Όσο στενεύει ο γυμνασιακός χρόνος φοίτησης των μαθητών, τόσο δημιουργείται η επιθυμία για στενότερες σχέσεις και επαφές, γεγονός που παρατηρείται όχι μόνο από την τελική αναμνηστική φωτογραφία της τάξης, αλλά και από άλλες κατά ομάδες, ή και φιλικές.
Είναι, άραγε, το αποκορύφωμα της σύσφιξης των δεσμών τόσων ετών στα ίδια θρανία με τις ίδιες σκέψεις και τους ξεχωριστούς στόχους, ή, η προοπτική διασποράς των, με αβέβαιο το εκ νέου αντάμωμά τους; Όμως, όποιο συναίσθημά τους και αν επικρατεί έχει τις ρίζες του στη νιότη τους και στα αλησμόνητα μαθητικά τους χρόνια.
Ίσως, η επιβίωση, ή, η καθημερινότητα, ή ακόμα και το πεπρωμένο να τους έχει σε διασπορά, όμως, όπως πληροφορηθήκαμε, οι παλιοί καλοί συμμαθητές τους, Παπαδόπουλος Χρήστος, Τριανταφύλλου Ελένη, Γεωργιάδης Σάββας και Πέϊος Γιώργος, τους θυμούνται πάντα και ήδη ξεκίνησαν την οργάνωση της 1ης συνάντησης της τάξης (1970-2008) στο γνωστό χώρο, του πάλαι ποτέ, παλιού Γυμνασίου τους και ελπίζουν, πως, από το 1ο αυτό προσκλητήριο-ανάμνηση, δε θα λείψει καμία, μα κανείς, με οποιαδήποτε δικαιολογία.
Στη φώτο μας, καθιστοί, από αριστερά: Η άγνωστή μας X;, Πρασάκος Τάσος, Υφαντίδης Μιχάλης, Πέϊος Γιώργος, η Τσιουμάκη Αθηνά και Τσιτλαχίδης Κώστας.
Όρθιοι, από αριστερά: Η Πούλιου Ηλέκτρα, η Τριανταφυλλίδου Σοφία, ο φιλόλογος καθηγητής, Παπουλίδης Χαράλαμπος, οι άγνωστές μας X; X; Σπυριάδου Φανή , ο καθηγητής φυσικής,, Μουταφίδης Μιχάλης, η Παπαδοπούλου Βασιλική, Τριανταφύλλου Ανθή ,η Παπαδοπούλου Γεωργία, και η Σταμουλά Νίνα..
