Με νοιάζει για τους συνταξιούχους, δε λέω.
Και για τους Δημόσιους υπάλληλους.
Όμως πρωθυπουργέ μου δεν είχες να πεις κάτι σε κανένα διάγγελμα σου:
Για τους άνεργους; Τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων,τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα,τους αυτοαπασχολούμενους;
Τους 20αρηδες που τώρα αντικρίζουν την πραγματική ζωή;
Τους 30αρηδες που στήνουν τη ζωή τους;
Τα “καλύτερα μυαλά” που φεύγουν γιατί τους διώχνει η μετριότητα και η νομενκλατούρα;
Τους γονείς που δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους;
Αυτούς που δεν μπορούν να τα σπουδάσουν;
Τους 50αρηδες που δεν ήταν προνομιούχοι των ΔΕΚΟ και αντί για σύνταξη, δουλεύουν ντελιβεράδες για να μπορέσουν να ζήσουν, σπουδάσουν τα παιδιά τους;
Για τους 40αρηδες που ήταν στο απόγειο της ζωής τους και τώρα απλώς επιβιώνουν;
Δεν βρήκες κάτι να τους πεις; Κάτι να μιλήσει στο θυμικό τους,έστω;
Δεν είναι λαός αυτοί;
Πως λες να αισθάνονται, μήνες τώρα, να σε ακούνε να λες πως οι μισθοί,του δημοσίου,και οι συντάξεις θα καταβληθούν απρόσκοπτα;
Ο έχων επιχείρηση που παρείχε υπηρεσίες στο δημόσιο,έκοψε τιμολόγιο,πλήρωσε Φ.Π.Α. και περιμένει να πληρωθεί, πόσο ανόητος μπορεί να αισθάνεται;
Ξέρω, ξέρω, δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς και δεν φταίει.
Αλλά κάποια στιγμή να το ξεπεράσουμε αυτό.
Τώρα πια κυβερνάτε. Εκλεχτήκατε για όλα, όχιμόνο γιααυτά που οι ιδεοληψίες σας ορίζουν.
Περίμενα πολλά από εσάς. Δεν σας ψήφισα, αλλά περίμενα πολλά.
Γρήγοραόμως έφαγα τις σφαλιάρες μου,μάλλον μου τις ρίξατε.
Σε καίριες θέσεις του κράτους; Κομματοκομάντα!
Ρητορική; Η κλασσική κλάψα. Εμείς και οι άλλοι.Οι κακοί, μας επιβουλεύονται, μας εκβιάζουν και μπλα, μπλα,μπλα!
Μια στιγμή, είπαμε για εκβιασμό.Σε εκβιασμό δεν ποντάραμεκαι εμείςότανλέγαμεότι δεν θα δεχτούμε τίποτα,θα τους πούμε όχι και τι θα κάνουν;Θα φοβηθούν μη τιναχτεί στον αέρα το ευρώ και θα κάνουν πίσω; Ότι θα το κάνουμε Κούγκι και θα τους πάρουμε μαζί μας στον άλλο κόσμο;
Στην κατάρρευση των αγορών δεν πόνταρες και έφερες την κατάσταση στο ‘μη παρέκει’ για να προκηρύξεις δημοψήφισμα; Εκβιασμός δεν είναι και αυτό;
Μόλα ταύτα,ακόμη και τώρα,ήθελα πολύ να πεισθώ .Περίμεναμέχρι τέλους να ακούσω μια συντεταγμένη,στοιχειοθετημένη και εμπεριστατωμένη λύση για μετά το ΟΧΙ.
Είδα την συνέντευξη σας στην επανακάμψασα ΕΡΤ 1. Όταν σας ρώτησε ο κ.Αλαφογιωργος, τι θα γίνει τη Δευτέρα αν επικρατήσει το ΟΧΙ,ένιωσα πως δέχθηκα γροθιά στο στομάχι.
Ο πρωθυπουργός της χώρας μου,χαμογέλασε αμήχανα και είπεκάτιαοριστίες σα να γράφει ιστορίες του Άρλεκιν.
«Ο ήλιος θα βγαίνει, οξυγόνο θα υπάρχει για να αναπνεύσουμε».
Γιατί με χρησιμοποιείς σαν άμαχο πληθυσμό; Γιατί με βάζεις μπροστά για να δεχθώ τα πυρά και εσύ να σταθείς πίσω μου;
Έτσι κάνουν οι ηγέτες; Οι χαρισματικές προσωπικότητες;
Στην ιστορία μένει ο παίκτης που στα τελευταία δύο δευτερόλεπτα έχει την μπάλα,η οποία καίει και ζυγίζει δύο τόνους, το σουτ μπορεί να δώσει τη νίκη στην ομάδα του, σουτάρει και παίρνει το ρίσκο.
Εσύ,πέταξες την μπάλα στην εξέδρα Αλέξη και ζήτησες από τους θεατές να σουτάρουν.
Μάλιστα, προσπαθείς να τους παρακινήσεις στο ΟΧΙ, δίχως επιχειρήματα. Μόνο το συναίσθημα θες να προκαλέσεις, με επικολυρικά λογύδρια λες και είσαι ο Μεγαλέξαντρος!
Τόσο κομβικές αποφάσεις όμως δεν παίρνονται με το συναίσθημα παρά με τη λογική.
Ξέρεις κάτι λοιπόν; Θα ψηφίσω ΝΑΙ.
Για τους πιο πάνω λόγους αλλά και γιατί, όσες φορές ταξίδεψα σε χώρες των «εκβιαστών»,μου άρεσαν οι πόλεις τους, ο καθημερινός πολιτισμός τους και οι υπηρεσίες τους.
Γιατί το δίλλημα είναι ένα: Δυτικός πολιτισμός ή Μέση Ανατολή.
Όλα τα άλλα είναι ιστορίες για αγρίους.
Υ.Γ. Τώρα με αυτό το κείμενο,πολλοί θα με χαρακτηρίσουν δοσίλογο, προσκυνημένο,προδότη.
Εσύ που ευαγγελίζεσαι την Δημοκρατία και θέλεις να τη διδάξεις στους Ευρωπαίους, έσπειρες την ρητορική του μίσους και την λογική των προγραφών.
Συγγνώμη που σου μιλώ στον ενικό, αλλά είμαστε ίδια γενιά. Ο νεότερος πρωθυπουργός της χώρας, πόσο κρίμα!
