Έρχονται στιγμές που η πένα σταματά εκστατικά μπροστά στην πλημμυρίδα των αναμνήσεων. Είναι τότε που ο χρόνος κατέχει τον χρωστήρα για να συνθέσει αυτόβουλα ένα ακόμη τοπίο της ψυχής.
19η Μαΐου σήμερα, ημέρα μνήμης και απόδοσης τιμής στους νεκρούς της γενοκτονίας, αποχαιρετούμε τον Ανέστη Κοροσίδη. Έναν άνθρωπο που έγραψε, ύμνησε, τραγούδησε, αγάπησε και τίμησε την ποντιακή ψυχή και τις παραδόσεις της όσο λίγοι. Ο Ανέστης ήταν δάσκαλος στο σχολείο αλλά και στη συλλογική ζωή του τόπου μας. Αγνός, ανιδιοτελής, ευαίσθητος και ακούραστος αγωνιστής, πρωτεργάτης και εμψυχωτής της παραδοσιακής δράσης, διοικητικό στέλεχος της Ένωσης Ποντίων Πτολεμαΐδας, ένας πνευματικός στυλοβάτης του ποντιακού πολιτισμού. Πέραν της βαθιάς γνώσης και του ήθους του, προσωπικά είχα την τιμή να μου εμπιστευθεί ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της γραπτής του δημιουργίας συμβάλλοντας σημαντικά στην ολοκλήρωση της έκδοσης του βιβλίου μου για τους Μωμόγερους.
Ο κατατρεγμένος ποντιακός ελληνισμός χάνει σήμερα έναν κορυφαίο μύστη και εκφραστή του, όμως το όραμα, το πάθος και η αισθητική που αφήνει πίσω του, θα παραμείνουν για όλους μας ζωντανή κληρονομιά και ευθύνη. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.
(ΣΗΜ.) Ένα σπάνιο βίντεο όπου ο Ανέστης Κοροσίδης τραγουδά το «Μακρύν Ματσούκας- Αν αποθάνω θάψτε μεν’» στη διεύθυνση http://www.kotsari.com/laografia/asmata/530-thapstemen-makryn-matsoukas-korosodis-alonakia.
