‘-Γειά σου Κάκο, τι χαμπάρια;
-Γειά σου Χάμπο. Χάθκες τελευταία.
-Ά. Κάτ’ μαστορεύω Κάκο γι’ αυτό.
-Τι μαστορεύς Χάμπο; Είν’ μυστικό;
-Όχι Κάκο, τι να μαστορεύω. Τα χάλια μ’ μαστορεύω.
-Δηλαδής τι;
-Να επειδή δε με φτάνουν οι παράδες, κάνω πειράματα μπας και τα φέρω βόλτα.
-Τι πειράματα Χάμπο; Για πε.
-Έ να. Το σαραβαλάκι μ’ θέλει σέρβις δω και τρία χρόνια μπορεί. Θέλει λάδια, θέλει, μπουζιά θέλει…Τέτοια…
-Έ και τι πειράματα μπορεί να κάνεις μ’ αυτά Χάμπο; Αυτά πας πληρώνεις, παίρνεις, βάζεις.
-Μη το λες αυτό Κάκο. Ξες με τα πειράματα τι ανακάλυψα; Για παραδειγμα τα λάδια. Άμα πάρεις και βάλεις πάνω από πέντε φορές τηγανισμένο ηλιέλαιο, και δέκα νά ‘ναι δεν πειράζει, το σουρωνς βέβαια πρώτα, τ’ αμάξι πάει φυσέκι.
-Ά Χαμπο, μασλάτια με λες.
-Όχι Κάκο. Κι ένα πράμα παράξενο, άμα έχεις τηγανίσει σ’ αυτό τουλάχιστον πέντε φορές πατάτες, γίνεται άλλο πράμα!
-Έλα τώρα Χάμπο, ηλιέλαιο!
-Μετρημένο σε λέω! Πατάτα τηγανιτή και ηλιέλαιο κάνει, φαίνεται, αντίδραση. Φόρμουλα για σε λέω!
-Και πως το μέτρησες για Χαμπο;
-Ά ρε πέντε χιλιόμετρα πάνω τελική με δίνει για! Τι λέμε τώρα;
-Και με τα μπουζιά;
-Με τα μπουζια θελει τέχνη! Γω έμαθα στην ανεψιά μ’ τη Θάλη που φτιάχνει στις γυναίκες νύχια! Έβλεπα κι έμαθα. Με δίνει η Θαλή τις λίμες τις μεταχειρισμένες. Αλλά σε λέω θέλει τέχνη. Τα μπουζια θέλει να τα παίρνω δύο χέρια. Ένα πρώτο με τη χοντρή τη λίμα, από τη σκούρη κόκκινη μεριά και μετά ένα δεύτερο, από το ψιλό, το κοκκαλί το χρώμα.
-Και έχει αποτέλεσμα αυτό;
-Άλλα δυο – τρία χιλιόμετρα πάνω η τελική.
-Καλά Χάμπο, κι απ’ αυτά ας πούμε γλυτώνεις κάτι. Με τι βενζίνα τι κάνεις;
-Άαα. Με τι βενζινα.; Γιατί λες χάθκα; Κάνω κρυφά πειράματα για. Στο καζάνι όλο ειμαι, για τα τσίπουρα. Γιατί να στέκει όλο το χρονο άπραγο; Κάκο…βάστας μυστικό;
-Βαστώ Χάμπο. Παιδιά είμαστε;
-Έ να Κάκο. Θα βγάλω βενζίνη!
-Τι λες βρε σασκίνη. Άκου βενζίνη.
-Ναι Κάκο. Θα βγάλω βενζίνη απ’ το καζάνι.
-Με γλυκάνισο;
-Πες ό,τι θες!
-Μάνα – μάνα. Κι έκανες τίποτα;
-Μπα. Όχι ακόμα. Μέχρι τώρα ότι έβγαλα μόνο πίνετε.
-Άντε καλά! Κι αν δε βγάλεις βενζίνη θα να σε μείνει το πιοτό!
-Ναι για. Και ξες πως τραβιέται τ’ άτιμο…
-Με τα στραγάλια πάει μουρλια ε; Με τ’ αγροτικό σ’ αντιστέκεται ακόμα φαντάζομαι!
-Μπα, μη το λες Κάκο. Άμα κοπανήσω πέντε-έξη από αυτό, κάθομαι στο σαραβαλάκι και με δίνει και 200 χιλιόμετρα παραπάνω τελική. Βζινννννν!
