Δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια για ευπαθείς ομάδες καταναλωτών, που επωφελούνται από το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο, όταν παρατηρείται αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση ζήτησε από τη ρυθμιστική αρχή ηλεκτρισμού ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός. Παρατηρούμε κατ’ αρχήν ότι έχουμε πλημμυρίσει από ανεξάρτητες αρχές, οι οποίες, αν και μη στελεχούμενες από εκλεγόμενα από τον λαό πρόσωπα, ασκούν είδος υπερεξουσίας. Δεν κατανοούμε το εξής απλό: Είναι η κυβέρνηση, που θα αποφασίσει τελικά να θεσμοθετήσει το μέτρο ή η διορισμένη από την κυβέρνηση ΡΑΕ; Ένα από τα πολλά φαιδρά της «δημοκρατίας» μας!
Το μέτρο εκ πρώτης όψεως φαίνεται λογικό. Οι κυβερνώντες δείχνουν πολύ ευαίσθητοι έναντι του περιβάλλοντος και ανησυχούν έντονα για την υποβάθμισή του, γι’ αυτό και σπεύδουν να λάβουν μέτρα. Οι φτωχοί αποκτούν κίνητρο ώστε να αποφεύγουν την καύση υλικών, καυσοξύλων κυρίως, τα οποία επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με τα κατάλοιπα της καύσης.
Θα θεωρούσα το μέτρο ως υπαγορευόμενο από τους πλουτοκράτες που ενοχλούνται από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αλλά αυτοί φρόντισαν τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη να εξασφαλίσουν εκτάσεις σε περιοχές, οι οποίες δεν επηρεάζονται από τις «καταχρήσεις» της μη ευαισθητοποιημένης φτωχολογιάς! Για μία ακόμη φορά ένα μέτρο φανερώνει περίτρανα την έλλειψη διάθεσης των κυβερνώντων να σκύψουν με σοβαρότητα επάνω από ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα, τη φτώχεια, σαφώς πιο σοβαρό από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Γιατί το περιβάλλον αφανίζεται από τις ενέργειες των απλήστων για κέρδη και είναι ασήμαντες οι επιπτώσεις στην υποβάθμισή του από εξ ανάγκης ενέργειες των φτωχών απανταχού της γης. Πόσο σημαντική είναι η επιβάρυνση από τις καύσεις αυτών, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι πριν από 60 μόλις έτη στην Ελλάδα όλοι θερμαινόμασταν με την καύση ξύλων; Προφανώς άλλες ενέργειες διοχετεύουν στην ατμόσφαιρα τρρομακτικά μεγαλύτερες ποσότητες αερίων και σωματιδίων απ’ ότι η καύση για θέρμανση των φτωχών.
Κατά τη δεκαετία του 1970 είχε πολυδιαφημιστεί η ηλεκτρική θέρμανση. Πολλά νοικοκυριά έσπευσαν τότε να προμηθευτούν ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα αμέσου αποδόσεως ή συσσώρευσης της θερμότητας. Οι γερμανικές βιομηχανίες έκαναν χρυσές δουλειές και η ΔΕΗ υπεβλήθη σε σημαντική δαπάνη για την ενίσχυση των δικτύων της, προκειμένου να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση ισχύος. Ουδείς ασχολήθηκε με τις επιπτώσεις της «μόδας» στην οικονομία της χώρας: Η ηλεκτρική ενέργεια είναι πολύ ακριβή ενέργεια, ώστε να σπαταλάται. Ακόμη και στις πλέον σύγχρονες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ο βαθμός αποδόσεως δεν υπερβαίνει το 35%. Οι απώλειες για τη μεταφορά της ενέργειας από τους τόπους παραγωγής στους άλλους της κατανάλωσης εγγίζει το 10%. Συνεπώς το 60%, κατ’ ελάχιστον της ενέργειας, σπαταλάται «θερμαίνοντας» τον περιβάλλοντα χώρο.
Όταν στην ελληνική αγορά διοχετεύονταν μεγάλα ποσά κεφαλαίων από δανεισμό ή ευρωπαϊκά προγράμματα οι κρατούντες το μόνο για το οποίο δεν ενδιαφέρθηκαν ήταν η εξοικονόμηση ενέργειας. Ζούσαμε απολαμβάνοντας τη σπατάλη μας στο έπακρο! Μόλις και μετά βίας κάποιες πόλεις, «προνομιούχες» στην ατυχία τους να υποβαθμίζεται το περιβάλλον τους από τη δραστηριότητα της ΔΕΗ, απέκτησαν τηλεθέρμανση, δηλαδή θέρμανση χώρου και νερού μέσω δικτύου το οποίο αντλεί θερμότητα από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Θα αντιτείνει κάποιος: Και τι θα μπορούσε να γίνει για τα λοιπά αστικά κέντρα, τα οποία απέχουν σημαντικά από τους τόπους, όπου η ΔΕΗ δραστηριοποιείται; Απαντώ. Επισκέφθηκα τη Σόφια το 1974. Στα προάστιά της πρόσφατα τότε είχε κατασκευαστεί συγκρότημα εργατικών κατοικιών, μια μικρή πόλη σχεδόν. Τί είχαν προβλέψει για τη θέρμανσή του; Τηλεθέρμανση! Σε ακραίο σημείο του συγκροτήματος και σε κάπως υποβαθμισμένη περιοχή είχε εγκατασταθεί λέβητας μεγάλης δυναμικότητας, ο οποίος είχε τη δυνατότητα να καύσει πετρέλαιο αλλά και ξύλα. Αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς ήδη από τη δεκαετία του 1970 αντί να προτρέψουμε τους ανερχόμενους οικονομικά συμπολίτες μας να στραφούν προς την για τη χώρα οικονομικά απαράδεκτη ηλεκτρική θέρμανση. Άλλωστε στα βόρεια διαμερίσματα της χώρας μετά από κάποια έτη οι πλείστοι έσπευσαν να απαλλαγούν από την «καθαρή» θέρμανση. Ήδη όμως το κακό είχε γίνει, καθώς σε πολλές οικοδομές οι ένοικοι είχαν συγκρουστεί και οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης είχαν παύσει να λειτουργούν. Τότε οι «σοφοί» Γερμανοί μας βρήκαν πάλι λύση: Εγκατάσταση ατομικών λεβήτων! Ήταν και η εποχή, που το άτομο είχε υποκαταστήσει το σύνολο. Ο καθένας κυνηγούσε μόνος του τις ευκαιρίες σαν τον λύκο!
Η Πολιτεία είχε εξαγγείλει ήδη από τη δεκαετία του 1980 ότι θα επέβαλλε αυστηρά μέτρα για τη θερμομόνωση των κατοικιών και ότι τα πολεοδομικά γραφεία θα εφοδιάζονταν με ειδικά μηχανήματα (θερμοκάμερες) για την βαθμολόγηση της αποτελεσματικότητας των μονώσεων. Κύλισαν δεκαετίες και ουδέν έγινε. Και όταν πλέον με απόφαση πάλι της Πολιτείας, κατ’ εντολήν των μοχθηρών «εταίρων» μας, η οικοδομική δραστηριότητα στραγγαλίστηκε, έθεσαν σε εφαρμογή οικοδομικό κώδικα εν πολλοίς ανεφάρμοστο λόγω της αυστηρότητάς του. Στο μεταξύ οι οικονομικά ισχυροί συνέχιζαν να παίζουν άθλια παιχνίδια σε βάρος των λαών εκτινάσσοντας την τιμή των υγρών καυσίμων στα ύψη. Και θα ήταν αυτά δυσθεώρητα, αν δεν διέθετε και η Ρωσία πετρέλαιο, ώστε ο Πούτιν να καταφέρει να ανορθώσει τη χώρα του από το βάραθρο, στο οποίο την είχε κατακρημνίσει ο τιποτένιος Γιέλτσιν! Στη χώρα μας η τελευταία «φαεινή» ιδέα των κυβερνώντων ήταν η αύξηση του φόρου επί των καυσίμων, που οδήγησε στον τερματισμό της λειτουργίας πολλών εγκαταστάσεων κεντρικής θέρμανσης. Έτσι προέκυψε η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με αιθαλομίχλη.
Είναι αστείο να πιστεύουν οι κυβερνώντες ότι οι φτωχοί θα σπεύσουν να επωφεληθούν από το μέτρο, σκεπτόμενοι επιπόλαια το όφελος. Με πρόχειρους υπολογισμούς συνάγεται ότι αν καταναλώνουν δεκαπλάσια της συνήθους ενέργεια κατά τις ημέρες της «χάριτος», έστωσαν 5 στις 60, τότε η συνολικά καταναλωμένη ενέργεια θα υπερβαίνει κατά πολύ τη συνήθη, ώστε η έκπτωση (στο παράδειγμά μας περίπου 9%, δηλαδή 1-55/60) κάθε άλλο παρά ανακουφιστική να είναι. Δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα ισχύσει το μέτρο, πάντως να μετρηθεί ξεχωριστά η κατανάλωση κατά τις ημέρες της «χάριτος» δεν είναι τεχνικά εφικτό. Καλούν λοιπόν οι κρατούντες τους φτωχούς να τρώνε παντεσπάνι, όταν δεν θα έχουν ψωμί. Αλλά οι φτωχοί προφανώς θα επωφεληθούν του μέτρου, ώστε να τύχουν πραγματικής έκπτωσης (9%) επί της συνήθους καταναλώσεως, και θα συνεχίζουν να καίνε ξύλα!. Αλλά τότε μήπως οι κρατούντες πεισμώνουν από τη μη αύξηση της κατανάλωσης και δεν χορηγήσουν την έκπτωση; Απ’ όλα τα «ανακουφιστικά» μέτρα που κατά καιρούς λαμβάνονται εξαιρούνται οι πλείστοι. Τέλος δεν μας είπαν ποιοι θα πληρώσουν τη γενναιοδωρία; Μήπως πάλι κληθεί ο λαός;
Και συ λαέ μάθε επί τέλους να ζεις με οικονομία. Δεν πεθάναμε, επειδή μικρά παιδιά καλύπταμε το κεφάλι μας με τη βελέντζα και χουχουλίζαμε για να έχουμε την ψευδαίσθηση της ζεστασιάς. Βέβαια είναι και οι δημαγωγοί που σε χαϊδεύουν λέγοντας: Δεν θα ξαναγυρίσουμε εκεί! Και όμως θα ξαναγυρίσουμε. Θα ξαναγυρίσουμε.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
Δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα για τις ευπαθείς ομάδες καταναλωτών που έχουν ενταχθεί στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο (Κ.Ο.Τ), όταν παρατηρείται αύξηση της ατμοσφαιρική ρύπανσης (εμφάνιση αιθαλομίχλης), ζητεί με επιστολή του προς τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης.
Συγκεκριμένα, στην επιστολή του ο υπουργός ζητά να προβλέπεται μηδενική χρέωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τις ευπαθείς ομάδες καταναλωτών που προμηθεύονται ηλεκτρικό ρεύμα με Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο, για το διπλάσιο αριθμό των ημερών που θα παρουσιαστούν υπερβάσεις των αιωρούμενων σωματιδίων πάνω από τα 150 mg/m3.
Διευκρινίζεται επίσης, ότι η υλοποίηση του μέτρου απαιτεί ειδική ρύθμιση, η οποία θα υιοθετεί διαφορετική έκπτωση για το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο σε ακραίες περιπτώσεις αιωρούμενων σωματιδίων, ενώ θα περιλαμβάνει και αναπροσαρμογή των ορίων κατανάλωσης των δικαιούχων του Κ.Ο.Τ. σε σχέση με την ποσότητα που επιτρέπεται να καταναλώσουν δωρεάν.
Αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία των δικαιούχων του Κ.Ο.Τ που έχουν εγκαταστήσει συστήματα θέρμανσης με καύση ξύλου, από το υπουργείο εκτιμάται ότι το συγκεκριμένο μέτρο, θα διευκολύνει ουσιαστικά τους κατοίκους των αστικών κέντρων και θα οδηγήσει σε σημαντικό περιορισμό των εκπεμπόμενων αιωρούμενων σωματιδίων, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσει ένα σαφές κίνητρο προς τους πολίτες, ώστε να στραφούν σε λιγότερο ρυπογόνα συστήματα όπως το ηλεκτρικό.
Ο υπουργός καλεί τέλος, την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να γνωμοδοτήσει για το προτεινόμενο μέτρο, αλλά και να εισηγηθεί συμπληρωματικά, ή εναλλακτικά μέτρα, που θα μπορούσαν να επιφέρουν δραστικό περιορισμό της χρήσης συστημάτων θέρμανσης με καύση ξύλου, σε ακραίες περιπτώσεις περιστατικών αιθαλομίχλης.
Πηγή: Δωρεάν ρεύμα σε φτωχά νοικοκυριά για την αντιμετώπιση της αιθαλομίχλης | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/132631#ixzz2qq7CiunQ
