Για να θυμηθούν οι παλιοί, αλλά και να μάθουν οι νέοι, διευκρινίζουμε, πως, τα Διδασκαλεία, την εποχή εκείνη, ήταν οι σημερινές παιδαγωγικές ακαδημίες στις οποίες φοιτούσαν οι απόφοιτοι γυμνασίων για να γίνουν Δάσκαλοι.
Στο Διδασκαλείο της Κοζάνης φοίτησαν πολλοί συμπολίτες μας, όπως οι αείμνηστοι: Κυριάκου Χαρίσης, Γεωργιάδης Σταύρος- από το Τζουμά (Χαραυγή), Αθανασιάδου-Κολιοπούλου Βασιλική, Παντούλης Γεώργιος-πατέρας του καλού μας φίλου, Ηλία και πολλοί άλλοι που, προφανώς εμείς δεν καταφέραμε να αναγνωρίσουμε, η αποφοίτησαν κατά καιρούς, όπως και η αναφερόμενη στο σημερινό μας πτυχίο του 1926 αείμνηστη, Φιλομήλα Ιωάννου Φαλιαρίδη.
Αν εξαιρέσουμε τους πρόσφυγες δασκάλους, από την Τουρκία, που ήρθαν την περίοδο της ανταλλαγής του πληθυσμού, μπορούμε να επισημάνουμε το σημαντικό ρόλο που έπαιξε το Διδασκαλείο Κοζάνης στην κρίσιμη περίοδο της ανταλλαγής του πληθυσμού.
Σημειώνουμε ότι, η Διδασκαλική σχολής Κοζάνης έπαψε να λειτουργεί με την ίδρυση και λειτουργία της Παιδαγωγικής Ακαδημίας της Φλώρινας με πρώτο Διευθυντή της, τον αείμνηστο παιδαγωγό ΚΑΣΤΑΝΟ…
Φίλες και φίλοι, είχα την τύχη και τη χαρά να την έχω δασκάλα, στην τετράχρονη ,1938-1942, φοίτηση μου , στο 1ο Δημοτικό ή πέτρινο, όπως το γνώρισε ο κόσμος, λόγο της κατασκευής του με πέτρες από το Ερδομούς όπως ονομάζονταν τότε η Ποντοκώμη..
Ήταν πράγματι μία παιδαγωγός με την πραγματική έννοια της λέξεως ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, χαμογελαστή και γεμάτη αγάπη για όλους μας, κατανοητή στη διδασκαλία της σε μικρά παιδιά της… εποχής με ήρεμο και πράο χαρακτήρα, δεν νιώσαμε το βάρος του χεριού της ούτε στο… αυτάκι, ούτε στη μικρή ..βεργούλα, που.. καμιά φορά χρειάζονταν και αυτή.
Σημειώνουμε πως, η αείμνηστη δασκάλα μας, Φιλομήλα Ιωάννη Φαλιαρίδη , ήταν πρόσφυγας από τη Θράκη!
Η Σημερινή αναφορά μας ας είναι ένα λιτό κεράκι στην ΑΙΩΝΙΑ ΜΝΗΜΗ της αγαπημένης μας Δασκάλας, ΦΙΛΟΜΗΛΑΣ ΦΑΛΙΑΡΙΔΗ-ρουσκα ..
