Σκηνές από τα παλάτια των θεών του Ολύμπου:
Δίας: «Φρουρά, φρουρά»!
Ερμής: «Στις προσταγές σας Πανεπόπτη, Πατέρα θεών και ανθρώπων.-
Να θυσιάσουμε εκατόμβη βοών»;
Δίας: «Πάλι μίζες σκέφτεσαι εμποράκο! Φέρε μου τους Κεραυνούς και
τον Άρη! Βλέπω κλεφταράδες από κάτω από μας»!
Ερμής: «Ποιοι, που και τι κλέβουν, Δικαιόσυνε Νεφεληγερέτη»;
Δίας: «Βλέπω τον Δημοσθένη να τα ξαναπαίρνει από τον Πέρση βασιλιά
και να παραδίδει τον δικό μου Φίλιππο και Αλέξανδρο».
Ερμής: «Μήπως τα μπερδεύεις Αιγίοχε Αρχικέραυνε; Από θησαυρούς
των Μακεδόνων λαδώθηκε ο βάταλος αυτός και τον εξόρισαν οι
Αθηναίοι στην απέναντί τους Καλαυρία (Πόρος) για να μην τον συλλάβει ο Αντίπατρος τής Πέλλας και του κόψει την μεγάλη γλώσσα, όπως έκοψε των άλλων Λογάδων της Αντιμακεδονικής Παράταξης».
Δίας: «Πάντα άχρηστη η Γνώση και η Σοφία που σου έδωσα παπαρδέλα φτερωτέ. Δεν βλέπεις εδώ κάτω τους φυτρωμένους εκατόνχειρες που βιάζουν και ληστεύουν την Θέτιδα τού Ουρανού και της Γης και παραδίδουν τον υιό μου τον αγαπητό Μακεδόνα στους υπηρέτες τους βόρειους Ιλλυριούς και Δάρδανους; Φέρε τους Κεραυνούς και τον Αετόν μου! Κλέβουν, κλέβουν, με εκατό χέρια»!
Ερμής: «Ομολογώ Πατέρα Βοττιαίε Γιγαντοφόνε ότι το πολύ της Γνώσης και Εμπορίας που μου έδωσες δεν μου επιτρέπει να δω το «ευ» των επί γης πραγμάτων. Πες μου σε παρακαλώ τι ακριβώς κλέβουν οι σπαρτοί εκατόνχειρες, «για να γίνω και εγώ σαν αυτούς» (ψιθύρισε από μέσα του).
Δίας: «Το Πυθάρι μας της Πανδώρας»! (Αυλαία).
Στο διάλειμμα που ακολουθεί και πάνω στο αθέατο θεωρείο υψηλών προσώπων σκύβει ο υπερόπτης Σίας και ψιθυρίζει στον ατάραχο Εσεσία: «Ω, μπόι! Πάντα αντι-Νατοϊκοί οι Ολύμπιοι! Να τους Νατοϊτίσουμε»!
Και του απαντά ο Εσεσίας: «Μein Liebe F?hrer : Das Geld regiert die Welt» («Το χρήμα κυβερνά τον κόσμο»), όπως δίδαξε και ο Δάσκαλος τού Δημοκρατικού λαδώματος Δημοσθένης με το πολυχρήσιμο έκτοτε δίδαγμά του: «δεί δη χρημάτων και άνευ τούτων… καμία καρέκλα δεν κυβερνά τον κόσμο»!
Απόδειξη αυτών είναι ότι ακόμη και ο –κάθε- «Δίας» χάνει πάντα την «καρέκλα» του!
Επειδή θα αργήσει να ανοίξει και πάλι η αυλαία για να δούμε τα επόμενα θέατρα και τους θεατρίνους (στο μεγάλο θέατρο του ΟΗΕ), ας προετοιμασθούμε σχετικά για να εννοήσουμε καλά όλα τα διδακτικά Πανδωρικά, που θα δούμε προσεχώς παιζόμενα διεθνώς, πάντα με «δόλωμα και καρότο» το ένα και μοναδικό Όνομα να κλωνοποιείται φακιρικώς, δια της νέας Επιστήμης των Επιστημών, που λέγεται «Υπερεπιστήμη της Πανκαρέκλας» με λογότυπο τα εκατό χέρια!
Πανδώρα, λοιπόν, ονομάσθηκε η πρώτη γυναίκα του κόσμου, που μηχανεύθηκαν οι Δώδεκα Θεοί στα παλάτια τους πάνω από το βουνό Όλυμπος και που τότε (άγνωστο χρονικά πότε) ήταν και το υψηλότερο βουνό της γνώσης και δέσποζε πάνω από μία χώρα που λέγονταν τότε -και όχι τώρα- ως «Ολύμπια Μακεδονία» ή Μακεδονίδα Γη ή Μακεδνία, από τους κατοίκους της Μακεδνούς, που ομιλούσαν την Μακεδονική-Δωρική γλώσσα, ήταν δηλαδή πολύ, λίαν, σφόδρα και μάλα, συνοπτικά «μα» κεδνοί=Μακεδνοί, επειδή ήταν πολύ καλοί, συνετοί και σώφρονες (ίδε ερμηνεία της λέξεως «κεδνός» στο Κωνσταντινουπολίτικο Λεξικό Σουΐδα του 10ου αιώνα, αλλά και στο καλύτερο λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας που το εκτύπωσαν οι ξένοι(!) LIDDELL & SCOTT, με επιπλέον ερμηνείες για το επίθετο «κεδνός, κεδνή, κεδνό», εκ του ρήματος «κήδομαι», ως «επιμελής, σοφός, πιστός και φρόνιμος» επί ανθρώπων και επί πραγμάτων ως «πολύτιμα και αξίαν έχοντα»).
Προσέξτε την ερμηνεία «πολύτιμα και αξίαν έχοντα» πράγματα, για να εννοήσετε ποιοι «Μουστερήδες» αυτών θα αλλάζουν συνεχώς τις «αλλαγές των αλλαγών» των δηλώσεων και γραφών τους, ειδικά για τα «θαλάσσια οικόπεδα» και τους «πλωτούς Αξιούς» μέχρι την νότια Βαλτική θάλασσα, για να γίνουν «τετράπορτα» και «σταυρωτά» τα τρία στενά, όχι του Τρικαλινού Σακαφλιά, αλλά τής όλης Μεσογείου (Γιβραλτάρ, Σουέζ, Βόσπορος).
Αυτά και άλλα πολλά, σήμαινε και περιείχε η ονομασία «Ολύμπια Μακεδονία» και εξ αυτών, προφανέστατα, οι Πυθαγόρειοι σοφοί γνωμάτευσαν και δίδαξαν παγκοσμίως, ότι:
«Όποιος (ος) επίσταται των ονομάτων, επίσταται και των πραγμάτων»!
Επίσταμαι (εκ του ίσταμαι) σημαίνει γνωρίζω, κατέχω, στην Μακεδονική-Δωρική Γλώσσα, που είναι η καθομιλουμένη καθημερινή μας, αντί της Αττικής, όπου «τα παιδία παίζει», εν ου παικτοίς βέβαια.
Τι σημαίνει άραγε και ποιο μπορεί να είναι το περιεχόμενο της λέξεως «Χρυσωρυχείον» και της λέξεως «Πανδώρα»; Επίσταται, μήπως, κάποιος αυτών; Και τον (την) είδαμε, μήπως, να το λέγει και να το υλοποιεί;
Αν οποιοσδήποτε από όλους τους «τετραπέρατους» και «παντογνώστες» ποιητές εκ του προχείρου, μπορέσει να δώσει δημοσίως απάντηση σε αυτά τα πολύ «δύσκολα» ερωτήματα, τότε και πάντα δημοσίως, είναι αναγκασμένος να δηλώσει ότι αυτά τα περιέχει μόνον το Όνομα Μακεδονία, που ούτε τέμνεται και ούτε κλωνοποιείται! Μόνον οι μυθικοί Κένταυροι του Πηλίου ήταν από την μέση και πάνω άνθρωποι με Όνομα και από την μέση και κάτω τετράποδα άλογα! Τώρα έχουμε νέο τερατούργημα ως αποκύημα μυθώδους φαντασίας δίποδων Καρεκλο-Κένταυρων, που διδάσκουν νέες Υπερεπιστήμες καρεκλο-τετραγωνισμού του τριγώνου τους. Αυτούς προφανώς βλέπει ο εννοιολογικός Δίας και όχι ο Ερμής.
Επαναλαμβάνω προς εμπέδωση υπό παντός καρεκλάτου:
Αυτά -και άλλα πολλά «πολύτιμα και αξίαν έχοντα» πράγματα- σημαίνει το Όνομα αυτό και τα οποία οι τότε θεοί πάνω από τον Όλυμπο και στα πολυδιδακτικά μυθικά παλάτια τους τα έβαλαν όλα (καλά και κακά) μέσα σε ένα ειδικό πυθάρι με καπάκι, (λαθεμένα μεταφρασμένο από τους Φράγκους ως «κουτί»), που το έλεγαν «Ασφαλίων» (όπως τα σημερινά χρηματοκιβώτια ή τραπεζικές θυρίδες, κύριοι και κυρίες Ασφαλιστές, Χρηματιστές και Τραπεζίτες) και το έκαναν γαμήλιο Δώρο στην εκεί «παλατιανή» τους πρώτη γυναίκα του κόσμου, που έπλασε από πηλό ο πολυμήχανος θεός Ήφαιστος δίδοντάς της ζωή και την οποία εκ του μοναδικού και ανεπανάληπτου αυτού Δώρου και των «στολισμάτων και τσαχπινημάτων», που της έδωσαν όλοι οι άλλοι θεοί, ειδικά η Αφροδίτη, την ονόμασαν «Πανδώρα»!
Άριστο και πλουσιότατου περιεχομένου αρχαιοελληνικό όνομα είναι η Πανδώρα, με αυτοδηλούμενη προέλευσή του από την μία και μοναδική Ολύμπια Μακεδονία, ταυτισμένες οι δύο ονομασίες αυτές κατά έννοια και περιεχόμενο, πλην όμως άγνωστες στην καρεκλοποιημένη Επιστήμη από τότε (και γνωστό πως και πότε) που έλειψαν οι Μακεδονικές Σάρισες και Φάλαγγες!
Κατάλαβες, Πανελλήνιε και Παγκόσμιε «ποιητή ποιημάτων» της καρέκλας, τι λέγουν και τι περιέχουν τα Ονόματα, όταν είναι Ελληνικά και μάλιστα Μακεδνά Μακεδονικά;
Όχι, δεν κατάλαβες και ούτε θα καταλάβεις ποτέ, επειδή είσαι και θα είσαι πάντα Παραδόπιστος της Καρέκλας, όπως έτσι υπήρξες και πριν από τις Μακεδονικές Φάλαγγες, που κάποτε (ποτέ μην πεις ποτέ) θα τις ξαναβρείς μπροστά σου, εκσυγχρονισμένες και με νεότερη μορφή, όπως οποιοσδήποτε μπορεί να «δει» δια νου και γνώσης.
Βλέπω λοιπόν να ανασταίνεται η αρχαία Πέλλα με την τότε λιμνοθάλασσά της και να μεταμορφώνεται σε βασική Πύλη Βορρά και Νότου στην Μεσόγειο, επειδή οι αγωγοί και λοιπές επικοινωνίες «κοστίζουν και δεν αξίζουν».
Βλέπω πλοία και καράβια στον Θερμαϊκό, βλέπω παρόχθιες ζώνες και βιομηχανίες, επιχειρήσεις και Γραφεία, Σπορ και Τουρισμό, Ταμπέλες και Επιγραφές, όλων των γραφών της γης, με πρώτες εκείνες που θα γράφουν: «Εισιτήρια-Ναυλώσεις-Ασφαλίσεις για Ευρώπη και Μεσόγειο».
Βιασθείτε για εξασφάλιση παραθαλάσσιων και κυρίως παρόχθιων «φιλέτων». Κάθε «γωνία μαγαζί» θα είναι χρυσωρυχείον τής Πανδώρας, με γεμάτο το Πυθάρι της!
Με «F.T.Ε.M.» θα «ταμπελωθεί» και η αιωνίως προσωρινά γραμμένη στον ΟΗΕ ως «FYROM», δηλαδή Φροντίδα Διαμεταφορών Ευρώπης-Μεσογείου, προς επιβεβαίωση της Προφητείας του όποιου Σία από το 1948 περί «Κεντρικών Βαλκανίων» με «Λιμένα την Θεσσαλονίκη», δυτικώς και στο πεταλωτό τόξο από Πύδνα, Αιγές, Πέλλα και μέχρι του σημερινού προς τούτο ξενοπουλημένου Λιμένα της!
Αυτός που πιστεύει ότι «δεν υπάρχουν Μάγοι και Προφήτες», είναι πολύ σοβαρός και σωστός, αλλά αντιεμπορικός και εκτός Επιστήμης της καρέκλας, άρα «τραμπούκος και φασίστας»! Μόνον η τρέλα, με πολλά και αμέτρητα «λ», μετράει και πουλάει στην συνεχώς νέα της νέας «τάξεως της ασύλληπτης τρέλας» προς αρπαγή και κατοχή «των εχόντων αξίαν πραγμάτων δια των ονομάτων»! Τι δεν καταλάβατε, όσοι επιμένετε να είσθε σωστοί και σοβαροί, αλλά κλεμμένοι και καταληστευμένοι;
Ως εξ αυτών και άλλων πολλών Μαγικών και Προφητευθέντων ταξικώς και αλλαξοκαρεκλικώς, βλέπω και τα εξής:
Η απέναντι τουριστική ακτή του Θερμαϊκού θα ξαναγίνει –επιτέλους- πεντακάθαρη και Ομοσπονδιακή Ραίκηλος τού Διεθνούς Εμπορίου μέχρι σημερινής Περαίας, με αναβίωση τής πολυτελούς Αινειάδας μέχρι την σημερινή Μηχανιώνα (κάτι σαν νέο Μονακό) και θα ακολουθεί η απέραντη Κροσσαία, εξοχικών κατοικιών, από την σημερινή Επανομή και Ποταμού της, μέχρι την πανάρχαιη Ποτίδαια, για να βλέπουν οι Μέτοικοι του κόσμου τον απέναντι Όλυμπο και τα Πιέρια Πεδία και να νοιώθουν ως «θεοί και σοφοί», επειδή στο μεταξύ θα μάθουν την, μέχρι τώρα στα βαθιά των Πρεσπών, πνιγμένη Ιστορία και ποια είναι η αιώνια Πανδώρα Μακεδονία, με το άδειο ή γεμάτο Πυθάρι της, ανάλογα με το «νιονιό» του καθενός.
Αν τυχόν όλα τα προαναφερθέντα σας φαίνονται και πάλι «τρελά» και «προφητειακά», δείτε την αιωνίως μωρή Αθήνα των μόνιμα καρεκλάτων Προφητών και Μάγων της:
Το «σωτήριο» έτος 1930, έγινε στην Αθήνα η πρώτη (από αμέτρητες που ακολούθησαν μέχρι την πρόσφατη των Πρεσπών) διάσκεψη και συμφωνία «Βαλκανικής Ειρήνης και Συνεργασίας»!
Δεν υπήρχε ΝΑΤΟ τότε και εκείνης της εποχής οι Προφητο-Μάγοι υπηρετούσαν άλλα Αφεντικά τους.
Ήταν τέτοια και τόση και τότε η δύναμη τής καρέκλας ώστε στην οδό Σταδίου κυμάτιζαν υπερήφανα σημαίες των Βαλκανικών Χωρών μαζί με αυτή της πάντα φιλειρηνικότατης Τουρκίας, ενώ στην Ελληνική(;) Βουλή, μουσική μπάντα, έψαλε τον Ύμνο τής Ειρήνης και τον Βαλκανικό Ύμνο!! (Ίδε Σπ.Σφέτας, «Βαλκανικά Σύμφωνα Φιλίας 1913-2011»).
Με το δίκαιό τους κάποιοι εδώ στην περιοχή της Φλώρινας κ.λπ πίστεψαν ότι «καταργήθηκε ο Ύμνος στην Ελευθερία του Δ.Σολωμού (Εθνικός Ύμνος)» και ειδικά ο στίχος που λέγει:
«Ω, τριακόσιοι, σηκωθείτε και ξανάλθετε σε μας, τα παιδιά σας για να δείτε πόσο ΔΕΝ μοιάζουνε με σας»! Δεν ήταν γνωστό τότε το άσμα «Ντροπή σου Ελλάς για τα τέκνα που γεννάς», αλλά η ουσία του πάντα υπήρχε!
Περί αυτών βεβαιωθείτε από τον ψαλλόμενο στην τότε Βουλή των τριακοσίων Βαλκανικό Ύμνο, που λίαν προσεχώς θα τον άδουμε προβατοειδώς και λόγω νερού (τού κάποτε Καματερού):
-«Ολόγυρα στον Αίμο ένα χορό, θα στήσουμε γειτονοπούλες χώρες,
-θα πιούμε της αγάπης το νερό, σ’ ολόδροσες πηγές, ειρηνοφόρες.
-Απάνω απ’ τους βωμούς ένας βωμός, απάνω απ’ τις πατρίδες μια πατρίδα, (που είσαι Λεωνίδα),
-και με λαχτάρα μια, κοινό σκοπό μιας νέας αυγής θα δούμε την αχτίδα.
-Στης θέλησής μας πάνω το βουνό,
-το κάθε εμπόδιο γίνεται συντρίμμι, και μέσα στης ειρήνης τον ναό, (Στοά ή Λέσχη;)
-ιέρειες η τέχνη και η επιστήμη (της καρέκλας δηλαδή).
-Κι η δόξα με τα χέρια της τα δύο, θα πλέκει για την κόμη μας στεφάνια, (τα είδαμε Μοναχικά)
-με ωδές και ύμνους ως τον ουρανό, θα διαλαλή τα αθάνατα Βαλκάνια»
Και για να μη ρωτάτε ποιοι, που και πως κλέβουν, καρεκλάτα και επιστημονικά, αλλά και ούτε τι ακριβώς πίνουν, βεβαιωθείτε ότι πίνουν «της αγάπης το νερό»!!
Δεν το ζείτε και ούτε το βλέπετε καθημερινά;
Άρα: Τρέλα και πάλι τρέλα! Αξίζει και δεν κοστίζει!
