Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα, τα σκίτσα και τα συνθήματα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Πολλοί άνθρωποι με θαυμάζουν, καθώς περνούν από δίπλα μου και εύχονται να μπορούσαν να ζήσουν όσα χρόνια έχω ζήσει. Σκέφτομαι πως για άλλη μια φορά οι άνθρωποι δείχνουν την ανοησία τους. Γιατί αν ήξεραν ή έστω προσπαθούσαν να καταλάβουν πόσα πράγματα έχει δει και έχει ζήσει ένα υπεραιωνόβιο πλατάνι, δεν θα το εύχονταν αυτό.
Είμαι ένα δέντρο που έχει ξεπεράσει το εκατοστό έτος της ηλικίας του. Έχω ζήσει πολλά, μεταξύ των οποίων δύο βαλκανικούς πολέμους, δύο παγκόσμιους κι έναν εμφύλιο. Οι ρίζες μου ποτίστηκαν από το αίμα χιλιάδων όχι μόνο ανθρώπων αλλά και αθώων ζώων. Και ξέρετε, πιο πολύ λυπάμαι τα καημένα τα ζώα, που στην τελική δεν έφταιξαν σε τίποτα, παρά τους ανθρώπους, γιατί οι ίδιοι είναι υπαίτιοι για τους χαμούς τους.
Ποτέ δεν κατάλαβα ένα πράγμα. Γιατί εσείς οι άνθρωποι πολεμάτε μεταξύ σας; Τι έχετε να χωρίσετε; Μήπως σας αρέσει να προκαλείτε χάος και πόνο; Γιατί να αλληλοσκοτώνεστε;
Και τα έρμα τα ζώα τι σας φταίνε; Τουλάχιστον κρατήστε τις διαφορές μεταξύ σας, τι σας φταίνε οι φίλοι μου τα ζώα; Το αίμα των ζώων έχει βάψει πολλά περισσότερα πεσμένα φύλλα μου από αυτό των ανθρώπων.
Κάποτε ένας γάιδαρος είχε πει ότι το πιο επικίνδυνο ζώο δεν είναι ούτε η αρκούδα ούτε ο λύκος. Είναι ο άνθρωπος, που δε θα διστάσει να κάνει τα πάντα για να πετύχει τον σκοπό του. Θα χύσει αίμα. Θα κάψει. Θα βασανίσει. Και δε θα νοιαστεί για τις συνέπειες. Το ξέρω καλά αυτό.
Και αν υπάρχει ακόμα κάποια ελπίδα για το ανθρώπινο είδος, εύχομαι από τα βάθη των ριζών μου να αντιληφθεί το λάθος του και να σταματήσει να σπέρνει το χάος και την καταστροφή.
Χαρά Τοπαλίδου
Μαθήτρια της Γ’ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας
