Μια ολόκληρη κοινωνία σε απόγνωση λόγω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης. Ένας νομός στα πρόθυρα διασωλήνωσης για τον οποίο δεν ισχύουν όσα στην υπόλοιπη χώρα. Με χίλια κρούσματα έκλειναν την χώρα, με τρεις χιλιάδες την ανοίγουν.
Χρειάζεται λένε οι ειδικοί βαλβίδα εκτόνωσης ,ανοίγουν το λιανεμπόριο παντού, εκτός της Κοζάνης. Δεν συζητάμε για εστίαση, καφε, γυμναστήρια και άλλους κλάδους. Έχει πολλά κρούσματα. Τα οποία όμως είναι απόρροια των παλινωδιών της κυβέρνησης.
Ανοίγουν τα λύκεια σαν να μην συμβαίνει τίποτα ,τα οποία θα ξανακλείσουν σε δύο εβδομάδες για τις διακοπές του Πάσχα. Τα καταστήματα φορτωμένα με εμπόρευμα αλλά και επιταγές περιμένουν να δουλέψουν εν όψει Πάσχα μήπως και σώσουν κάτι. Μήπως σωθούν θέσεις εργασίας και δεν πεινάσουν οικογένειες. Τίποτα όμως απ όλα αυτά είναι σαν μην συμβαίνει.
Έχουν χάσει τον έλεγχο γενικώς, αλλά δεν τους νοιάζει. Είναι αδιάφοροι και κυνικοί. Εχουν στίψει τον νομό σαν λεμονόκουπα και τον πετούν στα σκουπίδια. Τον έχουν πετάξει βέβαια προ πολλού, όταν πήραν την απόφαση να κλείσουν τις μονάδες λιγνίτη, να θέλουν να κάνουν τον ΧΥΤΑΜ και τα φωτοβολταϊκά στην λίμνη.
Και για να βοηθήσουν την άμοιρη Κοζάνη ήρθαν και οι επενδυτές των φωτοβολταϊκών. Είναι αυτοί που με κατατμήσεις και καταπατώντας δάση (Μεσιανή) θα εισπράττουν τα χρήματα και οι γηγενείς θα καθαρίζουν τα καθρεφτάκια. Και το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό είναι άφαντο και άλαλο.
Είναι και αυτό όμως μία τέχνη….
Να δοξάζεσαι κρυπτόμενος.
ΥΓ. Απ τι φαίνεται είναι αποφασισμένοι να μας τραβήξουν τον αναπνευστήρα. Και σίγουρα υπάρχουν ευθύνες.
