Εϊ ! κιτί χρόνια έμορφα,
ντ’ εζήναμ’ με το ψέμαν,
τ’ ευρώ, τα καλοφάετα,
ατώρα ένταν αίμαν..
Εμάτσανε τον Έλληναν
να ζει απές ‘ς σο χρέος,
άμον ασίχ’ς να λάσκεται
και έν άμον Εβραίος..
Κι ατώρα έρθεν ‘ς σο χουλιάρ’,
ντ’ εσέγκαμ’ ‘ς σο τσουκάλι
κανείς ‘κ’ εξέρ’ τον αίτιον
ποίος είχεν τη ΄΄χάρην΄΄
Τ’ ανθρώπ’ς επεκατήβασαν
‘ ς σον ΄΄θάνατον ‘πατήσας,΄΄
τ’ ολόερα τουν κόλαση,
μανέας, μαύρα πίσσας..
Τσαϊζ’ ο Τσίπρας για το χάλ’,
τσαϊζ’ κι ο Βενιζέλος,
κι άλλο πολλά ο Σαμαράς,
π’ έν πάντα χολιασμένος..!
Κι αέτς με τα τσαϊσματα
και τ’ εύκαιρα τεφτέρια
εγόμωσαμ’ την άνοιξην
και πάμ’ ‘ς σα καλοκαίρια..
Άντζαχ’ είνας Θεός εξέρ’,
πώς θα καλοκαιρεύουμ’,
πώς θα πάμε ‘ς σην θάλασσαν
και πώς θα δροσερεύουμ’…!
‘Κι αφήν’ ατόν να κυβερνά
κ’ ελέπουμ’, ντο θ’ εφτάει,
ατείντς, ποι εκατέκλεψαν,
αν παίρει ατς και πάει….
Άμον εσέναν, Τσίπρα μου,
έρθανε πολλοί κι άλλοι
και τον λαόν εφόρτωσαν
με φόρους και με βάρη….
Αλλέως, Τσίπρα, ντο θ’ εφτάς
ατό την εξουσίαν;
Άμον εσέναν, π’ είχαν α’,
έφυγαν εξορίαν !!
