Με συγκίνηση και υπερηφάνεια, ο Σύνδεσμος Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Δυτικής Μακεδονίας (ΣΔΚΔΜ) τίμησε τον Ηλία Θεοχάρους, νέο μέλος του Συνδέσμου, για τις εντυπωσιακές επιτυχίες που σημείωσε τη φετινή χρονιά τόσο στο πεδίο της επιστήμης όσο και στο ακαδημαϊκό μέτωπο.
Ο Ηλίας συμμετείχε ως μέλος της Εθνικής Ολυμπιακής Ομάδας Βιολογίας στην 36η Διεθνή Ολυμπιάδα Βιολογίας (IBO 2025) που διεξήχθη στις Φιλιππίνες, κατακτώντας εύφημη μνεία – μια ιδιαίτερα τιμητική διάκριση που απονέμεται σε μαθητές με πολύ υψηλή επίδοση, οι οποίοι ξεχώρισαν διεθνώς χωρίς να καταταγούν στα μετάλλια. Αποτελεί μια μορφή επίσημης διεθνούς αναγνώρισης, που ενισχύει το επιστημονικό τους προφίλ.
Παράλληλα, με συνέπεια και επιμονή, προετοιμάστηκε συστηματικά για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) – έναν από τους κορυφαίους και πιο απαιτητικούς στόχους για κάθε μαθητή.
Και όλα αυτά, ενώ συνέχιζε κανονικά τη διαιτητική του δράση, συμμετέχοντας ενεργά σε αγώνες κατά τη διάρκεια της σεζόν, ως νέος διαιτητής του Συνδέσμου μας.
Μικρή συνέντευξη του Ηλία
Πόσο σε βοήθησε η διαιτησία σε αυτή τη δύσκολη χρονιά;
«Η διαιτησία νομίζω ότι με βοήθησε πολύ στην όλη διαδικασία. Έμμεσα μεν, αλλά έκανε τη δουλειά της.»
Με ποιους τρόπους;
«Μπορούσα να βρίσκομαι διαρκώς σε εγρήγορση και να παίρνω κρίσιμες αποφάσεις γρήγορα. Αυτό βοηθά και στον προγραμματισμό μελέτης όταν τα περιθώρια χρόνου είναι στενά, αλλά και σε διαδικασίες στο εργαστήριο, όπου ένα λάθος βήμα μπορεί να σου καταστρέψει όλη τη δουλειά – καθώς δεν μπορεί να αναιρεθεί.»
Ήταν και διέξοδος για σένα η διαιτησία;
«Εννοείται! Ήταν μια εξαιρετική διέξοδος για εκτόνωση όταν πήγαινα να σφυρίξω. Με βοηθούσε να “ξεμπλοκάρω” πνευματικά.»
Δυσκολεύτηκες ποτέ με το πρόγραμμα;
«Πολλές φορές νομίζω ότι υπερφόρτωνα το πρόγραμμα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βγει ο ημερήσιος σχεδιασμός. Αλλά όταν το καταλάβαινα, απλώς έκανα μια αναδιαμόρφωση και συνέχιζα ψύχραιμα.»
Πώς βίωσες την εμπειρία της Ολυμπιάδας;
«Η Ολυμπιάδα ήταν φοβερή εμπειρία. Παρά την αρκετή βροχή στις Φιλιππίνες, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τις συζητήσεις και τις φιλίες με άτομα από όλο τον κόσμο, από διαφορετικές κουλτούρες και εκπαιδευτικά συστήματα. Η κούραση έφτανε στο ζενίθ – για παράδειγμα, την ημέρα της εργαστηριακής εξέτασης ξυπνήσαμε στις 6 και επιστρέψαμε στις εστίες στις 12:30 το βράδυ!»
Προβάλατε και την Ελλάδα εκεί;
«Προσπαθήσαμε, ναι! Οι υπόλοιποι λάτρεψαν το συρτάκι, τους ελληνικούς χορούς και την κλασική ελληνική νοοτροπία!»
Η πορεία του Ηλία αποδεικνύει με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι η επιστημονική αριστεία και η αθλητική/διαιτητική δράση μπορούν να συνυπάρχουν — και όταν συνοδεύονται από ήθος, προσήλωση και όραμα, να οδηγούν σε εξαιρετικά αποτελέσματα.
Ο ΣΔΚΔΜ εξέφρασε τα θερμότερα συγχαρητήριά του και δηλώνει ότι θα είναι πάντα στο πλευρό του, όπως και όλων των νέων διαιτητών που θέτουν υψηλούς στόχους και αγωνίζονται με ψυχή να τους κατακτήσουν.
