Εντυπωσιακό πώς μερικοί ανακαλύπτουν ξαφνικά συνεχή «στήριξη» και «ενότητα» εκεί όπου μέχρι χθες έβλεπαν μόνο εμπόδια.
Είναι επίσης εντυπωσιακό πώς κάποιοι ξυπνούν ένα πρωί και παριστάνουν πως στηρίζουν ό,τι μέχρι χθες αγνοούσαν επιδεικτικά! Δεν είναι αλλαγή στάσης∙ είναι απλώς πανικός καμουφλαρισμένος ως αρετή.
Αλλά έτσι είναι, όταν η πραγματικότητα χτυπάει λίγο πιο δυνατά απ’ ό,τι περίμεναν, κάποιοι θυμούνται ξαφνικά τη γλυκάδα του καθωσπρεπισμού. Το αστείο είναι ότι νομίζουν πως κανείς δεν θυμάται ποιοι ήταν μέχρι χθες.
Από το «αγνοώ» στο «σας στηρίζω» με τέτοια ευκολία… αυτά δεν γίνονται νηφάλιος. Τέτοιες κωλοτούμπες συμβαίνουν μόνο όταν οι αναθυμιάσεις του τσίπουρου έχουν χτυπήσει κατακούτελα και μπερδεύεις το πάνω με το κάτω.
Κρίμα μόνο που η ξαφνική «συνέπεια» στην «στήριξη» μυρίζει πιο πολύ ανάγκη επιβίωσης παρά πεποίθηση.
Κρίμα, γιατί η Φλώρινα δεν έχει ανάγκη από διακοσμητικούς εκπροσώπους. Δεν έχει ανάγκη από φωτογραφίες και δελτία τύπου. Και το έδειξε αυτό ξεκάθαρα, με τους ανθρώπους και τις δυνάμεις που στήριξε στις πρόσφατες εσωκομματικές διαδικασίες, δείχνοντας τι αναζητά πραγματικά: ουσία, σοβαρότητα και καθαρό λόγο.
Η Φλώρινα θέλει εκπροσώπους που θα συγκρούονται, που θα απαιτούν, που θα διεκδικούν.
Η Φλώρινα αξίζει πολύ περισσότερα.
Όχι με ψευδαισθήσεις. Όχι με πανηγύρια. Όχι με κολακείες.
Αλλά με αλήθεια, με θάρρος, με φωνή καθαρή και δυνατή!
Γιώργος Τσιρώνης
π. Πρόεδρος ΔΗΜ.Τ.Ο. Αμυνταίου
ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
