί απερίσκεπτοι και ανυποχώρητοι, θέλουν να ντύσουν τα εγγενή ελλατώματά του χαρακτήρα τους με τον μανδύα της ιδεολογικής, κοινωνικής, ή της πολιτικής τοποθέτησης και προφασίζονται πως είναι η “αντίσταση” σε “φασίζουσες” διατάξεις ο λόγος που δεν υπακούν στο “μένουμε σπίτι”.
Η αλήθεια είναι πως ο κακός και χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης χαρακτήρας τους δεν τους αφήνει να αντιληφθούν ότι πρέπει και είναι υποχρέωση τους “να μείνουν σπίτι”.
Ανίκανοι οι ίδιοι να αναζητήσουν και να βρουν την ορθολογική και κοινωνικά αποδεκτή λύση, ούτε αυτή που σκέφθηκαν άλλοι για λογαριασμό τους δεν μπορούν να αποδεχθούν.
Δεν είναι η ανοσία της αγέλης, αλλά είναι η αμπελοφιλοσοφία της ανοησίας των ατόμων, που οφείλεται στον κακότροπο και εγωκεντρικό χαρακτήρα τους καθώς και στην παντελή έλλειψη διάθεσης αυτογνωσίας που μπορεί να τους οδηγήσει στο να νοιαστούν για τον συνάνθρωπό τους.
Εύχομαι σε αυτούς που αδιαφορούν για τη μόλυνση με τον Κορωνοϊό να βιώσουν αυτό που η ενσυναίσθηση χαρακτηρίζει ως “συναισθηματική μόλυνση” στα συναισθήματα και τα προβλήματα των συνανθρώπων τους.