ΤΟΥ ΜΩΥΣΙΑΔΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
Ο Σεβαστός ήταν ο ηρωικός καπετάνιος στα βουνά του Κεσκίν Ματέν. Τον εκτέλεσε ο τσερκέζος Ετέμ Μπέης τον Αύγουστο του 1919 . όταν τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτέλεσης τραγούδησε το παρακάτω τραγούδι που έγινε θρύλος και το τραγουδούσαν στην περιοχή:
Αν έξερνα ‘ς ση Σόγκουρλου τούρκον ‘κι θα εφήνα,
και τ’ όπλο μ’ ας σο χέροπο μ’ μάνα ‘κι θα εδίνα…
έμπρε μ’ καλκεύνε οι Τσαλάτ, οπίσ’ οι τσανταρμάδες
οπίς τα χέρια μ’ έδεσαν, ‘ς σα ποδάρια μ’ χαλχάδες.
Απάν σ’ άλογα κάλκεψαν θα παίρνε μεν και πάνε,
πάνε για να σκοτών’ εμέν. το ψοπο μ’ να εβγάλνε
‘Σ σο παϊτόν σίτια έβγαινα εγλίαξα κ’ ερούξα
εξ’ νομάτοί κρατούνεμεν και πέρνεμεν μανίτσα.
Το μαντυλί μ’ μεταξοτόν επαίρεν α’ αέρα
Μαύρον χαπάρ’ να δεί και λέει ‘ς σην άκλερον τη μάμα μ’..
Άλλο το λαίν μη γομών ας σο πεγάδ νερόπον.
Τέσσερα αδέλφια έμνεσεν ,κ’ επέμναμε οι δύος
και ‘γώ ση Χασάν-Τετέ τ’ αμπέλια θ’ απομένω.
Πετέστεν την μάνίτσα μου ‘ς σο δρανίν να μ’ εβγαίν’
‘ς σο τσόχενον τη ζίπκα μου, ζωνάρι να μη πλέκ’.
ο Σέβαστον ντο θα έρται, ομούτ’ να μή εφτάει .
το τσαβαίρ’την ώρα μου ‘ς σην γούλα μ’ να κρεμάν’.
Πετέστεν την μάνίτσα μου ‘ς ση στράταν να μ’ εβγαίν,
τη Σέβαστονος τ’ έλαμαν, ‘ς σα δίχωτα παιρμέν.
Πετέστεν τη μάνίτσα μου, το βράδον να μ’ εβγαίν!
Τα στράτας τα στρατόχειλα άλλο μη κιοζετεύ.
Έναν μάναν έχω, ΄ς σον κόσμον κ’ εβρίεται,
τον θάνατο μ’ εγροίξεν , και φτουλίεται.
Έναν κάλην έχω, πώς θα σκών’ ατο
το μαντιλ’ ν ατς δάκρυα ας γομων’ ατο.
‘Σ σο παΪτόν μη φορτώνετε ‘μεν
παλικάρ’ είμαι μη σκοτώνετε ‘μεν..!
Η Μάνα του Σεβαστού γεννήθηκε στο χωριό Σταυρίν του Πόντου. Οι Τούρκοι σκότωσαν τα τρία της παιδιά .Το μονάκριβο παιδί της ο Άνεστης , ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη .
Αφήγηση : Αναστασία Κωτσίδου ( Πτολεμαΐδα)
Ξανθόπουλος Αντώνης ( Ανατολικό )
