-Στις 6 Απριλίου 1914 γράφτηκε μια από τις πλέον μελανές, και *εν πολλοίς άγνωστες σελίδες, της ελληνικής σύγχρονης ιστορίας*. Ήταν η μέρα που χαρακτηρίστηκε «το Μαύρο Πάσχα των Θρακών», καθώς ο Ελληνισμός της Θράκης, όπως και ο Ελληνισμός του Πόντου και της Μικράς Ασίας, υπέστη το ίδιο σχέδιο Γενοκτονίας. Και το σχέδιο αυτό, εφαρμόστηκε σε τρεις φάσεις! “Η πρώτη φάση” της Γενοκτονίας στη Θράκη ξεκίνησε το 1908 όταν στο Οθωμανικό κράτος κατέλαβαν την εξουσία οι Νεότουρκοι (Ενβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ Πασά), έχοντας τη στρατιωτική και την πολιτική καθοδήγηση των στενών συμμάχων τους Γερμανών. “Η δεύτερη φάση” του μαζικού εγκλήματος ξεκίνησε ταυτόχρονα με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η παγκόσμια σύρραξη έδωσε την κάλυψη, την αφορμή και την δικαιολογία, για να συνεχιστούν από τους Τούρκους και όχι μόνο, τα εγκλήματα εναντίον του αλλοεθνούς και αλλόδοξου κυρίαρχου σχεδόν αριθμητικά Ελληνισμού, στο επίμαχο έδαφος πέριξ της “Πόλης”, Πρωτεύουσας τοτε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. “Η τρίτη και τελευταία”, αλλά και πιο σκληρή χρονική περίοδος της Γενοκτονίας (1919-1923) οργανώθηκε, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από το Μουσταφά Κεμάλ. Συνολικά η Γενοκτονία εναντίον του Ελληνισμού της Θράκης, αφαίρεσε τη ζωή 250.000 με 300.000 αθώων ανθρώπων! Τηρείται όμως στην χώρα μας *Αιδήμονα Σιγή*! Γιατί, λέει ο λαός, *η μάνα ταΐζει πρώτα το μωρό που κλαίει*!
-Αλλά, ευτυχώς που τελικά, “ας είμαστε εμείς οι πρόσφυγες, ευγνόμωνες προς τον Εθνάρχη Λευτεράκη Βενιζέλο, που έσωσε τον απλωμένο για πάνω από 3.000 χρόνια ελληνισμό στις 2 Ηπείρους και στις 5 θάλασσες, ξεριζώνοντας τον βιαίως και έτσι δεν έδωσε την χαρά στον Κεμάλ να ολοκληρώσει εκείνος το καταστροφικό του έργο! Το έκανε ο Λευτεράκης, λέμε!! Ο Εθνάρχης, βεβαίως – βεβαίως!
-Και ξεριζωμένους, ξεσπιτωμένους, κυνηγημένους, άκληρους, τρομαγμενους και τρομοκρατημένους, βιαίως γενόμενοι πρόσφυγες, τους έφερε στην “Ελλάδα της μπουκιάς γης” και τώρα πηγαίνουμε στην Τουρκία και πληρώνουμε εισιτήριο για να βλέπουμε την δική μας προγονική αρχαία κληρονομιά, *παγκόσμια κληρονομιά στο σύνολό της*, στον Πόντο, στην Κωνσταντινούπολη, την κόρη της Θρακικής γης και σε όλα τα Μικρασιατικά παράλια και ιδιαίτερα στην Σμύρνη και την Έφεσο!
-Και φυσικά, αργότερα, προτείναμε και τον *σύντροφο Κεμάλ* για βραβείο Ειρήνης και ευτυχώς μας έσωσαν από την *Εθνικό εξευτελισμό*, για μία ακόμη φορά, οι ξένοι και δεν του το έδωσαν!
-Σήμερα ακούμε, ότι εφόσον είσαι καθηγήτρια ιστορίας σε ελληνικό Πανεπιστήμιο, δεν είσαι υποχρεωμένη να υιοθετείς την εθνική εκδοχή και άποψη περί των ιστορικών γεγονότων, αλλά την δική σου προσωπική και να ισχυρίζεσαι και να υποστηρίζεις και να διδάσκεις, ότι στην Σμύρνη δεν σφαγιάστηκαν Έλληνες, αλλά έχασαν την ζωή τους ομαδικά, γιατί στην παραλία δεν υπήρχε *ναυαγοσώστης*! Αυτό το τελευταίο, δικό μου! Μην το θεωρήσετε “ειρωνεία”! Απλά, δικαιούμαι να έχω και εγώ *ιστορική άποψη*, δεν νομίζετε!
-Και φυσικά, οι πολιτικοί ομοϊδεάτες της, το υποστήριξαν και την υποστήριξαν με νύχια και με δόντια, ενώ οι υπόλοιποι ευαίσθητοι εθνικοί τ(ρ)αγοί *ανευϊδεάτες πολιτικοί και πολίτες* σιώπησαν ομαδικά*! Αλλά, “ο σιωπών δοκεί συναινείν”!
-“Μη τα κακώς κείμενα θίγεις” λέει μια παροιμία και μια άλλη, “μην ξύνεις πληγές, γιατί ματώνουν”! Αφήνουμε λοιπόν απλά, μετά τους Τούρκους, σήμερα τους εθνικούς διδασκάλους της ιστορίας, να (ξανα)φονεύουν και να στηλιτεύουν τους νεκρούς προγόνους των χαμένων πατρογονικών και πατρώων γαιών μας στην καθ΄ ημάς Ανατολή και τώρα, Ωϊμέ, οι ομοεθνείς συλητές πλέον, να προβαίνουν νοερώς και σε εθνική σύληση των τάφων τους και της ιστορίας των προγόνων μας στα εθνικά μας χαμένα πάτρια εδάφη!
-Όχι σήμερα δεν θα αναφωνήσω τα γνωστά, ζήτω η Ελλάς, ζήτω το Έθνος!
-Δεν το νιώθω! Απλά, πάνω στα γραφόμενα, αφήνω *ένα δάκρυ μου, μνημόσυνο στην μνήμη εκείνων, που χάθηκαν από ξένο μαχαίρι και ξεχάστηκαν απο ελληνικές γραφίδες*! Γιατί και δυστυχώς, φαίνεται πως *η ιστορία διαγράφεται, παραγράφεται και ξαναναγράφεται* σε αυτή την χώρα! Αιδώς Αργείοι!
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
Πρόσφυγας αδικοχαμένων πατρίδων
Έλλην το γένος, Μακεδνός
Πατριώτης κατά το ήθος
Σκεπτόμενος κατά το έθος
Εκφραζόμενος κατά το είκος
Χριστιανός Ορθόδοξος
(08 Απρ. 2024)
