Άσχετα με την ουσία (αν δηλαδή έχει νόημα και αποτέλεσμα να γίνουν), δεν μπορώ να καταλάβω την δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για την πραγματοποίηση συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό.
Δηλαδή ανεχόμαστε εδώ και τριάντα χρόνια τον καθένα να κλείνει τα κέντρα των πόλεων για σοβαρούς ή ασόβαρους λόγους και σχεδόν πάντα για ίδιον όφελος, συνδικαλιστές, κομμουνιστές, αντικομμουνιστές, χρυσαυγίτες, ομοφυλόφιλους, μαοϊκούς, αντιεξουσιαστές, και λοιπούς επαγγελματίες διαδηλωτές, και τη στιγμή που ο λαός θέλει να εκφραστεί δια της παρουσίας του για ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα πρέπει να κάνει τουμπεκί.
Να μην ξεχνάμε επίσης, πως στην ίδια χώρα (Ελλάδα), ο λαός υποβλήθηκε στη δοκιμασία να συμμετάσχει σε ένα δημοψήφισμα-παρωδία, του οποίου μάλιστα το αποτέλεσμα άλλαξε στα μέσα της διαδρομής.
Επίλογος: Ας μην είμαστε επιλεκτικοί στο δικαίωμα των πολιτών να εκφράζονται, να διαδηλώνουν και να χαράσσουν πολιτική.
