‘-Βρε καλώς τον Γιώργο.
-Γεια σου Χάμπο. Μόνος; Πως κι έτσι;
-Μπα. Ο Χάμπος πετάχτηκε, εδώ και ώρα μάλιστα, να πληρώσει τη ΔΕΗ. Κανονικά έπρεπε να είχε γυρίσει…Άαα, νάτος! Στη φωνή και το πουλί…
-Γεια σου Γιώργο. Τι λέει, έχεις άδεια απ’ το στρατό; Θα κάτσεις να πιούμε καφέ;
-Ναι με άδεια είμαι. Θα κάτσω Κάκκο. Γιατί να μην κάτσω;
-Είδες Κάκκο; Καλόβολος άνθρωπος ο Γιώργος μας. Εύκολος άνθρωπος!
-Ο Γιώργος; Βρε, εμένα θα το πεις; Που τον ξέρω από τόσο δα; Καλό παιδί! Πετράκη…τρεις καφέδες!
-Δυο παρατηρήσεις μόνο, Κάκκο.
-Τι, Χάμπο;
-Πρώτον, ο Γιώργος είν’ καλό παιδί, αλλά και ο αδερφός του ο Τασούλς, δεν πάει πίσω.
-Δεκτή η παρατήρηση, Χάμπο. Καλόβολο παιδί και ο Τασούλς.
-Πρόσεξε τώρα. Παρατήρηση δεύτερη. Άλλο καλός, άλλο καλόβολος.
-Ναι, έεε;
-Έτσι λέω γω!
-Να σου πω Κάκκο. Συμφωνώ με το Χάμπο κι εγώ. Και θα σου πω και το αντίθετο. Άλλο κακός, άλλο ανάποδος!
-Άαα μπράβο, Γιώργο. Μ’ έπιασες ακριβώς. Αυτή είν’ η διαφορά, Κάκκο.
-Ναι, Χάμπο. Ξέρω πολύ καλά έναν, δεν παίζει ρόλο να πούμε τ’ όνομά του…Τέτοιος ανάποδος άνθρωπος δεν ξανάγινε! Αλλά,εγώ που τον ξέρω σ’ όλη μου τη ζωή, βάζω το χέρι μου στη φωτιά, πως αυτός ο άνθρωπος δεν είν’ κακός!
-Ανάποδος όμως, έ, Γιώργο;
-Ανάποδος; Όσο δεν παίρνει! Παράδειγμα… θα πεις: “Καλημέρα”, θα σε πει: “Που την είδες; Κακή, ψυχρή κι ανάποδη. Τι πάει καλά”;
-Θα πεις: “Άσπρο”, θα πει: “Μαύρο”!
-Ετσι, Κάκκο. Θα πεις: “Καλό είν’ αυτό το τσίπουρο”. Θα σε πει: “Τόσο ξέρεις, τόσο λες. Έτσι είν’ τα καλά τα τσίπουρα. Τσίπουρο καλό έχει ο Πετράκης”.
-Όμως, Χάμπο,κακία δεν έχει στην ψυχή του. Απλά, άμα συγκινηθεί, ας πούμε, από κάτι, κρυφά θα το κάνει. Δε θα το δείξει. Άσε και που θα πει το αντίθετο, μέσα του ξέρει πως αυτό που λέει δεν ευσταθεί.
-Ναι, Γιώργο. Όμως κάτι μέσα στα γρανάζια του μυαλού του δεν τον αφήνει να συμφωνήσει!
-Ναι, Χάμπο. Αδύνατον να συμφωνήσει αυτός. Αφού, σκέφτομαι, όταν μένει μόνος του, για να μη χαλάσει τη ρέγουλα διαφωνεί με τον εαυτό του!
-Ναι, Κάκκο. Αλήθεια. Ούτε με τον εαυτό του. Σε μας θα κάνει τη χάρη;
-Καλά…και γιατί, λες, το κάνει αυτό;
-Γιατί; Γιατί είν’ ανάποδος άνθρωπος! Έτσι δουλεύουν τα γρανάζια του μυαλου του. Ανάποδα!
-Δηλαδή, αν θες να συμφωνήσει μαζί σου, παράδειγμα λέω, αν θες να πει: “Άσπρο”, θα πεις αναποδα απ’ αυτό που πιστεύεις: “Αυτό είν’ Μαύρο”. Τι θα κάνει τότε;
-Μπα, Κάκκο. Ο ανάποδος ο άνθρωπος θα βρει να διαφωνήσει!
-Έεε, πως, Γιώργο;
-Έεε, θα πει: “Κόκκινο”. Απλά! Δε θα βρει να πει;