Ο αλκοολισμός σαν πληγή είναι μια κατάρα ενός δρόμου δίχως επιστροφή τις περισσότερες φορές από την στιγμή που καταστρέφει την υγεία πρωτίστως και αφετέρου το εμπόδιο που τίθεται να ανακαλύψει το ποιοι είναι αυτοί, που τρέφουν αληθινή αγάπη γύρω του και δεν μπορεί να το ανακαλύψει και τις περισσότερες φορές η σύνθλιψη που κατακερματίζει έναν αλκοολικό του δημιουργεί ζήτημα να γίνεται καχύποπτος και που με ότι επίτευγμα έχει αξιοποιήσει στην ζωή του να το αφορίζει στην δράση του ,προχωρώντας σιγά σιγά να μετατρέπεται σε μια μπάζα άλαλη απο τον πρώτο εώς τον τελευταίο πότη του αίσχους.
Ιστορικά αν προσέγγιζε το τι επικρατεί εδώ στην περιοχή μας γενικά με την κατανάλωση αλκοόλ, υπάρχουν περιπτώσεις που απο τον καιρό καθιερώθηκε η ιδιωτική ψυχοσυμβουλευτική στήριξη ,η παθογένεια του προβλήματος αυτού αντιμετωπίζεται μεμονωμένα στον κάθε θύμα πότη ,φτάνωντας στην προοπτική της επιτυχούς άρσης, που πατάζει το καρκίνωμα δια παντώς σε υπέρτατο βαθμό.
Γενικά τώρα στο επικεντρωμένο θέμα του ‘’μπεκρή’’ των προαστείων σαν πρώτα στοιχεία που γίνεται κατάγραφή για τον αλκοολισμό σαν πληγή κοινωνική ,εκτενή αναφορά έχει γίνει απο τον φυσιογνωμικό Μητροπολίτη Αυγουστινό Καντιώτη ,που πολύ εύστοχα σε βιβλία του ανήγειρε τον οικονομικό μαρασμό, που έπληξε ορισμένους κατοίκους της περιοχής ,όταν που εκεί οδηγήθηκαν οι πλανεμένοι πότες και όχι τόσο για το οτι το έριξαν έξω για λίγο στο ποτό ,αλλά την μεθοδικότητα που προσελκύστηκαν να βρούν φορείς που τους άρμεξαν την τσέπη, μυώντας τους σε ένα ψέυδος στο γέγονός ότι δεν θα έβρισκαν θαλπωρή στην οικογένεια τους και που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει(άκουσον ,άκουσον).Πεπραγμένα που ξεκίνησαν γύρω στην δεκαετία του 50 και πέρα απο τις καταγραφές του Μητροπολίτη ,το ζήτημα πήρε διάσταση στην δεκαετία του 90.Περιτό βέβαια να μην αναφέρουμε τα σπίτια που έκλεισαν και ποιες ήταν ‘’αυτές’’ σε χώρους αναψυχής και που δεν τιμούν το γυναικείο φύλλο.
Eνας πότης μόλις φέυγει ένα απόγευμα απο το σπίτι κάπου μέσα στην δεκαετία του 80 σε Βar και μια νησιώτισα,με το όνομα μιας περίωπης γυναίκας που προπαγανδίζει ότι ξεκινώντας απο μικρή στα καταγώγια ,έχει μάθει την ζωή με το κουτάλι ,κάνοντας ‘’νύχτα’’και κάνοντας κάλεσμα ενδιαφέροντος να ζήσει το αντρικό στοιχείο ανεπανάληπτες δόξες, που η ρημάδα η γυναίκα τους τους το στερεί γιατί του είναι στρίγγλα και κοιμησμένη και το μόνο που ξέρει είναι ψωμί να ζυμώνει.Nα λοιπόν το σκηνικό’
‘’Καλώς τον μου τον όμορφο .Κόπιασε ντέ η μήπως η κυρά σε πήρε ξοπίσω .που μωρέ ξέρω εγώ ,τα φαγε τα ψωμιά της .Ξέρεις πιά είμαι εγώ η Ασημίνα με το όνομα και η Ασημίνα δεν γυρέυει γωνία στο τάληρο .Σιγά μωρέ και μην τελειώσει το κρασί .Δεητζής είσαι που και για αυτο έγινες και ήρθε αυτό το βλογημένο μαγαζί να καταλάβεις, το τι καπνό φουμάρουν οι ΔΕΚΟ ,που εκεί μόνο γάλα σας ταίζουν,εσάς τα άνωτερα στελέχη τα Τ4.Να σου γνωρίσω και την Ασπασία .Βρέ ξέρεις τι τσαχπίνα είναι αυτή .Μαγαζί ολόκληρο κρατά .Θα τα πίνετε μαζί με το κορίτσι και τι μάλαμα .Τι επειδή την βλέπεις έτσι μόνο όμορφη.Αυτήν λοιπόν που την βλέπεις ξέρει τόσο πολύ την πιάτσα και ειναι μωρέ εισαγγελέας.Τα παιδιά απο την ΔΕΗ δεν τους το πίνει για το πεντακοσάρικο.Ανοίγει το στέρεο και ρίχνει χορό στο τραπέζι .Γλεντζού είναι,το κατάλαβες?.Η γυναίκα σου εσένα πόσο σου βγαίνει το μήνα και όλο απο την πολύ μάσα σου είναι και παχουλή.Εδω είναι της Ασημίνας το τσιφλίκι.’’’
Με όλα αυτά τα παρέκτροπα για τα πλανερά μάτια της Ασπασίας.Όλο και κάποιον πόνο ο πελάτης θα έχει και η ψυχολόγα η Ασημίνα στου ποτού την ζάλη τον εξουθενώνει ,γυρνώντας κάθε βράδυ τύφλα.Τα χρέη να τρέχουν,το φαγητό λιγοστό και απο προθεσμία σε προθεσμία η γυναίκα του Δεητζή τον παρατά ,φέυγοντας στην Μητέρα της και μην σώσει και τον ξαναδεί, με μια διατροφή ,που του επαρκεί και λίγο να πηγαίνει στην Ασπασία καμμιά βόλτα και φτάνωντας στο τέλος της ιστορίας,ακολουθεί το σκηνικό στο Μπάρ.
Καλώς τον μου τον .Πως τα πας?
Άσε με παράτησε η Γυναίκα.
Ε.Και τι με αυτό?Ειμαστε και delivery.Θα σου φέρω και την Ασημίνα στο σπίτι.
Η συνέχεια που έπεται .Μετά απο λίγο καιρό να μας βγεί ο ήρωας σε πρόωρη συνταξιοδότηση .Και πάλι η δόλια η γυναίκα του θα ξαναγυρίσει ,έχοντας έναν πρόωρα ηλικιωμένο να γερνά να καταλάβει τι εστί ‘’η παχουλή η κυρά’’
Περιπτώσεις καθημερινής τρέλλας ,που έχουν όμως συμβεί σε εκατοντάδες συμπολίτες μας. Και ο θεός να δώσει ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ..
ΝΙΚΟΣ ΤΟΠΟΥΖΗΣ
