Η γλυκιά μου είχε ένα ατύχημα, λίγο μετά την καραντίνα! Την χτύπησε στο δρόμο ένα μηχανάκι! Ευτυχώς δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό, αλλά βγήκε απ´ολο αυτό, με αρκετά χτυπήματα, που λόγω της ηλικίας της θα την ταλαιπωρήσουν για καιρό!
Την συναντάω καθημερινά στην βεράντα της, κάθετε με το λουλουδάτο νυχτικό της και μια ωραία αραχνοΰφαντη εσαρπα, πάντα αργά το απόγευμα και με παρέα τον άντρα της.
Κοντοστέκομαι και της μιλώ, την ρωτάω για τις φυσικοθεραπείες της και αν πονάει.
Τις τελευταίες μέρες, είχε αρκετή απογοήτευση και πόνο, στον τόνο της φωνής της!
Της είπα πως δεν πρέπει να απογοητεύεται και ότι ήθελα να μου υποσχεθεί, πως θα γίνει καλά, γιατί μου έχουν λείψει τα κουλουράκια πορτοκαλιού που φτιάχνει!Της έταξα μάλιστα και λουκουμάδες, γιατί ξέρω πως της αρέσουν! Ζήτησα λοιπόν απο την φίλη μου τη Ρούλα να φτιάξει τους λουκουμάδες και τους πήγα στη βεραντούλα
Χθες όταν γύρισα σπίτι η κυρία Φλώρα, είχε χτενίσει τα μαλλιά της και είχε βάλει ένα όμορφο ηλεκτρικ φόρεμα, περπατούσε στην βεράντα της και με ευχαρίστησε για τους λουκουμάδες, συνωμοτικά μου είπε πως δεν έδωσε σε κανέναν!
Μου υποσχέθηκε επίσης πως τα Χριστούγεννα θα μου φτιάξει κουλουράκια πορτοκαλιού!