«Πριν από έναν αιώνα, οι Έλληνες του Πόντου έπεσαν θύματα μιας πρωτοφανούς θηριωδίας. Διώχθηκαν, εκτοπίστηκαν, αφανίστηκαν. Όσοι γλίτωσαν, άφησαν πίσω τις πατρογονικές εστίες για να αναστηθούν στην μητέρα-πατρίδα. Με τη λύρα τους να θρηνεί ακόμη τον ξεριζωμό. Αλλά και με το δοξάρι της να τραγουδά την ελπίδα. Και να ζητά δικαίωση.
Η Πολιτεία ανταποκρίθηκε ομόψυχα στο αυτονόητο καθήκον της αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Και αγωνίζεται για τη διεθνοποίηση και την παγκόσμια προβολή της. Ταυτόχρονα η Ελλάδα ενσωματώνει στη νέα πορεία της το δυναμισμό των παιδιών της του Πόντου. Εκείνων που κρατούν ζωντανή τη μνήμη και τις παραδόσεις του τόπου τους.
Θα τιμούμε την “Hμέρα Μνήμης” μέχρι να ξημερώσει η Ημέρα της Δικαίωσης!».
