Είναι βέβαιο ότι οι δηλώσεις του Κώστα Καζάκου περί προδοτών πολύ σύντομα θα ξεχαστούν. Έτσι συμβαίνει στην εποχή των social media και του διαδικτύου. Αυτό που θα μείνει στον αέρα είναι ο βαρύς χαρακτηρισμός, ίσως και η γενικευμένη αντίδραση απέναντι του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. O λόγος που επιμένω στο θέμα είναι ότι οι Έλληνες “νεομετανάστες” αποτελούν ένα καινούργιο φαινόμενο που πιθανότατα, θα μας απασχολήσει και τα επόμενα χρόνια.
Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί στους πολιτικούς, στους οποίους αποδίδονταν αυτοί οι χαρακτηρισμοί, του προδότη ή του πατριώτη. Πάμε να δούμε όμως τι συμβαίνει με τους πολίτες: Η αντίδραση των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι ενδεικτική μιας τάσης που επικρατεί σήμερα, ότι τα “καλά μυαλά” της χώρας πρέπει να σπουδάσουν στα δημόσια ελληνικά Πανεπιστήμια και εν συνεχεία να διεκδικήσουν καριέρα στο εξωτερικό. “Τι να κάτσουν να κάνουν στην Ελλάδα;” είναι η φράση που ακούγεται συχνά και που χρησιμοποίησαν οι περισσότεροι, από όσους επιτέθηκαν με αναρτήσεις τους στον Κώστα Καζάκο.
Δεν απέχουμε, όμως, πολύ από την εποχή που κάποιοι θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι χρηματοδοτούν με τους φόρους τους τις σπουδές κάποιων επιστημόνων -ας πούμε γιατρών, που είναι το πιο ευαίσθητο- και δεν έχουν γιατρό στην πόλη τους ή στο νησί τους. Όπως στις προηγούμενες δεκαετίες η αστυφιλία οδήγησε στην ερήμωση της Ελληνικής Περιφέρειας, έτσι σήμερα η “εξωτερικοφιλία” ωθεί τους περισσότερο προσοντούχους Έλληνες προς τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Και όσο συμβαίνει αυτό φράσεις όπως αυτή του Καζάκου είναι πιθανό να ακουστούν από περισσότερους και λιγότερο ακραίους πολιτικά συμπολίτες μας.
Ποια είναι η πραγματικότητα; Δεν είναι προδότες ή περισσότερο πατριώτες, ούτε οι της πρώτης ούτε οι της δεύτερης παραγράφου. Σε ένα “παγκοσμιοποιημένο” ανταγωνιστικό περιβάλλον η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό ανθρώπινο δυναμικό ανάμεσα στους Έλληνες της Ελλάδας, στους Έλληνες του εξωτερικού και στους αλλοδαπούς, των μεταναστών μη εξαιρουμένων. Και όταν λέμε Ελλάδα εννοούμε ουσιαστικά τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Αυτό που μπορεί να κάνει η εκπαιδευτική πολιτική είναι να αλλάξει ριζικά το εκπαιδευτικό σύστημα, προκειμένου να παρέχει τις δεξιότητες και τα εφόδια που απαιτεί μια εποχή ραγδαίων αλλαγών και συνεχών μετασχηματισμών και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Αλλά η ελληνική κοινωνία από την πλευρά της (οι γονείς κυρίως) είναι καιρός να πάψει να ωθεί τους εφήβους να κάνουν σπουδές συγκεκριμένων ειδικοτήτων, διότι αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αυτοί θα ζήσουν σε χώρες που ζητούν τις ειδικότητες αυτές και όχι στην Ελλάδα.
Αυτό που μπορεί να κάνει η οικονομική πολιτική, είναι να ισορροπήσει μεταξύ δημοσιονομικής ισορροπίας και ενεργού στήριξης της ανάπτυξης, με πολιτικές, που θα έχουν αντίκτυπο στην επενδυτική δραστηριότητα και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η επιτυχία του εγχειρήματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους ανθρώπους, οι οποίοι θα καταλάβουν αυτές τις νέες θέσεις εργασίας ή θα επιχειρήσουν οι ίδιοι, με τα μειονεκτήματα και με τα όχι αμελητέα πλεονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει αυτή η χώρα.
Αυτό που μπορεί και οφείλει να κάνει η πολιτική είναι να δώσει δικαίωμα ψήφου εξ αποστάσεως στους Έλληνες του εξωτερικού και με αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα συμμετοχής στα κοινά της χώρας, της οποίας παραμένουν πολίτες. Αυτό που μπορούν να κάνουν οι ίδιοι οι συμπατριώτες μας για να είναι χρήσιμοι, είναι να αποβάλλουν τη νοοτροπία ότι η “Ελλάδα είναι μόνο διακοπές” και να συμμετέχουν με υπευθυνότητα στον καθορισμό των τυχών της χώρας που τους γέννησε και τους σπούδασε.
Τέλος, αυτό που εναπόκειται στους πολίτες αυτής της χώρας είτε ζουν σε αυτήν είτε στο εξωτερικό, είναι να αποκλείσουν από το πολιτικό λεξιλόγιο χαρακτηρισμούς, όπως αυτόν του προδότη. Να πάψουν να αποδίδουν όλα τα δεινά στους πολιτικούς και να αναλάβουν τις ευθύνες τους μέσα από την ψήφο τους και τη συμμετοχή τους. Αυτό αποτελεί το βασικό περιεχόμενο ενός σύγχρονου πατριωτισμού, που αποτελεί απαραίτητη συνθήκη για την αποτελεσματική εφαρμογή κάθε πολιτικής.Από προδότες ο ένας για τον άλλον ας γίνουμε συμπατριώτες.
* Ο κ. Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής & Επικοινωνίας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο twitter: @dpapangel