Τον θάνατο του πρώην υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ανακοίνωσε το πρωί της Τετάρτης η οικογένειά του.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οικογένειας ο 81χρονος πολιτικός πέθανε στο σπίτι του βράδυ της Τρίτης. Όπως μεταδίδει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων, ο Σόιμπλε άφησε την τελευταία του πνοή «ειρηνικά» στις 8 το βράδυ της Τρίτης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Bild», ο Σόιμπλε έπασχε από καρκίνο εδώ και χρόνια, αλλά δεν ήθελε να το γνωστοποιήσει. Μόνο η οικογένειά του και οι πιο στενοί φίλοι του γνώριζαν για την σοβαρή κατάσταση της υγείας του. Το βράδυ της Τρίτης, ο 81χρονος Χριστιανοδημοκράτης έχασε τελικά τη μάχη, ενώ κοιμόταν.
Όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, ο Σόιμπλε είχε γεννηθεί στις 18 Σεπτεμβρίου του 1942 στο Φράιμπουργκ. Σπούδασε νομική αλλά από νωρίς τον τράβηξε ο χώρος της πολιτικής, με τον ίδιο να εντάσσεται στο κόμμα CDU το 1965. O Σόιμπλε, ο οποίος ήταν βουλευτής στη Bundestag για 50 χρόνια, αφήνει πίσω του την 80χρονη σύζυγό του Ίνγκεμποργκ, τέσσερα παιδιά και τέσσερα εγγόνια. Είχε τεράστια αδυναμία στην σύζυγο του, την οποία παντρεύτηκε το 1969.
Η πολιτική ήταν παρούσα από την πρώτη στιγμή στη ζωή του Σόιμπλε καθώς ο πατέρας του, Καρλ, ήταν οργανωμένος στο CDU και μέλος της βουλής στη Βάδη. Πολιτικός ήταν και ο μικρότερος αδελφός του, Τόμας, ο οποίος υπηρέτησε για 13 χρόνια στη θέση του υπουργού στην κυβέρνηση του κρατιδίου της Βάδης-Βυτεμβέργης πριν να αφήσει την τελευταία του πνοή το 2013 μετά από καρδιακή προσβολή.
Ο κορυφαίος πολιτικός του CDU, Τόμας Στρομπλ ήταν γαμπρός του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η σύζυγός του -κόρη του Σόιμπλε- Κριστίν, ήταν επικεφαλής προγράμματος στο γερμανικό κρατικό δίκτυο «ARD».
Όπως σημειώνουν γερμανικά μέσα ενημέρωσης, ο Σόιμπλε σημάδεψε την ιστορία της Γερμανίας όσο λίγοι άλλοι πολιτικοί. Το 1972 εκλέχθηκε βουλευτής για πρώτη φορά με το CDU, ενώ ως υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Κολ είχε διαπραγματευτεί την επανένωση της Γερμανίας.
Στο κόμμα του ο Σόιμπλε θεωρείτο ένας από τους συντηρητικούς πολιτικούς, αλλά πίσω από τις κουρτίνες οι λέξεις του είχαν πάντα ειδικό βάρος. Ο ίδιος ήταν που από νωρίς είχε απευθύνει κάλεσμα για συμμαχίες με άλλα κόμματα, όπως οι Πράσινοι, δηλώνοντας το 207 ότι «το μαύρο-πράσινο δεν είναι αυτό που θέλουμε, αλλά είναι μια επιλογή».
Τον Οκτώβριο του 1990 ο Σόιμπλε είχε δεχθεί επίθεση με πυροβολισμούς από έναν ψυχικά άρρωστο άνδρα κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης με αποτέλεσμα έκτοτε να χρησιμοποιεί με αναπηρικό αμαξίδιο.
Ο grand seigneur της γερμανικής πολιτικής είχε αποχωρήσει στα 79 του χρόνια από την πρώτη γραμμή, έπειτα από 19 χρόνια σε υπουργεία, δύο χρόνια στην ηγεσία του CDU και εννέα στον ρόλο του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ωστόσο, η καριέρα του κ. Σόιμπλε σημαδεύτηκε από τις θέσεις που δεν κέρδισε: αυτή του καγκελάριου και αυτή του ομοσπονδιακού προέδρου. Δύο φορές βρήκε μπροστά του την Άνγκελα Μέρκελ — στην οποία μολαταύτα παρέμεινε πιστός ως το τέλος. «Όχι ευχάριστος, ούτε εύκολος· πιστός», όπως το έθετε.
Για την Ελλάδα βέβαια – και όχι μόνο – ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπήρξε μάλλον η προσωποποίηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της λιτότητας και πολύ λίγοι στον ευρωπαϊκό Νότο ήταν διατεθειμένοι να του αναγνωρίσουν ως ελαφρυντικό το… ευγενές κίνητρο που επικαλείτο: τη σωτηρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
