-Διαβάζω σήμερα 03 Απριλίου, άρθρο στην «Καθημερινή», μια εγκυρότατη για χρόνια εφημερίδα «Με *fast track*, η χώρα μας διαθέτει ένα δις ευρώ για εξοπλιστικά» και αναρωτιέμαι, ‘γιατί θα πρέπει η Ελλάδα να επουλώνει πάντα πληγές την τελευταία στιγμή και ποτέ δεν προλαμβάνει’;
-Και θυμάμαι να φωνάζουν οι πρώιμοι και όψιμοι προοδευτικοί εδώ και χρόνια, γιατί, ενώ είμαστε μια χώρα με αμυντικό χαρακτήρα, ξοδεύουμε τόσα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό της πατρίδας μας για την *Εθνική Άμυνα;
-Σε καμία χώρα της Ευρώπης, -αυτό ήταν το επιχείρημα τους- οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν ξεπερνούν, ‘τηρουμένων των αναλογιών’ με γνώμονα το ΑΕΠ της εκάστοτε χώρας, τις δαπάνες για την παιδεία ή την υγεία! Και εγώ, όπως και κάθε νοήμων άνθρωπος, δεν μπορεί να διαφωνήσει με το επιχείρημα αυτό!
-Όμως, ποια χώρα της Ευρώπης, βρίσκεται σε συνεχή σιωπηλή αντιπαράθεση με την γείτονα της χώρα; Ποια χώρα στην Ευρώπη, καθημερινά σηκώνει Α/Φ για να αναχαιτίζει εκείνα της γείτονας; Ποια υποχρεώνεται σε συνεχή περιπολία σε θάλασσα και ξηρά, προκειμένου να διασφαλίζει την μη παραβίαση των συνόρων της και να εμπνέει συνεχώς το αίσθημα ασφάλειας στους στην ξηρά και νησιωτική της επικράτεια πολίτες
της;
-Δυστυχώς Έλληνες, συμμερίζομαι απόλυτα τις δικές σας, αφενός φοβίες σας περί τα εξοπλιστικά και τις υπέρογκες μίζες και προμήθειες που για χρόνια καρπώνονται οι εκάστοτε πολιτικοί και προμηθευτές πολίτες που εμπλέκονται σε αυτές και αφετέρου, τις αγοραστικές σκοπιμότητες με μόνο στόχο τις ενθυλακωμένες προμήθειες των όποιων
αχρείων, ακόμη και για αγορά άχρηστων στρατιωτικών συστημάτων μόνο και μόνο για να τα αρπάξουν ετούτοι οι κάποιοι *άθλιοι και ποταποί πολιτικοί και μαζί τους και ορισμένοι πολίτες* διαπράττοντας ασύστολα και αντεθνικά το έγκλημα της *υπονόμευσής της εθνικής μας ασφάλειας*.
ΑΛΛΑ, εφόσον εμείς ήμαστε οι ηθικοί αυτουργοί και οι πολιτικοί συνεργοί τους, τότε ας ανεχτούμε τις όποιες τέτοιες καταστάσεις και ας σιωπήσουμε!
-Και τώρα που φαίνεται πως ενδέχεται να έγκειται η ώρα να σημάνουν *οι καμπάνες του πολέμου*, σαν Έλληνες του μόνιμου εφησυχασμού και πάντοτε της τελευταίας ώρας, μα ποτέ της πρόβλεψης, τρέχουμε να προλάβουμε, καθώς και η ελληνική παροιμία πολύ σωστά το λέγει: *Τρεχάτε ποδαράκια μου να μην σας φτάσει ο κ..λος*!
-Και αν σημάνουν οι καμπάνες, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι άντρες μας και γενικά, δικοί μας άνθρωποι θα κληθούν να υπερασπιστούν την πατρίδα!
-Και όπως πάντα, εμείς οι πολλοί, οι πολίτες, και πάλι δεν θα φταίμε!
-ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
Έλλην το γένος
Πατριώτης κατά το ήθος
Σκεπτόμενος κατά το έθος
(03 Απριλίου 2018)
