Φατέστεν σκύλ’ αχόρταγοι, όλιον τον κόσμον φάτεν.
΄Σ σήν γήν απάν’ μη αφήνετεν τ΄ανθρώπινον το γένος.
Κι απομενέστεν μαναχοί, σκυλία αφωρισμένα…
Κι όντες τελείνταν οι άνθρώπ΄και βζήεται ο κόσμον,
ά τότε βγάλτεν την παράν άσ΄σά τρανά σαντούκια,
ντ΄εσώρεψετεν με το ζόρ’, με τ’ εφτωχού το αίμαν.
Εβγάλτεν και φατέστε ά το κανείς’ κι θα ελέπ΄σας.
Κι αν καίεται η γούλα σουν κι αν θα κοιλοπονάτεν
και’ κί θ’ ευρήκετεν νερόν να βζήνετεν τη βρούλαν,
πϊάτεν το πετρέλαιον, σκυλία αφωρισμένα.
Οτότε θα μαθάνετεν, οτότε θ΄εγροικάτεν,
Πόσον κακόν εποίκετεν’ ς όλιον την Οικουμένην.
Σημείωση Σύνταξης
Επίκαιρο το ποίημα του συμπολίτη μας Ιατρού – Συγγραφέα Κώστα Διαμαντίδη, δημοσιευμένο στο βιβλίο του «το άχ το υστερ’νόν 2011»
Γράφτηκε την περίοδο που το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε το Σεράγεβο και την πρώην Γιουγκοσλαβία, με εκατοντάδες θύματα.
Δυστυχώς η ανθρωπότητα, τις ημέρες αυτές ζει μία νέα τραγωδία.
Αυτήν την φορά οι Ρώσοι του μεγαλομανούς Πούτιν, βομβαρδίζουν τον λαό της Ουκρανίας, την οποία θέλουν να εντάξουν στη σφαίρα επιρροής τους.
Ανάμεσα στα θύματα και έλληνες ομογενείς της Μαριούπολης.
