Πολλά μαύρα σύννεφα έχουν μαζευτεί τριγύρω τον τελευταίο καιρό. Δεν υπήρχαν και πριν; Ασφαλώς. Ο κίνδυνος όμως μεγάλης καταιγίδας είναι πιο ορατός από κάθε άλλη φορά. Κάποιες καταστάσεις το δείχνουν εντονότατα αυτό. Ενδεικτικό της δεδομένης στιγμής είναι ότι πριν από λίγες μέρες οι αιώνιοι δανειστές μας, ζήτησαν εκ νέου να πάρουμε περισσότερα μέτρα σε σχέση με παλαιότερα συμφωνηθέντα. Οι επικεφαλείς των δανειστών δεν έμειναν επιπλέον ικανοποιημένοι με τις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού ζητώντας παραπάνω αλλαγές. Οι αρρυθμίες στον βαρέως καταπονημένο κορμό της χώρας αυξήθηκαν με το κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες. Έκαναν τον καθόλα σεβαστό αγώνα τους διαφωνώντας με την κυβέρνηση για το ασφαλιστικό και για παραπάνω θέματα που τους αφορούν, στερώντας όμως το δικαίωμα στον οποιοδήποτε άλλο συμπολίτη τους να μετακινηθεί όπου αυτός θέλει, την ώρα που αυτός θέλει. Όλο το δίκιο του κόσμου να έχεις βρε παιδιά δεν μπορείς να εισβάλλεις στην καθημερινότητα του άλλου κόβοντας την δίοδο της δουλειάς ή της εκδρομής του. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα διαμαρτυρηθεί κανείς από τους συμπαθείς καλλιεργητές της γης, αν λόγου χάριν τους κόψει για τους ίδιους λόγους ένας άλλος εργασιακός κλάδος στο μέλλον την διαδρομή προς τα χωράφια τους, επιτρέποντας τους μάλιστα να επισκέπτονται τον χώρο της εργασίας τους ανά διαστήματα. Τρανταχτή για πολλοστή φορά η περιγραφή μιας κοινωνίας υψηλών απαιτήσεων που διαλέγει ακατάλληλες σκηνές και στιγμές για να εκφραστεί. Τέτοιες καταστάσεις απλά επιβεβαιώνουν αυτό που ελάχιστοι παρά ελάχιστοι καταλαβαίνουν. Ότι δηλαδή η λέξη λογική, ασχέτως δίκιου, έχει διαγραφεί μια για πάντα από το λεξιλόγιο μας!
Στο μεταξύ η εξ ανατολών γείτονα χώρα έχει αποθρασυνθεί σε τεράστιο βαθμό και δεν τολμά να την «αγγίξει» κανένας. Εμείς προπαντός! Πλοία της κόβουν βόλτες στο αιγαίο, απαγορεύουν ελληνικά αεροπλάνα να πετάξουν σε συγκεκριμένο εναέριο χώρο μας, ύποπτος είναι ο ρόλος της στην πρόσφατη πτώση ελληνικού ελικοπτέρου και εκτός αυτού η συμμετοχή της στην γιγάντωση του προσφυγικού είναι εγκληματική. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό που είναι μια ωρολογιακή βόμβα η οποία είναι έτοιμη να σκάσει στα χέρια μας με την περόνη να έχει απασφαλιστεί από τα ανεύθυνα χείλη τέως υπουργού της τωρινής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Στα πιο ψηλά η Θράκη εκπέμπει S.O.S αλλά η φωνή της χάνεται. Εν τω μεταξύ η ανεργία θεριεύει, η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής υποδομής του κράτους είναι γεγονός και πολλά νοσοκομεία είναι έτοιμα να κλείσουν. Μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνηση που ήρθε στο προσκήνιο με σύνθημα την αριστερή καταγωγή της, διόρισε και συνεχίζει ακάθεκτη να διορίζει αδέρφια,ξαδέρφια ερωτικούς και ερωτικές συντρόφους κομματικών στελεχών με χρήματα που κλαδεύει από τα λεφτόδεντρα που μόνο αυτή ξέρει που υπάρχουν! Το κομματικό κράτος υποτίθεται θα πολεμούσαν οι απόγονοι του βαρώνου Μυνχάουζεν. Υποτίθεται .Τέτοιες κραυγαλέες καταστάσεις μας δείχνουν ότι έχει μείνει ανέγγιχτη στη θέση της η ρυπαρή κατάσταση που μούχλιασε τα πάντα στο διάβα της. Θα μπορούσε κάποιος να γράφει ατελείωτα πράγματα για τους μαθητευόμενους μαγγανευτές που κάνουν πως κυβερνάνε αισθανόμενοι εντούτοις πλέον την θηλιά στο λαιμό τους. Θα έπρεπε να είχαν ήδη παραιτηθεί αν είχαν ίχνος φιλότιμου παραδεχόμενοι απλά ότι δεν μπορούν. Ευκαιρίες τους δόθηκαν πολλές.
Είχαν π.χ την ευκαιρία να αποχωρήσουν, για να μην συνεχίζουν να εκτίθενται τόσο , όταν πριν από μερικούς μήνες ο τότε υπουργός Προστασίας του πολίτη Γιάννης Πανούσης κατήγγειλε ότι πολιτικοί που έχουν σχέση με την τρομοκρατία απειλούν τη ζωή του. Σε μία υπεύθυνη χώρα η κυβέρνηση θα είχε παραιτηθεί πάραυτα. Εδώ;H υπόθεση στο συρτάρι. Μη με ρωτάτε τώρα πως ένας σοβαρός αριστερός ήταν μέλος μιας κυβέρνησης ανέμελων παιδίσκων. Δεν το γνωρίζω. Αν τελικά συνδέσεις τα ανωτέρω σε κάνουν να αναρωτηθείς: Αυτό ήταν;Πιθανόν! Τώρα σε όλη αυτήν την ποικιλότροπη ασφυξία ο δύσκολα ψυχολογήσιμος ελληνικός κόσμος εξακολουθεί να μην βλέπει παρότι τα μάτια του είναι ανοιχτά, όπως έχω ξαναγράψει,διότι πολύ απλά οι παρωπίδες άρτων, θεαμάτων και χρημάτων είναι ακαταμάχητες! Ας τις βγάλει όσο είναι καιρός γιατί το κλάμα που σε λίγο θα του γεμίσει την όψη θα τις βγάλει χωρίς τη θέληση του. Απεναντίας ζητά το φιλί της ζωής από καινούργιο πρίγκιπα λησμονώντας εκείνα τα έρμα τα ιδανικά του που θα έπρεπε να του επανέλθουν τώρα στα δύσκολα. Αυτά που κουκουλώθηκαν από τις ιδεοληπτικές μπαρούφες που ακόμα πιστεύει ως ευαγγέλιο. Δεν πειράζει. Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Δεν έχω υπόψη μου αν είστε ενήμεροι, μα… παίζουμε τις καθυστερήσεις. Ο ξαφνικός θάνατος στη ζωή της Ελλάδας είναι πάντα υπαρκτός. Θα φυσήξει ούριος άνεμος να διώξει τα σύννεφα που μας περιτριγυρίζουν; Εξαρτάται!
